ورزش‌ در سطح‌ حرفه ای به‌ پدیده‌ای‌ تجاری تبدیل‌ شده‌ است

به گزارش خبرگزاری برنا از کرمانشاه، دکتر بروجردی عضو هیات علمی دانشگاه کردستان در پنجمین کنگره ملی مدریتی ورزشی در استان کرمانشاه با اعلام این مطلب اظهار کرد: این برگشت بسته به نوع رشته در بعضی از رشته های ورزشی در کوتاه مدت و در بعضی دیگر در دراز مدت به صورت مستقیم وغیر مستقیم صورت می گیرد.

وی با اعلام اینکه، به دنبال سرمایه گذاری در ورزش میزان اشتغال مستقیم وغیر مستقیم افزایش یافته و در کنار آن امکان جذب درامد از طریق برگزاری مسابقات بین المللی ، داخلی و جذب گردشگران افزایش می یابد، افزود: وجود نگرش مثبت در جوامع پیشرفته نسبت به ورزش سبب سرمایه گذاری در امر ورزش می گردد.

دکتر بروجردی با اشاره به اینکه سرمایه گذاری در امر ورزش بصورت دولتی و یا خصوصی و برای مقاصد مشخصی صورت میگیرد،افزود:در سرمایه گذاری دولتی،هدف جذب گردشگر ،معرفی توانایی های کشور و نهایتا شکوفایی اقتصاد کشور در ابعاد مختلف است و در سرمایه گذاری بخش خصوصی هدف دستیابی به سود است.

وی همچنین در تعریف صنعت ورزش گفت: در کل صنعت ورزش به مجموعه فعالیت‌های مرتبط با تولید و بازاریابی کالاها و خدمات ورزشی اطلاق می‌شود که در ارتقای ارزش افزوده نقش داشته باشند.

این استاد دانشگاه همچنین اجزای صنعت ورزش را براساس نوع فرآورده مرتبط با آنها به سه دسته تقسیم کرد و گفت: این بخش ها شامل عملکرد ورزشی، تولیدات ورزشی و توسعه ورزشی در صنعت ورزش می‌باشد.

دکتر بروجردی در ادامه جنبه‌های مختلف اقتصاد ورزش را : 1- ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم 2- تولید کالاها، تجهیزات و مکمل‌های غذایی در ورزش 3- صادرات کالاها و خدمات ورزشی (تجارت بین الملل) 4- رونق گردشگری و توسعه بازارهای محلی از طریق حوادث ورزشی 5- تبلیغات، انتشارات و حق پخش تلویزیونی 6- ایجاد تاسیسات و امکانات گسترده ورزشی 7- مسائل‌ فرهنگی و امنیتی 8- افزایش رفاه عمومی و سرمایه اجتماعی و انسانی در جامعه و 9- مدال‌های دریافت شده در المپیک (شهرت و رقابت بین‌المللی) بر شمرد و خاطرنشان ساخت:اگر این فرض را بپذیریم که افزایش روحیه ورزشکاری در جامعه منجر به کاهش احتمال ارتکاب جرم می‌شود،تجارتی‌ شدن‌ ورزش‌ شدیدا تحت‌ تأثیر نقش‌ رسانه‌های‌ جمعی در برنامه‌ریزی‌ ارائه تبلیغاتی محصولات‌ و خدمات و پول های‌ پرداختی‌ به‌ سازمان های‌ ورزشی‌ برای‌ اخذ حق‌ پخش‌ این‌ برنامه‌ها است.

وی تاکید کرد: در سال های‌ اخیر نقش‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ در این زمینه اهمیت‌ زیادی‌ داشته‌ است و از این راه سودهای کلانی نصیب ورزش و شبکه های تلویزیونی شده است به نحوی که در انگلیس با شگاه های ورزشی بیشترین درآمد خود را از محل حق پخش بازی های خود کسب می کنند و این یکی از دلایل تفاوت در قدرت خرید بیشتر تیم‌های این لیگ در بازار نقل و انتقالات است. در لیگ برتر انگلیس که دو فصل گذشته مسئولان آن حق پخش بازی‌ها را با قراردادی 3 ساله (از فصل 2015-2014) به مبلغ 5 میلیارد پوند فروختند که این رقم تقریبا دو برابر حق پخش تلویزیونی در لیگ سری آ ایتالیا است.

این استاد دانشگاه، در ادامه ورزش‌ را محصول‌ انسان هایی‌ دانست که‌ با یکدیگر تعامل‌ داشته و از مهارت ها و علایق‌ خود استفاده‌ ‌کنند .

