بردار از پیش چشم آستین

آنها که هنوز ته مانده جهل زن ستیزی را در سر دارند و می پندارند زن کمتر از مرد است و او را تحقیر می کنند باید زندگینامه پروفسور مریم میرزاخانی را بخوانند که افتخار جامعه علمی معاصر است و این همان زنی است که اگر در سرزمین جهل داعش وار و طالبانی می زیست به شعورش توهین می شد که حق اینکه مجرد از خانه بیرون بیاید ندارد. کسی نمی داند که میلیون ها دختر بی گناه با استعداد مریم میرزاخانی قربانی جهل می شوند و باید اسارت را به جان بخرند. نمی خواستم او را پروفسور بنامم چون از بس که این واژه را برای مردانی به کار برده اند که لیاقت آن را نداشتند. مریم در 22 اردیبهشت 1356 به دنیا آمد و روزی به کرسی علمی ریاضی دانشگاه استنفورد تکیه زد و بالاترین جایزه را در ریاضیات دریافت کرد او فارغ التحصیل دبیرستان فرزانگان تهران است و از دانشگاه شریف همان دانشگاهی که محمدعلی مجتهدی بنیان گذاشت مدرک ریاضی را گرفت.

روز تولد مریم میرزاخانی 22 اردیبهشت (دوازدهم می) از سوی اتحادیه بین المللی انجمن های ریاضی جهان به عنوان روز جهانی زن در ریاضیات نامگذاری شده است آنچه را که باید از زندگی مریم میرزاخانی آموخت این نیست که استعدادش شگفت بود چون این استعداد بنا به دلایل علمی بسیاری دختران جهان دارند و یکی در ورزش و یکی در هنر و مریم در ریاضی اما مهم این است که باید همه مردان و زنان به پاس بزرگی مریم میرزاخانی و میلیون ها مریم گمنام دیگر که در افغانستان و عربستان و پاکستان گمنام هستند با هر نوع نابرابری آموزشی برای زنان مبارزه کرد و پذیرفت که نباید به زنان آزادی داد بلکه باور کرد که به قول ژان ژاک روسو هر انسانی با آزادی به دنیا می آید و آزادی حق اوست و هیچ قید و بندی هم ندارد بگذارید مریم ها شکوفه کنند و در راه سعادت بشر دوشادوش مردان بکوشند. مریم میرزا خانی در 24 تیر 96 پرکشید و رفت.