استفاده از تجربه‌های گذشته برای فیلمنامه‌نویسان کودک ضروری است

فریدون دانشمند فیلمنامه نویس آثار سینمایی و تلویزیونی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برنا، با تاکید بر استفاده از مشاور برای ساخت فیلم کودک و نوجوان در این باره، اظهار داشت: فیلمسازان جوان به طور قطع باید از مشاورهایی در زمینه نویسندگی، کارگردانی، روانشناسی و جامعه شناسی برای ساخت فیلم‌های ژانر کودک و نوجوان استفاده کنند. به این دلیل که مخاطب کودک است و طبعا حساسیت‌ها بسیار بالاتر از ساخت فیلم برای بزرگسالان است .

وی نیاز کودک را تخیل و فانتزی عنوان کرد و ادامه داد: فیلمنامه نویسی که برای این رده سنی می‌نویسد به جز تکنیک‌های فیلمنامه‌نویسی باید از مسائل و دنیای بچه‌ها شناخت داشته باشد. او نباید نگاهی جدی و رئال به دنیا داشته باشد و نویسنده و کارگردان باید با دیدی فانتزی به نگارش و ساخت فیلم بپردازد.

نویسنده "دره هزار فانوس"، مطالعه آثار مربوط به کودک و نوجوان، تماشای فیلم های شاخص این رده سنی و داشتن زندگی و دیدی کودکانه را از مهمترین مواردی دانست که به شناخت نیازهای این رده سنی کمک می کند و افزود: البته در کنار این موارد کمک گرفتن از مشاور و استفاده از تجربه‌های گذشته بسیار ضروری است که نباید نسبت به آن بی اهمیت بود.

دانشمند، در پاسخ به این سوال که مهمترین عامل برای رشد کمی و کیفی سینمای کودک و نوجوان چیست؟ گفت: وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باید دست سینماگران را برای فانتزی و تخیل باز بگذارند. سینماگران نیز باید تخیلشان را رشد دهند. این مشکل را به خصوص در مورد کمبود تخیل و فانتزی در فیلمنامه هایمان داریم.
وی با تاکید بر اینکه نباید بچه‌ها را از دنیای بزرگسالان نگاه کنیم، افزود: دنیای ما جدی است و همه چیز را از نگاه تربیتی نگاه می‌کنیم، در صورتی که بچه‌ها دنیای خودشان را دوست دارند و به همین دلیل است که به دیدن آثار غیر ایرانی که به روحیات و دنیایشان نزدیک است علاقه مندند. بچه‌ها موسیقی دوست دارند که ما در این زمینه و ساخت فیلم های موزیکال، فانتزی محدودیت داریم.

دانشمند، اقتباس از آثار ادبی را نیز برای جذب مخاطب مهم عنوان کرد و گفت: این مقوله در صورتی که آثار غنی وجود داشته باشد، می‌تواند به سینمای کودک و نوجوان کمک کند، اما متاسفانه ما در زمینه کتاب کودک هم مانند سینما غنی نیستیم.

وی دوباره ورود جوانان به سینما گفت: در حال حاضر فیلمسازی در ایران نسبت به دیگر نقاط جهان آسانتر است و جوانان به راحتی می توانند وارد سینما شوند. درباره پیدا کردن سرمایه گذار و تهیه کننده نیز، سینمای دولتی از فیلمسازان اول حمایت بیشتری نسبت به فیلمسازانی که سابقه دارند می کند.