درک صحیح از منافع ملی و امنیت ملی در جناح‌های سیاسی وجود ندارد/ هدف دارند ما را ضعیف کرده و با حالت ضعف پای مذاکره بکشانند

«محمدجواد جمالی نوبندگانی»، عضو پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا در خصوص اظهارات اخیر ذوالنوری اظهار کرد: مسائل هسته ای بحث یک طرفه جمهوری اسلامی نیست یعنی طرف های مقابل هم مطرح هستند بنابراین درباره بازگشت آمریکا نمی شود، صد در صد موضوع را به جمهوری اسلامی ربط داد.

او گفت: بنابراین حداقل درصد قابل توجهی مربوط به طرف های مقابل می شود و موضوع بعدی این است که هر گروه و طیف سیاسی که قوه مجریه را در دست می گیرد، اگر از یک پشتوانه کافی در زمینه های مختلف از جمله هماهنگی قوا و به قول معروف پشتوانه مردمی و حاکمیتی برخوردار نباشد خیلی نمی تواند، قوی با محاصره برخورد کند.

نوبندگانی با بیان اینکه خیلی از مولفه های قدرت هستند که باعث می شود شما مذاکرات را جلو ببرید، عنوان کرد: این مولفه ها می تواند مولفه های اقتصادی، اجتماعی، نظامی، امنیتی و فن آورانه باشد. من فکر نمی کنم این موضوع مربوط به یک جناح خاص باشد بنابراین باید یک مقداری به این قضایا با فاکتورهایی که می تواند در یک مذاکره و یک توافق که بده بستان در آن وجود دارد، توجه کافی کنیم و وصفش نکنیم که چه کسانی با چه جناحی از نظر سیاسی می توانند روی این موضوع کار کنند.

او ادامه داد: یکی از این فاکتورها همگرایی و هماهنگی قواست. پشتوانه مردمی خیلی مهم است شما از نظر اجتماعی باید حمایت های کافی از طرف مردم داشته باشید. ثالثا یکی از مولفه های قدرت مثل اقتصادی، اجتماعی، نظامی و امنیتی و فن آورانه هم باید داشته باشید و وقتی دست پر جلو می روید، مهم نیست از چه گروه سیاسی هستید و اگر هم اینها را نداشته باشید باز هم مهم نیست از چه گروه سیاسی هستید.

این نماینده پیشین مجلس گفت: برای مثال وقتی ما غنی سازی را در حد 3/4 شروع کردیم خیلی ما را جدی نگرفتند ولی وقتی غنی سازی را به 20 درصد رساندیم، 1+5 پای مذاکره آمد. بنابراین من فکر می کنم هدف از این فشارهای حداکثری هم همین بود که ما را ضعیف کنند و دوباره با حالت ضعف، پای مذاکرات بکشانند. موضوع مهم دیگر این است که در موضوعاتی که منافع ملی و امنیت ملی مطرح است فراجناحی عمل کنیم که متاسفانه در کشور ما این قضیه انجام نمی شود. کسی که موافق برجام هست همه توان خود را برای پاسخگویی به طرف مقابل در داخل می گذارد و کسی که مخالف است همه تلاشش این است که موفق نشود در حالی که باید در چنین مواردی متحد عمل کرد. یکی از مشکلات همین است که درک صحیح از منافع ملی، مشترک و امنیت ملی در جناح های سیاسی وجود ندارد. 

او در پاسخ به اینکه آیا این نوع اظهارات می تواند سیگنال دادن به طرف خارجی باشد، گفت: وجه تمایز ایران با رژیم سابق همین است که ما متکی به دولت های خارجی نباشیم و این یکی از افتخارات بوده که ما نه به شرقی ها متکی بودیم و نه به غربی ها و شعار «نه شرقی نه غربی» دادیم.  4

گفتنی است؛ «مجتبی ذوالنوری»، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، اخیرا گفته بود که «ارتباط با امریکا، مسائل هسته‌ای و سیاست‌های کلان نظام، دولت‌ها نیستند که تصمیم می‌گیرند، بلکه کلیت نظام در این رابطه تصمیم می‌گیرد» و دولت بعد چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا «باید این سیاست‌ها را اجرایی کند» اما بلافاصله ادامه داده است: «فقط اگر اصلاح‌طلب باشد، ممکن است مدتی با هم بازی کنند و نتیجه ندهد اما اصولگرا باشد و توافقی حاصل شود، پشتوانه اجرای آن بیشتر است؛ چون اصولگراها به سیاست‌های نظام نزدیک‌تر هستند و نمی‌آیند خلاف سیاست‌های نظام راهی را بروند که وسطش بخواهند برگردند.»