وی افزود:به‌ موازات‌ نهادی‌ شدن‌ ورزش، بخصوص‌ در بالاترین‌ سطوح‌ رقابت‌ آماتور و حرفه‌ای،‌ ورزش‌ منعکس‌ کننده‌ مدل‌ شرکتی‌ کالا می‌شود. ورزش‌ بیشتر به‌ کار شبیه‌ است‌ تا به‌ بازی. امروزه‌ جذب‌ تماشاگران‌ و حمایت‌ مادی‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ مهم‌تر از خود فرآیند بازی‌ کردن‌ است، زیرا اکنون‌ ورزش، انگیزه‌ سود و بازار یافته‌ است.

دکتر بروجردی تاکید کرد:اخلاق‌ دنیای‌ تجاری‌ و شرکتی‌ راهبرد ورزش‌ است‌ نه‌ اصول‌ بازی‌ و تفریح‌. نبایستی‌ تعجب‌ نمود که‌ ورزش‌ در سطح‌ بالا به‌ پدیده‌ای‌ تجارتی، کالایی‌ و توده‌ای‌ تبدیل‌ شده‌ است.

وی در ادامه صنعت ورزش از ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دارای اهمیت بسیار بالا دانست و گفت: مطالعات اخیر حاکی از آن است که سهم صنعت ورزش از تولید ناخالص داخلی( GDP) کشورهای مختلف حدود ‌75/0 تا ‌4/4 درصد است. در حالی که سهم این صنعت از تولید ناخالص داخلی (GDP) ایران ‌1/1درصد به طور معنی‌داری کمتر از شاخص جهانی است.

استاد دانشگاه کردستان مانع اصلی در روند سرمایه گذاری در بخش ورزش کشورها را عدم رؤیت منافع قابل برگشت حاصل از این سرمایه گذاری به صورت مستقیم ذکر کرد و افزود: در حالی که نگرش مثبت به ورزش و امور جنبی آن سودهای سرشاری را به طور مستقیم و غیرمستقیم در آینده نصیب آنان می نماید بسیاری از کشورها از این امر غافل می شوند.

دکتر بروجردی وجود نگرش مثبت به ورزش در جوامع پیشرفته نسبت به ورزش را سبب سرمایه گذاری در امر ورزش به منظور بالا بردن سطح سلامت و تندرستی و تأثیر بر افزایش سطح بهره وری در تولید عنوان کرد و افزود: همین امر سبب شده که رفته رفته بیشتر کشورهایی که قبلاً توجه آنچنانی به آن نشان نمی دادند سهمی رو به افزایش، برای سرمایه گذاری در امور ورزشی قایل شوند. چنان که بودجه تربیت بدنی و ورزش در کشورهای توسعه یافته یا بعضی از کشورهای در حال توسعه با سرعت بی سابقه ای افزایش یافته است. چرا که این گونه کشورها به تأثیرات درازمدت ورزش از لحاظ رشد و توسعه اقتصاد ملی واقف گشته اند.

وی تاکید کرد: ورزش یک سرمایه گذاری درازمدت است که اثر آن در رشد و توسعه معلوم و محرز است. سرمایه گذاری در ورزش از جمله سرمایه گذاری هایی است که دارای دوران باروری هم کوتاه مدت و هم درازمدت می باشد که با پرداختن به آن می توان نتایج اجتماعی فرهنگی و نتایج اقتصادی شایان توجهی را به دست آورد و در تأمین نیازهای جامعه و رفاه ملی کوشید.

وی در پایان توصیه‌های اقتصادی به ورزش ایران نیز داشت و گفت:

1- حمایت از صنعت ورزش با در نظر گرفتن نوع و ساختار بازار در این صنعت

2- توجه به هزینه مبادله، قوانین و مقررات مربوط به کسب درآمد در ورزش

3- توجه به پایه مالیاتی در این صنعت و راهکارهای علمی و جدید در بهره برداری از این پایه مالیاتی گسترده در ورزش احترام به مالکیت

5- افزایش سهم بانوان از مخارج ورزشی در سطح خانوار و ملی

6- ایجاد توازن جغرافیایی در تخصیص بودجه ورزشی و سهم مناطق محروم از بودجه ورزشی

7- عدم دخالت دولت در عزل و نصب‌ها به منظور کاهش حساسیت‌های سازمان‌های بین‌المللی به منظور افزایش کارآیی عملکرد فدراسیون‌ها

8- ایجاد رشته‌های اقتصاد ورزش و زمینه های مربوطه در دانشگاه به منظور تحقیقات علمی معتبر در این زمینه از جمله اقداماتی است که می توان با اجرای آنها در راستای توسعه اقتصاد ورزش در ایران گام های اساسی برداشت.