یک گام تا «یک‌شنبه رویایی»

به گزارش برنا از اراک،  احتمالا طرفداران داشتند خود را برای «یکشنبه رویایی» آماده می‌کردند تا جشن صعود به لیگ را از دقیقه یک بازی با داماش گیلان از روی سکوهای ورزشگاه شروع کنند. اما حیف که کرونا جولان می‌دهد و امکان برپایی جشن نیست.

ولی این وضعیت از عظمت رخدادی که در شرف وقوع است نمی‌کاهد. این روزها با وجود تعلیق ذهنی حاصل از پاندمی کرونا؛ مدام زمان از دست‌م دَرمیرود و انگار نیرویی نامرئی خاطرات نزدیک را به دورترین نقطه ممکن در ذهن عقب می‌راند.

بعضی وقت‌ها تصور می‌کنم از روزهای معمول زندگی سال‌های سال گذشته و هر روز از خواب کهف برمی‌خیزیم. بعضی خاطرات اما با یک محرک به اول صفِ مرور می‌رسد.

امروز که با صعود به لیگ‌برتر فقط یک بازی نود دقیقه‌ای فاصله داریم صحبت‌های ناامیدانه مسئول سابق ورزش اراک را به یاد می‌آورم که در حضور در لیگ برتر را غیر لازم و البته بعید می‌دانست.

با پیگیری سعید نادری مسئول کمیته ورزش کمیسیون فرهنگی شورای شهر؛ نشست مشترکی بین مدیران باشگاه فرهنگی ورزشی آلومینیوم با پیشکسوتان فوتبالی شهر؛ مدیران ورزشی و اصحاب رسانه برگزار شد که هدف اصلی‌اش ایجاد امکان گفتگوی سازنده و طرح مطالبات طرفین و هم‌افزایی برای کمک به تیم فوتبال شهر بود.

مطالبه اصلی هم که از قبل مشخص بود؛ صعود به لیگ برتر. آن روز حرف از صعود یا حتی نزدیک شدن به احتمال صعود در حد آرزو تصور و دور از دسترس می‌نمود. قرار بود این نشست‌ها تا فراهم شدن زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی برای تشکیل باشگاه هواداران؛ ترغیب سایر صنایع بزرگ و شهرداری به حمایت از ورزش خصوصا ورزش فوتبال؛ ترویج ورزش همگانی از طریق محله‌محور شدن ورزش ادامه داشته باشد که متاسفانه به سد کرونا خورد و متوقف شد. اما چنانچه یادآور شدم آنچه در این گفتگوی طولانی خاطر فوتبال دوستان و پیشکسوتان را مکدر کرد ناامیدی محض مسئول سابق ورزش شهر اراک بود که رسیدن به لیگ برتر یا حتی نزدیک شدن به این احتمال را غیرممکن می‌دید.

در عوض بین اهالی فوتبال نوبت سخن به هر کسی رسید از آروزی دور و دراز برای حضور در لیگ برتر سخن گفت. اگر قرار بود از آن نشست نتیجه‌گیری انجام شود تنها به همین مطالبه تاریخی می رسیدیم که اراک شایستگی و لیاقت دارا بودن یک تیم لیگ‌برتری را دارد که خوشبختانه با تلاش همه کسانیکه دل در گرو توسعه شهر دارند با همت مجموعه آلومینیوم ورق به کام ورزش و اعتبار شهر اراک برگشت و رویایی دور دراز در حال تبدیل شدن به واقعیت است. و تا رسیدن به هدف یک گام مانده است هرچند هدف صرفا صعود به لیگ برتر نیست بلکه هدف باید حضور مستمر و مقتدر در سطح اول فوتبال کشور و در میان مدت حضور در آسیا باشد که منجر به سربلندی نام شهر اراک خواهد شد. اگر «یک‌شنه رویایی» به کام اراکی‌ها باشد تا شروع مسابقات فصل بعد؛ اقدامات بسیاری باید انجام داد.

طرح این مطالبات و ترسیم تراز حداقلی برای رسیدن به استاندارهای لازم برای حضور در سطح اول فوتبال کشور وظیفه رسانه‌هاست. اجرای آن هم با مدیران باشگاه و مسئولان ورزشی شهر. تا این یک‌هفته بگذرد و «یک‌شنبه‌ رویایی» محقق شود و از اضطراب ما بکاهد؛ کاستی‌ها را کنار بگذاریم و نقاط قوت را برجسته‌ کنیم. این کمک اهالی رسانه. باقی انگیزه بازیکنان؛ رعایت عدالت در فوتبال؛ رایزنی و پیگیری مدیران دولتی و همت مدیران کارخانه آلومینیوم است که با دعای همه اهالی شهر تکمیل خواهد شد. در این یک هفته وَر منفی‌باف ذهن‌مان را کنار بگذاریم که بگوییم فوتبال برای شهر آب و نان نمی‌شود! از فردای صعود به لیگ برتر وقت برای گفتمان در اینباره بسیار است. برای اینکه بسنجیم که حضور یک تیم لیگ‌برتری چه مزایایی و معایبی برای شهر و مردم خواهد داشت تا آنروز و محاسبه معدل سود و زیان تیم‌داری به «یک‌شنبه رویایی» فکر کنید.

یادداشت : محرم براتی