حجم بالای تولیدات شبکه نمایش خانگی بیکاری در بین اهالی سینما را از بین می‌برد / سینما به تأسیس کمپانی‌ها نیاز دارد

پیمان جعفری تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: با توجه به اینکه بودجه تولیدات شبکه نمایش خانگی دولتی نیست دغدغه بازگشت سرمایه در این مدیوم بسیار جدی است. قطعاً تولیداتی که شاهد هستیم باید درآمدهایی داشته باشند وگرنه تولید آن‌ها هیچ منطقی ندارد.

جعفری تصریح کرد: باید منبع سرمایه‌هایی که با آن فیلم و سریال در شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود را پیدا کنیم. بخش‌های خصوصی همیشه هزینه زیادی برای تبلیغات در نظر می‌گیرند و به درآمدزایی و بازگشت سرمایه توجه ویژه‌ای دارند. باید تحقیقی جامع و درست صورت گیرد که مشخص شود آیا تولیدات شبکه نمایش خانگی می‌توانند درآمد خوبی داشته باشند یا خیر و در صورتیکه درآمد از طریق فروش آثار کسب نمی‌شود باید درباره این حجم از تولیدات در حالیکه بازگشت سرمایه‌ای اتفاق نمی‌افتد تحقیق شود.

او افزود: حجم بالای تولیدات و هزینه‌های زیادی که برای این آثار در نظر گرفته می‌شود چند ویژگی برای سینمای ما دارد. یکی از بهترین ویژگی‌ها این است که امروز با تعطیلی سینماها قشر عظیمی از سینماگران بیکار و خانه‌نشین شده‌اند و این تولیدات خانه‌نشینی هنرمندان را از بین می‌برد و عوامل مختلف سینما می‌توانند در این بحران سر کار باشند اما بودجه‌های سنگینی که این آثار دارند هزینه تولیدات را افزایش می‌دهد و به تبع آن ممکن است در سینما و تلویزیون تولید اثر کار سختی شود.

این تهیه‌کننده خاطرنشان کرد: به هر حال همه کسانی که در شبکه نمایش خانگی کار می‌کنند کسانی هستند که از سینما و تلویزیون به این عرصه راه پیدا کرده‌اند و بهتر است با وجود دستمزد بالایی که در این رسانه می‌گیرند در سینما و تلویزیون هم دستمزدهای منطقی بخواهند و شرایط را درک کنند. اگر افراد پس از کار در شبکه نمایش خانگی انتظار دستمزد بالا در سینما و تلویزیون داشته باشند کار این دو رسانه بسیار سخت می‌شود و طبیعتاً تولیدات در این عرصه یا به شدت کاهش پیدا می‌کند و یا کیفیت آثار پایین می‌آید.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «انزوا» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: ظهور پلتفرم و عملکرد آن‌ها در عرصه تولید ما را به سمت تشکیل کمپانی می‌برد. به هر حال ما باید به این سمت برویم چرا که یکی از مشکلات اصلی ما در عرصه تولید همین نبودن کمپانی‌ها است. کمپانی می‌تواند هزینه‌ها را کنترل کند و جذب سرمایه کار راحت‌تری می‌شود چرا که سرمایه‌گذارها می‌توانند به کمپانی بیشتر از افراد اعتماد کنند. اگر کمپانی‌ها در فضای سالمی قرار بگیرند با دغدغه اینکه سرمایه‌شان حفظ شود کنترل خوبی خواهند داشت تا آثار به سود برسد و اقتصاد پویایی وجود داشته باشد.

او افزود: ما در پخش آثارمان امکان پخش بین‌المللی را جدی نمی‌گیریم. کشورهای فارسی‌زبان یا ایرانیانی که خارج از کشور هستند به دیدن آثار ایرانی علاقه دارند. بسیاری از ایرانیان که سال‌ها از کشور دور بوده‌اند هنوز عادات ایرانی خود را حفظ کرده‌اند، از غذاهای ایرانی استفاده می‌کنند و قطعاً دلشان برای دیدن فیلم‌ها و سریال‌های کشورمان تنگ می‌شود. آن‌ها در شرایطی هستند که قطعاً اشتراک ماهانه پلتفرم‌های ما برایشان مبلغ چندانی به حساب نمی‌آید. به یاد دارم زمانی که فیلم‌ها به صورت سخت‌افزار پخش می‌شدند در انبار یک شرکت تعداد زیادی فیلم‌های قدیمی موجود بود که با مسئول آنجا صحبت کردم تأکید کرد که این فیلم‌ها را به کشورهای فارسی‌زبان می‌فروشند و حتی به سود هم می‌رسند.

این تهیه‌کننده در پایان اظهاراتش گفت: یکی از خطرات تولید بالای آثار نمایشی از جمله فیلم و سریال در شبکه نمایش خانگی ورود افرادی است که هیچ تخصص و دغدغه‌ای در این زمینه ندارند و در تولیدات اشکال ایجاد می‌کنند. من به شخصه با این معضل روبرو شدم و افرادی که فقط به دنبال درآمدزایی هستند و دغدغه فرهنگی ندارند با ورود به این عرصه با اخلاق غیر حرفه‌ای اعتبار دیگر افراد را نابود و فضای کار را متشنج می‌کنند.