«حافظ شیرین سخن» کتابی برای شناخت یکی از بهترین شعرای تاریخ ادبیات فارسی

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، کتاب «حافظ شیرین سخن» در سه جزو نگاشته شده است. بهره یکم کتاب شامل سه نوشتار است: سبب تالیف کتاب ، چگونه ترجمه احوال و شراح افکار و آثار شاعری را باید نگاشت؟ ، راه تدوین ابواب کتاب از نوشتار های این بخش است. عنوان بهره دوم کتاب: نابغه ادب است. بهره ی سوم کتاب با عنوان : عصر حافظ ، به چهار نوشتار در شرح اوضاع زمانه حافظ پرداخته است. اوضاع ایران در عصر حافظ ، اوضاع فارس در عصر حافظ ، ادبیات و علوم در عصر حافظ ، اخلاق و سیر در عصر حافظ از نوشتار های این بخش است. جزو دوم کتاب با عنوان دوره زندگانی شاعر، مشتمل بر هفده بهره است. بهره یکم با عنوان شناسنامه به چند نوشتار درباره حافظ فرزانه پرداخته است : شهرت ، اسم ، القاب و تخلص ، خاندان مولد ، تاریخ تولد شاعر فرزانه و پارسی گوی.  بهره ی دوم این جزو از کتاب با عنوان: اوان کودکی و روزگار تحصیل به این نوشتارها پرداخته شده است: ادامه تحصیل و اخذ معلومات ، عشق ساده ، علاقه به شیراز ، مسافرت ها. از بحث های مفصل کتاب، بخش تصوف و ارتباط آن با شاعر است. در این بخش نوشتارهایی چون : کشش و کوشش، حجاب و مقام، ترک، تنزیه، عشث حقیقی ، وصول ، سماع ، مکاشفه ، دیدار خدا، لطف محض و ... از گفتارهای این بخش است. بهره ای از کتاب نیز با عنوان معاصران خواجه به حاکمان و وزرا و شعرا وعلمای معاصر با حافظ فرزانه پرداخته شده است.

"خواجه شمس‌الدین محمد متخلص به «حافظ»، بزرگ‌ترین غزل‌سرای سده هشتم هجری قمری است، در کودکی به دلیل فوت پدر و فقر مجبور بود که در نانوایی کار کند و در حین آن مشغول فراگیری بسیاری از دانش‌ها از جمله قرآن شد. در میان همه شاعران ادب فارسی، شاید هیچ شاعری به پایه شهرت و ارجمندی او نرسد. از مهم‌ترین ویژگی سروده‌های حافظ، زبان فاخر آن است؛ در حالی که او در به کارگیری بسیاری از مضامین و صور خیال همانند پیشینیان عمل کرده است. هم‌چنین حافظ در قالب‌هایی چون: غزل، قصیده، قطعه، رباعی و مثنوی شعر سروده است، اما هنر اصلی او قالب غزل است. نگارنده در سی و سومین شماره از مجموعه «مشاهیر ایرانی» به زندگی‌نامه و عرضه گزیده آثار حافظ شیرازی پرداخته و مباحثی از این دست را مطرح ساخته است: ممدوحان حافظ؛ تاثیرپذیری از شاعران پیشین و هم‌عصر؛ تاثیرپذیری از شاعران عرب؛ تاثیرپذیری از قرآن و حدیث؛ ویژگی شعر حافظ؛ موضوعات غزل حافظ؛ طنز در شعر حافظ؛ و به کارگیری آرایه‌های ادبی."

انتهای پیام //