وارسته: سبک زندگی استاندارد و اصیل ایرانی در آثار سینمایی و تلویزیونی کمرنگ است/ درصد بسیار کمی از فیلم و سریال‌ها نشانگر واقعیت‌ها هستند

قهرمانان سینمایی و شخصیت‌های محبوب و معروف آثار نمایشی در برهه‌های مختلف زمانی روی سبک و نگاه مردم یک جامعه تاثیر می گذارند و در بسیاری از اوقات شاهد این بوده ایم که چهره های محبوب و معروف بازیگری حتی روی ادبیات کلامی و نوع پوشش مردم تاثیر مستقیم داشتند و گاهی البته این تاثیر از محبوبیت لازم برخوردار نبوده است. در گفت و گو با نویسندگان و تهیه کنندگان موضوع تاثیر فیلم ها و سریال ها بر سبک زندگی را بررسی کرده ایم.

حسن وارسته، نویسنده تلویزیون که در کارنامه هنری‌اش آثاری چون «بچه مهندس 1»، «پایتخت 4»، «دیوار به دیوار 1»، «اگه می تونی منو بگیر» و.... دیده می‌شود، در پاسخ به این سوال که آیا در آثار سینمایی و تلویزیونی توانسته‌ایم به سمت ایجاد سبک زندگی استاندارد و اصیل ایرانی به لحاظ نوع زندگی، پوشش و روابط انسان‌ها برویم؟ به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: در حقیقت سینمای ایران توانسته است سبک زندگی خود را به مردم تحمیل کند اما در واقع توفیق لازم را به دست نیاورده و موفق نشده است فرهنگ درست و استانداردی را اشاعه دهد. در ادامه باید بگویم ما یا از این لب بام می‌افتیم یا از آن لب بام چراکه مدام درحال ساختن آثار غم انگیز هستیم یا آنقدر در آثار، زندگی تجملی و فارغ از دغدغه را نشان می‌دهیم که گزینه درست معنای خود را از دست می‌دهد درواقع این وسط هیچ تعادلی نیست و بهتر است بگویم رسالتی وجود ندارد که چنین مسئله‌ای را روی کار بیاورد که ما آموزه‌های درست را به مردم انتقال دهیم و به نوعی آئینه اجتماع خود باشیم و متاسفانه نتوانستیم در آثار سینمایی و تلویزیونی به سمت ایجاد سبک زندگی استاندارد و اصیل ایرانی به لحاظ نوع زندگی، پوشش و روابط انسان‌ها برویم.

وی در این باره که سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی چگونه می‌توانند بر اخلاق و رفتار اجتماعی افراد موثر باشند بیان کرد: بهتر است بگویم مردم امروزه هرآن چه را که مشاهده می‌کنند را الگو قرار می‌دهند حال می‌توانیم بگوئیم از تجملات، آراستگی و حتی فرزندآوری یا از نحوه برخورد، احترام و روابط بین افراد با یکدیگر الگو می‌گیرند. به نظر من باید ساز و کاری در تولید محتوا وجود داشته باشد که نویسنده و مجموعه تولید کننده به این نتیجه برسند که دیگر وقتش رسیده که زمینه‌ساز فرهنگ باشند البته این موضوع در زمان گذشته وجود داشت اما در خصوص اینکه چرا کماکان از بین رفته است باید آسیب شناسی صورت بگیرد.

نویسنده «بچه مهندس 1» در پاسخ به این سوال که چند درصد از فیلم ها و سریال ها واقعیت‌های جامعه را نشان می‌دهند؟ تصریح کرد: بسیار کم! در واقع اگر مردم واقعیت‌های جامعه را در آثار سینمایی و تلویزیونی تماشا می‌کردند هیچ موقع به سینمای خارج از کشور و شبکه‌های ماهوارهای رجوع نمی‌کردند چراکه برای مردم آثار شبکه‌های خارجی زبان باورپذیرتر است.

وارسته در این خصوص که آیا نوع پوشش و سبک زندگی بازیگران در سریال‌ها یا فیلم‌ها مانند شکل منازل، دکورها و حتی سبک لباس پوشیدن بر زندگی مردم موثر است یا خیر و علاوه بر آن آیا ممکن است نوعی تقلید یا به عبارت دیگر مدگرایی به حساب بیاید اظهار داشت: صنعت سینما در همه جای دنیا خوراکهای مختلفی به توده مردم می‌دهد در واقع از نوع تغذیه و نوع گفت‌وگو گرفته تا نوع انتخاب لباس و منازل و حتی دکورها که همه این‌ها بر زندگی مردم موثر است.

نویسنده سریال «دودکش» در پایان و در پاسخ به این سوال که نشان دادن اخلاقیات، سبک زندگی سالم و استاندارد در آثار سینمایی و تلویزیونی وظیفه چه کسی خواهد بود؟ آیا مدیر فرهنگی، نویسنده‌ها و کارگردانان می‌توانند در این مسئله دست داشته باشند؟ بیان کرد: در این امور بسیاری از افراد تصمیم گیرنده هستند که مدیران فرهنگی و دغدغه‌مندان صاحب آثار نمونه‌هایی هستند که به راحتی می‌توانند این مسائل را در آثار به کار ببرند اما نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که در حقیقت بیشتر وقت‌ها محتوا فدای جلوه‌های بصری و تجملات می‌شود.

انتهای پیام//