قایقرانی جایگاه خوبی در ورزش ایران دارد/ پس از سه ماه هنوز دلتنگ پارو نشدم/ به آینده روئینگ بانوان امیدوارم

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا،  مهسا جاور، بانوی قایقران کشورمان که  پس از کسب مدال نقره در بازی‌های آسیایی جاکارتا از دنیای حرفه ای ورزش خداحافظی کرد با حضور در خبرگزاری برنا گفتگوی مفصلی را انجام داد که در ادامه ملاحظه می‌کنید.

*قایقرانی در ایران از جایگاه خوبی برخورداراست

روئینگ رشته بسیار سنگینی است و ورزشکاران تحت فشار فیزیکی و روانی زیادی هستند، اما توجه به آن بسیار کم است و در حق مان از همه جهات کم لطفی شده است. شما اگر بخواهید روئینگ را توصیف کنید باید ملی پوش باشید، در تهران تمرین کنید و دور از خانواده همواره در اردو باشید. البته هر رشته ورزشی سختی‌های خاص خودش را دارد. ولی همانطور که گفتم، قایقرانی به دلیل اینکه ما در ایران امکانات کافی نداریم سخت‌تر است. خوشبختانه رشته قایقرانی در حال حاضر در ایران جایگاه خوبی دارد و علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند. ولی کمبود امکانات هنوز برطرف نشده است.

*به آینده روئینگ امیدوارم

تا جایی که بنده اطلاع دارم، پس از پایان بازی‌های آسیایی جاکارتا اردوی خاصی برای تیم ملی برگزار نشده است. البته بخشی ازاین موضوع مربوط به رفتن آقای امینی از فدراسیون است. قطعا با آمدن سرپرست جدید برنامه ریزی‌های لازم انجام می‌شود و تیم با قدرت و انگیزه بیشتری نسبت به بازی‌های آسیایی راهی مسابقات قهرمانی آسیا و کسب سهمیه المپیک می‌شود. المپیک میدان بسیار بزرگی است. ما ورزشکارهای خوبی در حوزه بانوان داریم که قطعا می‌توانند درخشش خوبی در این میدان داشته باشند. ولی نباید فراموش کنیم که برای کسب این افتخارات حتما باید زیرساخت‌های لازم را هم داشته باشیم. من به آینده روئینگ بسیار امیدوارم و مطمئن هستم در مسابقات پیش رو موفق تر از قبل خواهیم بود و مدال های بیشتر و خوشرنگتری خواهیم داشت.

*پس از گذشت سه ماه هنوز دلتنگ پارو نشدم

آخرین پارویم را در جاکارتا زدم. از این موضوع خیلی خوشحال نیستم. امیدوارم نسل بعدی قایقرانی این راه را به خوبی ادامه دهند، بمانند و با تمام وجود بجنگند. شرایط به گونه ای باشد که آن ها مثل من در سن پایین خداحافظی نکنند. شاید اگر امکانات کافی بود و من می‌توانستم در شهر خودم تمرین کنم و در کنار خانواده باشم به این زودی خداحافظی نمی‌کردم. شرایط برای من طوری سخت بود که در حال حاضر پس از گذشت سه ماه هنوز دلتنگ پارو نشدم. اگر بخواهم دوباره به قایقرانی برگردم تصمیم دارم به عنوان مربی در شهر خودم فعالیت کنم و در حال حاضر به تیم ملی فکر نمی‌کنم. اگر قرار باشد در کنار تیم ملی باشم قطعا دوست دارم به عنوان ورزشکار در میادین حاضر شوم.