وقتی پای اراده در میان است/ صعود بر بلندای ایران زمین با پای مصنوعی

به گزارش خبرگزاری برنا از گرگان؛ نجمه جهان تیغ؛ اراده واژه ای است که انسان ها به واسطه آن سخت ترین مسیرها را هموار و بزرگترین سنگ ها را از مسیر زندگیشان برمیدارند و وقتی این اراده با عشق به خود در هم آمیخته شود دشوارارین مسیر را نیز لذت بخش خواهد کرد.

خبرگزاری برنا گفتگویی را با سمیرا جرجانی بانوی کوهنورد معلول اهل استان گلستان که یک پای خود را در حادثه رانندگی از دست داده ترتیب داده است که به شرح ذیل میباشد؛

این بانوی ورزشکار با اینکه به عنوان یک فرد دارای معلولیت شناخته شده، اما محدود نیست و هرآنچه در توان دارد به کار گرفته تا زندگی را با امید و انگیزه، معنا کند.

*خودتان را برای مخاطبان معرفی کنید.

سمیرا جرجانی هستم فارق التحصیل مقطع کارشناسی ارشد در رشته آموزش زبان انگلیسی و در حال حاضر زبان انگلیسی تدریس میکنم.

*چه اتفاقی افتاد که دچار معلولیت شدید؟

متاسفانه چند سال پیش پای راستم بر اثر سانحه رانندگی از زیر زانو قطع شد.

*بعد از اینکه این اتفاق برای شما افتاد چه حسی داشتید؟

قبل از اینکه پای خودم را در حادثه از دست بدهم ورزش میکردم اما این اتفاق پایان فعالیت ورزشی من را رقم نزد بلکه اراده ام را برای ادامه مسیر بیشتر کرد که دغدغه ذهنی شدیدی برای ادامه فعالیت های ورزشی داشتم و در واقع میخواستم نقص عضو خود را نادیده بگیرم تا همانند یک فرد سالم زندگی ام جریان داشته باشد.

*چه فردی یا چه انگیزه ایی باعث شد که به این باور برسید که میتونید کوه نوردی داشته باشید؟

در کلاس های پینگ پونگ با یکی از اعضاء گروه کوهنوردی آشنا شدم و از آنجایی که علاقه شدیدی به کوهپیمایی و طبیعت داشتم  تصمیم گرفتم ورزش کوهنوردی را شروع کنم و با این گروه همراه شوم.

*غیر از کوه نوردی فعالیت های دیگری هم انجام میدهید؟

بله. علاوه بر کوهنوردی در رشته های شنا و بدنسازی هم فعالیت دارم.

*اولین قله ای که صعود کردید کجا بود و چه حسی داشتید؟

اولین قله ایی که توانستم به آن صعود کنم قله  پیرگردکوه گرگان بود و بعد موفق به صعود قله شاهوار در استان سمنان شدم.

از اینکه توانسته بودم این قله ها را صعود کنم حس خوبی داشتم اما هدف من در آن زمان صعود به دماوند بود.

*تا حالا موفق به صعود چه قله هایی شده اید؟

از ابتدای شروع فعالیتم در رشته کوهنوردی تاکنون با پای مصنوعی موفق به فتح دماوند( 4 بار صعود به دماوند شمالی و 3 صعود به دماوند جنوبی)، شاهوار سمنان ، سماموس مازندران، پیرگردکوه گرگان و توچال شده ام.

*آیا همنورد های شما متوجه معلولیت شما هستند؟

بعضی از همنورد های من در مسیر کوهپیمایی متوجه نقص عضو من نمیشدند.

*به کسایی که مثل شما دچار معلولیت هستند چه توصیه ای میکنید؟

به کسانی که دچار معلولیت هستند و یا هر فردی که اراده ضعیفی دارد توصیه میکنم تنها به توانایی های خود توجه کنند و اگر چه این مسئله سخت است اما ضعف های خود را نادیده بگیرند زیرا در هر دو حالت زندگی در جریان است پس چرا در این مسیر از زندگی، توانمندی و اراده خود لذت نبریم.

*دوست دارید در این مسیر به کجا برسید؟

هدف اصلی من صعود به اورست به عنوان اولین زن معلول جهان است تا بتوانم به عنوان یک الگو و انگیزه برای جامعه معلولین باشم.

*چه مسئله ای در حوزه معلولین وجود داره که برای شما و دیگر معلولین آزاردهنده است؟

احساس میکنم جامعه پذیرای معلولین نیست و گاهی آدم ها طوری با این افراد رفتار میکنند که گویی کسانی که دچار نقص عضو هستند حق زندگی، پیشرفت و موفقیت ندارند.

* از مردم و مسئولین حوزه ورزش و بهزیستی چه انتظاری دارید؟

از مسئولین کشور میخواهم از جامعه معلولیت حمایت کنند و زمینه را برای معرفی افراد با انگیزه و موفق فراهم نمایند تا این افراد الگویی برای دیگر معلولین باشند.