اتفاق مهمی که مسئولان فوتبال باید آن را جدی بگیرند!

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حدفی ۱۴ مسابقه برگزار شد، در ۸ بازی یک تیم لیگ برتری به مصاف یک تیم دسته یکی رفت و ۶ بازی منجر به حذف تیمی از سطح اول فوتبال ایران در تقابل با تیمی از سطح پایین‌تر شد!

شاید در نگاه اول گفته شود که جام حذفی محلی برای شگفتی سازی است و در انگلستان هم همین اتفاق می‌افتد اما در واقع اگر به گذشته جام حذفی در ایران نگاه کنیم، کمتر دوره‌ای بوده که مانند امسال شاهد حذف دسته جمعی تیم‌های لیگ برتری مقابل تیم‌های دسته اولی باشیم و همین اتفاق نشان می‌دهد فوتبال ایران دیگر آن خانه امن برای چند تیم مطرح و سرشناس نیست.

چندسالی است که مسابقات لیگ دسته اول و حتی لیگ دسته دوم مورد توجه قرار گرفته‌اند و مدیران و مربیان زیادی برای کار در این دو لیگ علاقه نشان داده‌اند. هجوم ‌مربیان جوان به لیگ آزادگان باعث شده رقابت لیگ‌های پایین‌تر برای رسیدن به سطح بالاتر حسابی داغ شود و نمونه بزرگ آن تیم پارس جنوبی جم است که دو فصل پیش در لیگ دسته دو بود اما اکنون همسایه پرسپولیس در صدر فوتبال ایران است!

صعود ۶ تیم دسته یکی به یک هشتم نهایی جام حدفی به خوبی نشان می‌دهد که از این به بعد فوتبال ایران محدود به دو تیم تهرانی و چند تیم صنعتی نخواهد بود. حالا می‌بینیم که توجه سرمایه‌گذاران جدید به فوتبال باعث مطرح شدن نام‌هایی مانند بادران و اکسین شده و به جز این، فوتبالیست‌های مطرح دیروز را روی نیمکت‌هایی می‌بینیم که نام آن‌ها خیلی کم شنیده می‌شود و همه این‌ها در لایه‌ زیر پوست فوتبال ایران اتفاق می‌افتند.

لیگ دسته اول در اصل پشتیبان و ذخیره لیگ برتر است. هرسال بازیکنان زیادی از این لیگ وارد تیم‌های لیگ برتری می‌شوند و اتفاقا عملکرد بسیار خوبی را هم‌ در تیم‌هایشان به نمایش می‌گذارند که همین مساله کیفیت بازی‌های لیگ برتر را در هر فصل بهتر می‌کند.

حالا که احیا شدن بخش سازنده و تولید کننده فوتبال به خوبی حس می‌شود، خوب است نگاه ویژه‌تری به آن داشته باشیم. مسابقات فشرده و سخت لیگ آزادگان سال‌هاست مشکلاتی مانند داوری، انضباطی، اجرایی و... را به خود می‌بیند. حالا که افراد زیادی زحمت می‌کشند و هزینه‌های سنگینی پرداخت می‌شود تا یک تیم به عنوان نماینده یک شهر به موفقیت برسد و خودش را به سطح اول برساند، آیا شایسته نیست با هموار کردن مسیرها روند بهتری به حرکت آن‌ها بدهیم؟! برای مثال داوران لیگ برتری برای تنبیه به لیگ۱ می‌روند و یک داور بی انگیزه ممکن است با یک اشتباه زحمات شبانه روزی یک مجموعه را هدر بدهد! پس چرا داوران پر انگیزه و حتی برجسته در میدان‌های مهم دسته یک سوت نزنند تا به بالا رفتن کیفیت کار تیم‌ها و توسعه فوتبال کمک شود؟! و همینطور در مورد مسائلی مانند نقل و انتقالات، برگزاری مسابقات و ...

کم‌ توجهی و بی توجهی به لیگ آزادگان، شکوفایی فوتبال را به جرقه‌ای زودگذر تبدیل می‌کند و فوتبال ایران را دوباره به سکون و رخوت بر می‌گرداند اما اگر توجهات بیشتر شود و ایرادات و اشکالات موجود سریعتر و قویتر رفع شوند، موتور فوتبال ایران هم گرم‌ می‌شود، تیم‌های سازنده به جریان می‌افتند و خون تازه‌ای به فوتبال تزریق می‌شود. خونی که نهایتا به صورت این فوتبال می‌رسد و جلوه بهتری به لیگ‌برتر و تیم‌ملی می‌دهد.