بازگشت فرمانده شهید بویراحمدی به وطن پس از ۱۳ سال

به گزارش خبرگزاری برنا از استان کهگیلویه و بویراحمد؛ اسفند 1316 نفس های بهار به گوش زمین می رسید که محمدعلی شهبازپور آن دلاورمرد میدان رزم در روستای دمچنار پا به عرصۀ وجود گذاشت.

«راه الله» و همسرش «بیگم جان» صاحب فرزندی شدند که در سایۀ نگاه خداوند و مهربانی دستهای پدر و مادر آنگونه تربیت شد تا جز راه خدا را پیش نگیرد.

اگرچه وضعیت مالی، اجازه نداد که محمدعلی بیش از مقطع ابتدایی علم بیاموزد، اما در سیره و مکتب پیامبر دین و مولایش علی (ع) درس فداکاری و جهاد و صبر آموخت.

در کنار اعضای خانواده به کار کشاورزی و دامداری، وی را برای رزم در میدان حق علیه باطل کارآزموده و شکیبا کرده بود.

آن دلاور سختکوش اگرچه ازدواج کرده بود و صاحب سه پسر و دو دختر شد، اما مجال را برای ماندن مصلحت ندید و به عنوان رزمندۀ بسیجی به یاری رزمندگان اسلام شتافت. آری، با شروع جنگ دلدادۀ صحنه ‎های بی ‌بدیل نبرد رزمندگان وطن شد، نتوانست بی ‌قراری اش را تاب بیاورد و از طرف بسیج راهی سنگرهای خط مقدم شد و مردانه جنگید.

جنون تماشای عشق او را به آنجا رساند که وعده‌ گاه دیدارش با همۀ زیبایی ‎ها بود، چنانکه اسفند آمده بود، در دوازدهم اسفند سال ۱۳۶۲ در جزیرۀ مجنون با سِمَت فرمانده دسته، بر اثر اصابت ترکش به آنچه شایسته‌ اش بود، دست یافت و عشق را به تماشا نشست.

از آن روز تا سال ۷۵ چشم های مردم روستای دمچنار در انتظار آمدن پیکر مطهر او بود تا اینکه پیکر مطهرش شناسایی و به زادگاهش منتقل شد.

یکی از ویژگی های بارز این شهید والامقام علاقه زیاد به مطالعه آثار شهید مطهری و شهید دستغیب بود.

دور از رخ تو دم به دم از گوشه‌ ی چشمم

سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت