اصلا احساس پیری نمی‌کنم/ جوانان به من نگاه می کنند و انگیزه می گیرند

به گزارش خبرگزاری برنا از همدان، ایران رئوفی که سال‌هاست در همدان فعالیت ورزشی خود را به صورت حرفه‌ای پیگیری می‌کند چندی پیش برای چندمین‌بار به مسابقات برون‌مرزی اعزام شد و توانست در مسابقات مالزی یک مدال با ارزش طلا کسب کند.

او علارغم 79 ساله بودن هیچ وقت از تلاش برنداشته و به گفته خودش برای تشویق پیر و جوان هر کاری که لازم بوده، انجام داده است.

در ادامه گفت‌وگوی خبرگزاری برنا با ایران رئوفی را می‌خوانید:

* ابتدا از مسابقات بین‌المللی مالزی برایمان بگویید که یک طلا کسب کردید؟

این رقابت‌ها در سطح بالایی برگزار شد و من قصد داشتم در دو ماده 800 و 1500 متر در این رقابتها به مصاف هم حریفان خود بروم که سرپرست تیم مخالفت کرد و در نهایت در 800 متر صاحب مدال طلا شدم.

* این چندین مسابقه برون مرزی شما محسوب می شد؟

این هشتیمین مسابقه و مدال برون مرزی من بود و پیش از این در چین، برزیل، گرجستان و.... صاحب مدال شده بودم.

*در حال حاضر برای چه مسابقاتی آماده می شوید؟

برای مسابقات جهانی کانادا که احتمال که قبل از فروردین 98 برگزار می شود.

* واکنش دوومیدانی کاران جوان و مردم به مدال آوری های شما چگونه است؟

اکثر افراد خیلی برایشان جالب است که چطور یک زن در این سن‌و‌سال می‌تواند در مسابقات شرکت کند و من خوشحالم که جوانان به من نگاه می کنند و انگیزه می گیرند.

*‌ پیام شما به کسانی که در این سن و‌ سال هستند و خانه‌نشین شده‌اند، چیست؟

بخشی از انگیزه من از ورزش‌کردن برای سلامتی خودم است. بخش دیگری از انگیزه‌ام به خاطر این است که همه پیرمردها و پیرزن‌ها مرا ببینند و یاد بگیرند که می‌شود در این سن و‌ سال هم ورزش کرد. حتی جوان‌ها هم باید از من یاد بگیرند که ورزش را هیچ وقت فراموش نکنند. برخی افراد در سن ‌و ‌سال من توانایی دارند ورزش کنند که به آنها می‌گویم مثل من باشند. برخی دیگر هم که توانایی ورزش‌کردن ندارند،‌ به آنها یاد می‌دهم که لب تخت بنشینند و برخی حرکات ورزشی را انجام دهند. بیرون از خانه هم هر کسی را می‌بینم، می‌گویم که ورزش کند. حتی به کسانی که در پارک‌ها نشسته‌اند، می‌گویم که چرا نشستی و باید بلند شوی و ورزش کنی.

* تا‌ به‌ حال از این‌که در این سن و ‌سال ورزش می‌کنید،‌ خسته نشدید؟

من هیچ‌ وقت خسته نمی‌شوم. افتخار می‌کنم که در این سن و‌ سال می‌توانم هنوز ورزش حرفه‌ای انجام دهم. از خداوند هم ممنونم که این توانایی را به من داده است. باور کنید اصلا احساس پیری نمی‌کنم و تا هر وقت توانایی داشته باشم، ورزش را ادامه خواهم داد.

* واکنش فرزندان شما به این‌که در 79 سالگی همچنان ورزش می‌کنید، چیست؟

من فرزندانم در ایران نیستند ولی فرزندانم از موفقیت‌هایی که کسب می‌کنم، خوشحال می‌شوند و مرا تشویق می‌کنند.