نقش والدین در قانون‌پذیری فرزندان
نقش خانواده در قانون‌پذیری فرزندان را می توان از جنبه‌های مثبت و منفی مورد ارزیابی قرار داد.
به گزارش خبرگزاری برنا ؛ خانواده اولین و اصلی‌ترین کانون تربیتی فرزندان است، بدون تردید خانواده و چگونگی روابط و کیفیت ارتباط میان اعضای آن و ارضای نیازهای عاطفی آنها در شکل‌گیری شخصیت و رشد عقلانی و عاطفی فرزندان، سازگاری و رشد اجتماعی و پیشگیری از انحرافات نقش و اهمیت بسزایی دارد.
خانواده سالم و به دور از حواشی می‌تواند فرزندانی سالم، جامعه‌پذیر (قانون‌پذیر)، هنجار‌پذیر، مسئولیت‌پذیر، پایبند به قوانین، ... تربیت کند و از سویی با درونی کردن ارزش‌ها و هنجارها، از گرایش نوجوانان به انحرافات اجتماعی جلوگیری کند و بستری مناسب برای قانونمداری، نوجوانان فراهم سازد.
در این راستا شیوه‌های فرزند پروری صحیح و اصولی و آگاهی والدین از آن نقش موثری در روند رشد صحیح فرزندان ایفا می‌کند.
صمیمیت میان اعضای خانواده نیز عاملی مهم در پیشگیری از انحرافات می‌باشد. بنیان خانواده‌ای که بر پایه محبت و صمیمیت شکل گرفته باشد می‌تواند تا ثیرات مثبت و عاملی برای پیشگیری از انحرافات در فرزندان و بسط آن به جامعه باشد هر اندازه محیط خانواده سرشار از عدم صمیمیت، اختلافات و درگیری‌ها و گسیختگی میان اعضای آن باشد عاملی در جهت گرایش و پلی به سوی انحرافات اجتماعی و سقوط به پرتگاه فساد خواهد بود پس لازم است والدین باشیوه‌های صحیح فرزند پروری، تربیتی و کمک به مسئولیت‌پذیری بیشتر در فرزندان (افزایش روحیه مسئولیت‌پذیری) آشنا شوند و فرزندان را در پیشبرد هرچه بیشتر و انجام مسئولیت‌های محوله کمک و یاری کنند.
والدین می‌توانند از طریق عدم تبعیض میان فرزندان و توجه به نیازهای هریک از آنها احساس حقارت و حسادت را در آنها از میان برده و انسان‌هایی جامعه‌پذیر را پرورش دهند.
بنابراین، برای اجتماعی کردن صحیح فرزندان در خانواده، پیشنهادهایی ارائه می‌شود :
- آگاهی والدین از شیوه‌های صحیح فرزندپروری.
با یادگیری این شیوه، والدین روش‌ها و مهارت‌های صحیح توجه کردن به فرزندان و نیازهای آنها را یاد می‌گیرند و باعث افزایش اعتماد به نفس در آنها می‌شوند.
- حمایت از فرزندان و برقراری ارتباط صمیمانه.
والدینی که با فرزندانشان صمیمی هستند و از سویی از آنها حمایت می‌کنند، فرزندانی جامعه‌پذیر تربیت کرده و احتمال گرایش آنها به سمت انحرافات اجتماعی کمتر می‌شود.
-عدم تبعیض میان فرزندان از سوی والدین (عدم توجه بیشتر به یکی از فرزندان).
تبعیض میان فرزندان از سوی والدین و توجه بیشتر والدین به یکی از فرزندان احساس نفرت، حسادت،..... در فرزندان را بیشتر می‌کند و آنها را برای قانون‌شکنی و سرپیچی از مقررات تربیت می‌کند.
-یادگیری و آموزش مهارت‌های حل مسئله و مقاومت در برابر ناکامی‌ها.
آموزش مهارت‌های حل مسئله به نوجوانان باعث می‌شود تا در برابر ناکامی‌ها و مشکلات موجود در زندگی مقاوم‌تر شده و تصمیم‌گیری‌های مناسب در مواجهه با مشکلات داشته باشند و از گرایش به سمت انحرافات جلوگیری شود.
-الگوی تربیتی مناسب و رعایت قوانین و هنجارها از سوی والدین.
الگوی مناسبی برای فرزندانتان باشید، به یاد داشته باشید که دیدگاه شما می‌تواند تاثیرات بسیار زیادی بر فرزندانتان داشته باشد، رفتارهای آینده او را شکل دهد و از سویی فرزندان از شما الگوبرداری و تقلید می‌کنند. رفتار مناسب و قانون‌پذیری شما می‌تواند تاثیری مثبت بر روی فرزندان داشته باشد و در غیر این صورت نتیجه عکس خواهد داشت.
-افزایش روحیه مسئولیت‌پذیری در نوجوانان.
با سپردن مسئولیت‌های جزئی به فرزندان، آنها را برای زندگی اجتماعی و قبول مسئولیت‌های آینده آماده کنیم.
- از سرزنش و تحقیر نوجوان و تصمیم‌گیری به جای وی خودداری کنید.
نویسنده : "سعیده حکیمی" مشاور و مددکار معاونت اجتماعی پلیس گیلان
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
