به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا، حمایت از صنایع و شرکت‌های دانش‌بنیان برای آینده کشور فواید زیادی دارد، مجموعه صداستارتاپ خود را ملزم به حمایت و هدایت استارتاپ‌های نوپا می‌داند تا آن‌ها مسیر راحت‌تری را برای تجاری سازی طی کنند.

برگزاری سکوی پرتاب استارتاپ‌های معدنی در هفته گذشته بهانه خوبی بود که گپ‌وگفتی صمیمی با مدیر این شرکت، آقای علی سدیفی ترتیب بدهیم که شرح آن را می‌توانید در ادامه بخوانید.

صداستارتاپ به طور خلاصه چطور مجموعه‌ای است؟

صد استارتاپ یک مجموعه سرمایه گذاری است که بنا دارد تا واحد‌های سرمایه‌گذاری و استارتاپ ها را کنار هم قرار دهد و به مرحله سرمایه گذاری برساند.

صد استارتاپ راسا در شرکت‌ها سرمایه‌گذاری‌ می‌کند یا مجموعه‌های بیرونی را برای این کار گردهم جمع می‌آورید؟

مجموعه ما از طریق صندوق ال پی جی  پی خود در استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری انجام می‌دهد، در کنار آن سرمایه گذاران خارجی نیز برای شرکت‌ها جلب می‌کنیم.

معنای صندوق LPGP چیست؟

صندوق LGP، متشکل از تعدادی سرمایه‌گذار است که منابع خود را تجمیع می‌کنند و در اختیار استارتاپ‌های واجد شرایط قرار می‌دهند.

صداستارتاپ در چه حوزه‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کند؟

ما در حوزه‌های مختلف هوش مصنوعی، بلاکچین، معدن، IT, IOT  و هر حوزه‌ای که نوآوری در آن معنا بدهد، سرمایه‌گذاری می‌کنیم. تلاش می‌کنیم به عنوان یک پشتیبان وارد هر عرصه‌ای که جوانان نخبه ما در آن استارتاپ دارند و حلقه وصله آن‌ها با سرمایه‌گذاران ریسک پذیر باشیم، البته همانطور که گفتم بعضاً سرمایه‌گذاری مستقیم هم توسط شرکت انجام می‌شود.

پورتفوی شما در حال حاضر شامل چند استارتاپ می‌شود و آیا شرکت‌هایی وجود دارند که تکامل پیدا کرده و از چرخه استارتاپ های نوپا خارج شده باشند؟

پورتفوی فعلی صداستارتاپ حدود ۷۰ شرکت را شامل می‌شود اما حضور ذهن دقیقی درباره تفکیک تعداد فعالین رشته‌های مختلف ندارم. درباره خروج از چرخه استارتاپی اگر منظور شما خروج در معنایشEXIT و فروش سهام باشد، فعلا فقط یک شرکت (هوما) به طور کامل از چرخه سهامداری پرتفوی ما خارج شده است که یک گروه صنعتی بزرگ این خرید سهام را انجام داد، البته به زودی یک فروش سهام دیگر هم در راه است اما نباید فراموش کنیم که اکوسیستم‌های غیربالغ استارتاپی خروجی زیادی ندارند، خروج به طور معمول در اکوسیستم‌های بزرگ مانند آمریکا اتفاق می‌افتد که شرکت‌ها سهام خود را واگذار می‌کنند یا شرکت‌های قبلا خارج شده به قدری ثروت به دست آورده‌اند که برای خرید شرکت‌های کوچک‌تر اقدام می‌کنند. 

خروج در دنیای استارتاپ‌ها یک معنی دیگر هم دارد، این که شرکتی موفق شود از یک راند سرمایه‌گذاری به مرحله بعد خروج کند که ما در حال حاضر در مجموعه صد استارتاپ، ۷ شرکت داریم که راندهای دوم، سوم و حتی چهارم سرمایه‌گذاری شرکت خود را جذب کرده‌اند و در حال بهره بردن از آن برای برنامه‌های شرکت هستند، برخی شرکت‌های دیگر نیز در آستانه ورود به این مرحله قرار دارند.

مسیر جذب سرمایه در صد استارتاپ چگونه است؟

متقاضیان جذب سرمایه باید برای ثبت‌نام در پلتفرم صد استارتاپ نام‌نویسی کنند اگر ایده در مرحله اول مورد پسند کارشناسان مجموعه قرار بگیرد از آن‌ها مصاحبه آنلاین به عمل می‌آوریم، مرحله بعدی دیدار حضوری است، عبور از این مرحله، فرصت برگزاری جلسات مشترک با سرمایه‌گذاران و حضور در رویدادها را برای تیم‌های استارتاپی فراهم می‌آورد. 

