از کرامات مجلس یازدهم

به گزارش برنا از ایلام ;مجلس یازدهم در این بازه چهار ماهه کاری طرح های عجولانه، شتاب زده و هیجانی را در دستورکار بهارستان در صحن قرار داده است مثل توزیع قیر رایگان که شائبه ها،حاشیه ها و انتقادهای زیادی را به دلیل منشاء و ماهیت فسادخیز و رانتی اش سبب شده است و یا طرح شش ساله مسکن که بیشتر رنگ و بوی یک ایده پروپاگاندایی دارد تا طرح؛یک کارشناس در این راستا یادآور شده بود که منابع کشور در طرح مسکن مهر سوخت شد،حالا عده ای در یک فلاش بک و دگرشیبی فرسایشی به دنبال تداوم و ادامه دادن آن هستند و همچنین به صحن کشاندن وزرای دولت به بهارستان و عدم رأی اعتماد به مدرس خیابانی وزیر پیشنهادی صمت دولت و پیش کشیدن استیضاح وزیر کار،کشور،نفت و اقتصاد؛ از جمله دیگر ایده های هیجانی و خلق الساعه اصولگرایان مجلس جدید و سفرهای استانی رییس مجلس و نمایندگان تهران به اهواز و دیگر استان ها تا اینجای کار ایده طرح سوأل از حسن روحانی و استیضاح او بود که با رهنمودهای حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب از طریق ویدئو کنفرانس که مدتی پیش با نمایندگان مجلس یازدهم داشت به سرعت از هردو موضوع عقب نشینی کردند.رفتار و کردار نمایندگان مجلس تازه تا این بازه زمانی در ماه پایانی تابستان نشان از این حکایت دارد که آنها و همتایانشان در بهارستان یا به شرح وظایف نمایندگی خویش طبق اساسنامه مجلس واقف و آگاه نیستند یا اگر هم هستند کردارها،عکس العمل ها،فیدبک ها و رفتارهایی که از خود تجلی و بروز می دهند ناشی از این تصور برای افکار عمومی و قاطبه جامعه است که بیشتر منشاء التهاب و هیجان زدگی دارد که می شود به حضور نمایندگان تهران در حوزه انتخابیه اهواز برای پیگیری و رصد مشکلات کارگران نیشکر هفت تپه،درخواست رئیس مجلس برای به تعویق انداختن کنکور سراسری و موکول آن به فصول خنک سال که سرانجام با اجماع وزارت بهداشت و علوم برگزارشد،تغییر نام فردوگاه مهرآباد تهران و درخواست تشکیل فراکسیون سیر و عدس و مسائلی از این دست را می شود به فهرست شیندلر مجلس یازدهم افزود.

ادبیات و سیاست همیشه شبیه دو بال یک پرنده در لاجورد آسمان فرایند پرواز را تسهیل کرده اند و همواره شانه به شانه هم حرکت کرده و از یکدیگر در برهه ها و دوره های حساس تأثیر گرفته اند و مشاعره و شعر خوانی نمایندگان ادوار و فعلی مجلس خود دلیلی بر این مدعاست. حکایت۴ماهه مجلس و دولت و به صحن سبز بهارستان کشاندن وزرای دولت دوازدهم یکی پس از دیگری درست از کرامات مجلس تازه است که با صحبتهای داهیانه رهبر معظم انقلاب ختم به خیر شد.مجلس یازدهم در این بازه زمانی ۱۰۰روزه شدنش بر سر زبان ها موضوع اصلی آنالیزور کنندگان و تئوریسین های فضای سیاسی کشور است؛این مجلس بنا به نظر قاطبه تحلیلگران سیاسی مجبور و ناچار به یک صبر استراتژیک یک ساله است تا عمر دولت دوازدهم به اتمام برسد و یک رئیس جمهور توتالیتاریست از طبقه«کارگرمندان»بر تخت پاستور جلوس کند تا در نهایت در برابر دولت یحتمل اصولگرای بعدی منشاء تحول و اثر سازنده باشد و نمایندگان مجلس یازدهم یک دولت بناپارتیسم را در اذهان خویش برای۱۴۰۰ تصور می کنند و این در حالی است که بعضی کنشگران و تحلیلگران در سپهر سیاست کشور مجلس فعلی را مجلسی غیرایدئولوژیک و فیدبک و سیگنالی از واپاشی جریان اصولگرا شبیه اتمهای پلوتونیم«پرخاشگری بی همتای آنان»در اتمسفر و فضای سیاسی جامعه ایران می دانند.در واقع مجلس سمبل و نماد دموکراسی در کشور است و از این منظر و دیدگاه قوه مقننه حتی از دو همتایش«مجریه و قضائیه»هم از اهمیت والاتری در ادوار گذشته برخوردار بوده است که معمار کبیر انقلاب تعبیر(مجلس در رأس امور است.)را برای بکار برد ولی الان معادله برعکس معادله لوشاتلیه دوطرفه و برگشت پذیر نیست و به اصطلاح مانند واریانس وارونه و معکوس شده است و مجلس به یک مجلس غیردموکراتیک بدل شده است که در فرایند انتخابات مجلس آراء به راحتی مثل آب خوردن خریده می شود و دمواکرسی در یک مهندسی معکوس تبدیل به الیگارشی و آریستوکراسی می شود و این سخت و ناراحت کننده است و به قول قیصر امین پور فقید درد را از هر طرف بخوانی درد است.در این بحبوحه تقابل جامعه با تروریسم تمام عیار اقتصادی و پزشکی ایالات متحده پس از خروج از معاهده برجام در۱۸اردیبهشت۱۳۹۷هجری شمسی و کرونا توأمان با هم حالا در ضلع سوم این مثلث مختلف الاضلاع و در غائله و بلبشوی مسوولانی گرفتار آمده اند که معلوم نیست از قضا با خودشان و مردم و جامعه چند-چند هستند و جامعه را به ورطه بیراهه و  سرگردانی سوق می دهند.