جشنواره امسال چیزی جز ناامیدی به سینما تزریق نکرد / قضاوت درباره «شیرجه بزرگ» و جشنواره را به تاریخ می‌سپارم

کریم لک‌زاده کارگردان سینما که امسال فیلم سینمایی «شیرجه بزرگ» را به عنوان کارگردان در بخش سودای سیمرغ سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: تصمیم‌گیری نهایی در جشنواره فیلم فجر بر این اساس که تنها 16 فیلم برگزیده نمایش داده شوند احساس بدی به فیلمسازان حذف شده و حتی 16 فیلم راه‌یافته می‌دهد چرا که جشنواره را به رویدادی صرفاً رقابتی برای کسب جایزه تبدیل می‌کند.

لک‌زاده در ادامه تصریح کرد: بسیاری از فیلم‌ها هدفشان از حضور در جشنواره جایزه گرفتن نیست و حتی در بسیاری مواقع جایزه نگرفتن خود یک امتیاز برای فیلم به حساب می‌آید چرا که جایزه گرفتن از جشنواره یعنی هماهنگ بودن با استانداردهای زمانه خود و جایزه نگرفتن نشان از جدا بودن اثر از مسیر مشخص شده است و اساساً جایزه نگرفتن برایشان یک امتیاز به حساب می‌آید و این تصمیم که فقط فیلم‌های کاندیدا شده نمایش داده شوند خود یک انحصارگرایی و تک صدایی است که متأسفانه در بخش‌های مختلف مدیریتی کشور شاهدش هستیم و حال در سینما نیز نمود پیدا کرده است.

او افزود: شرایط جشنواره امسال بسیار گنگ و نامشخص بود. در هر جشنواره‌ای که قرار است شرکت کنیم پیش‌ از پر کردن فرم فراخوان شرایط برایمان مشخص است اما امسال جشنواره فیلم فجر اینگونه نبود و شرایط طی چند روز تا زمان برگزاری جشنواره دچار تغییر شد که این خود نوعی توهین به سینماگران شرکت‌کننده است. اگر از همان ابتدا به ما می‌گفتند که تنها 16 فیلم قرار است نمایش داده شوند به هیچ‌وجه در جشنواره شرکت نمی‌کردیم چرا که به شخصه می‌دانستم فیلم «شیرجه بزرگ» در هیچ بخشی نامزد نخواهد شد و من فیلمم را با هدف جایزه گرفتن نساخته‌ام. فیلم من یک کار هنری است که به هیچ‌وجه با قواعد جایزه گرفتن در جشنواره هماهنگ نیست و اصلاً با این ذهنیت که بخواهم موفقیتی در این جشنواره کسب کنم فیلم را به جشنواره ارائه ندادم.

کارگردان فیلم سینمایی «کله سرخ» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: جشنواره فیلم فجر امسال برخلاف آنچه که ادعا می‌شود چیزی جز ناامیدی به سینماگران تزریق نکرد، نمایش تنها 16 فیلم در حالیکه سینما یک سال تعطیل بوده و فیلم‌های بسیاری در صف اکران هستند و به امید حداقل اکران در روزهای جشنواره به این رویداد چشم دوخته بودند امروز ناامیدتر از قبل هستند و شرایط برایشان بسیار سخت‌تر شده است. من هم تنها با همین رویکرد در جشنواره حاضر شدم و تنها امیدم نمایش فیلمم بود که اتفاق نیفتاد؛ قضاوت درباره فیلمم و انتخاب‌های جشنواره را به تاریخ می‌سپارم و فعلاً فیلمم را داخل کمد می‌گذارم اما می‌دانم روزی در این کمد باز شده و «شیرجه بزرگ» هم دیده می‌شود و مخاطبان سینما درباره آن قضاوت می‌کنند.