چند روز گذشته خبرهایی از سوی مسوولان وزارت علوم منتشر شد که جنجال زیادی به پا کرد. خبری که هر کدام از مسوولان با شنیدنش واکنش متفاوت و ضد و نقیضی از خود نشان دادند.
روز جمعه یک سایت خبری به نقل از معاون دانشجویی وزارت علوم خبری مبنی بر کاهش اعتبار دانشگاههای مالزی به یک دانشگاه منتشر کرد که مثل یک بمب در عالم رسانه ترکید و باعث ایجاد موج خبری شد. در پاسخ به این موج هر کدام از مسوولان پاسخی ارایه کردند. به عنوان مثال؛ مجلس آرا، مدیرکل امور دانش آموختگان وزارت علوم در واکنش به این خبر ضمن تایید گفتههای معاون دانشجویی به خبرگزاری برنا گفت «هرچه وزیر یا معاون وزیر در این زمینه گفتهاند صحت دارد!» پس با این جواب صحت خبر تایید شد. اما کار به همین جا خاتمه نیافت و 2 روز پس از آن، وزارت علوم تکذیبیهای در خصوص این خبر صادر کرد مبنی بر اینکه معاون دانشجویی به طور کلی صحت چنین خبری را رد کرده است.
نکته جالبتر از همه اینجاست که در این خبر علت چنین تصمیمی از قول ملاباشی اینطور عنوان شده بود که «مالزی در بین دانشگاههای ایران فقط دانشگاه تهران را قبول دارد به همین خاطر ما هم تا یک ماه دیگر در را به روی مالزی میبندیم. یعنی میگوییم اگر فقط یک دانشگاه ایران را قبول داری، ما هم فقط یک دانشگاهت را قبول داریم!»
حال با توجه به اینکه کشور مالزی بعد از کشور هندوستان بیشترین آمار دانشجویان ایرانی خارج از کشور را دارد و بیش از 13 هزار دانشجوی ایرانی در دانشگاههای این کشور تحصیل میکنند و از آنجایی که مسوولان امر درباره تهدید مشکلات روحی روانی در دانشجویان خارج از کشور هشدار میدهند، سوال اینجاست که چرا با یک چنین حساسیتی، چنین موجی درباره یک دانشگاه خارجی باید راه بیفتد؟ آیا با اینگونه مسایل ما به وظیفهمان که همان ایجاد آرامش و امنیت خاطر در دانشجویانمان است عمل کردهایم؟ آیا دانشجویان پس از این نباید نگران آینده تحصیلی خود و اعتبار مدرکشان باشند که یک روزه زیر سوال نرود؟ جواب این سردرگمی دانشجویان را چه کسی میدهد؟