معلولیت آخر دنیا نیست/ به‌دنبال برافراشتن پرچم کشورم در المپیک هستم

به گزارش خبرگزاری برنا از ساری؛ محمدحسین محمدی به‌رغم سن و سال کمی که دارد توانسته بر معلولیت جسمی خود غلبه کرده و و وزنه‌های آهنین را در مشت خود قرار دهد. این نوجوان مازنی اکنون یکی از امیدهای وزنه‌برداری ایران در رقابت‌های معلولان محسوب می‌شود و می‌توان امید داشت به‌زودی در سطح بین‌المللی هم به چهره‌ای شناخته شده بدل شود.

گفتگوی اختصاصی خبرگزاری برنا با این نوجوان وزنه‌بردار را در زیر می‌خوانید؛

* مختصری از خودتان بگویید

محمدحسین محمدی هستم. 16 سال سن دارم و از سال 94 فعالیت‌های ورزشی را در رشته وزنه‌برداری معلولان شروع کردم و توانستم یک مدال کشوری و دو مدال استانی کسب کنم.

* چطور شد وارد ورزش قهرمانی شدید؟

از قبل به ورزش علاقه‌مند بودم که با پیگیری های خانواده‌ام توسط بهزیستی به بنیاد جانبازان و معلولان معرفی شدم و در نتیجه از آنجایی که علاقه به ورزش وزنه‌برداری داشتم دوستان ما را به آقای حمزه محمدی، از مربیان و قهرمانان وزنه‌برداری، معرفی کردند و تا این لحظه هم با کمک این مربی خوب در این رشته فعالیت می‌کنم.

* بیشترین تاثیرات را چه کسی در زندگی ورزشی‌تان داشت؟

اول خانواده‌ام بودند که بیشترین تاثیرات مثبت را در روحیه‌ام ایجاد کردند. مربی زحمتکشم آقای حمزه محمدی هم تاثیر ویژه‌ای در روند فعالیت‌های ورزشی‌ام داشتند که جا دارد همین‌جا از ایشان بابت زحمات‌شان تشکر کنم.

* انگیزه‌ات برای ادامه فعالیت‌های حرفه‌ای در رشته وزنه‌برداری چیست؟

انگیزه‌ام موفقیت در این رشته است. باید با این انگیزه، تلاش و کوشش کنم تا قله‌های ترقی در این رشته را بپیمایم و ثابت کنم معلولیت آخر دنیا نیست و می‌شود به خواست خدا و حمایت خانواده و مربیان زحمتکش، ورزشکاران معلول هم برای کشور عزیزمان افتخار آفرین باشند.

* مهمترین هدف ورزشی‌ات چیست؟

هدف اصلی‌ام پوشیدن پیراهن پرافتخار تیم ملی است و دوست دارم با پیراهن تیم ملی برای کشورم افتخار آفرین شوم و پرچم مقدس ایران را در مسابقات المپیک و جهانی به اهتزاز در آورم.