مهمترین ملاک شما برای سرمایه‌گذاری در یک شرکت چیست؟

شاخصه‌های مختلفی برای ارزیابی داریم اما می‌توانیم بگویم مهمترین آن، خود تیم فعال در پروژه‌ها است که کارها را پیش می‌برند، سهم این مولفه در پیشبرد کار گاهی تا ۷۰درصد نیز می‌رسد، ماهیت ایده و مدل اقتصادی کار نیز از دیگر مولفه‌ها و تخصص هایی است که برای ما اهمیت دارد. 

دانشجویان چه سهمی در رشد مجموعه‌های تحت حمایت صد استارتاپ داشته‌اند؟

متاسفانه تیم‌های نمونه ما اگر ارتباط کمرنگی با دانشگاه دارند، حتی اگر همچنان در حین تحصیل باشند، معدود تیم‌های دانشجویی نیز به دنبال حل نظام مسائل دانشگاه و تجاری سازی سریع ایده خود هستند. 

آسیب اصلی را چه می‌دانید؟، چرا شرکت های دانش بنیان از مسیر دانشگاه به فعالیت علمی اقتصادی ورود نمی‌کنند؟

مسئله خیلی به فضای دانشجویی ربطی ندارد، مشکل عدم تعیین صحیح نظام مسائل در سطح کلان آموزش و پرورش و دانشگاهی است، وقتی که چالش اصلی را نشناسید به طور قطع راه حل درستی هم برای آن نخواهید داشت، برای مثال دانشجو وارد بزرگترین دانشگاه مهندسی کشور می‌شود و حسابی هم تلاش می‌کند اما واقعیت این است که امروز دانشگاه ما به درستی دانشجو را هدایت نمی‌کند به همین جهت گاهی درگیر پژوهش‌های ابتر می‌شود که معلوم نیست چه زمانی امکان اتصالش با صنعت به وجود می‌آید اگر موضوع خیلی مهم باشد و بتواند منجر به اجرایی سازی شود، متاسفانه دانشجوی ما مجبور به دریافت کیس مطالعاتی خارج از ایران می‌شود و بعضاً با تشویق خارجی‌ها در همانجا ماندگار شده و به ایران باز نمی‌گردد.

ادعا نمی‌کنیم که شماره یک ایران هستیم و دانشگاه‌ها در این مسئه کاری نکرده‌اند اما بسیار کم بوده و بعضا کمک دانشگاه در ابتدای راه قطع شده است صرف دادن چند میز و صندلی حمایت معنا نمی‌شود، دانشگاه بعضا حتی حاضر نیست ۵۰ میلیون تومان هزینه رشد کسب و کارهای متصل به خود و اتصال با صنعت بکند! متاسفانه فعالیت دانشگاه‌ها گاهی فقط محدود شده به این که صورت مسئله را تحویل بگیرند و صدها صفحه مقاله و پژوهش صرفا روی کاغذ ارائه دهند، در حالی که حل مسئله اصلا کار آسانی نیست، ده‌ها تیم استارتاپی برای حل مشکلات مختلف تشکیل می‌شود اما بر اساس آمار ۹۶ درصد آن‌ها شکست می‌خورند و فقط ۴ درصد موفق می‌شوند مانند آمازون و ... موفقیت بزرگی پیدا کنند بنابراین حل مسئله را نباید به ارائه چند پژوهش فقط روی کاغذ محدود دانست.

فقط تیم‌ها باید به شما مراجعه کنند یا بر عکس این رویه هم اتفاق می‌افتد؟

ما نیز تیم‌های مختلف را رصد می‌کنیم، برای مثال در همین موضوع استارتاپ‌های حوزه معدن، کار به این راحتی نیست که گروه‌ها خود به سراغ شما بیایند به همین جهت ما به شهرهای مختلف کشور سفر کردیم تا تیم‌های مختلف و مستعد را شناسایی کنیم.

روش‌های شما برای جستجو و جذب مخاطب چیست؟

یکی روش همین جذب میدانی است، برقراری ارتباط با مخاطب در شبکه‌های اجتماعی نیز از جمله راه‌های استعدادیابی ما محسوب می‌شود. 

عملکرد ما طی این سال‌ها سبب شده تا مخاطب به صداستارتاپ اعتماد داشته باشد و زمانی که اطلاعیه می‌دهیم به صحت آن اطمینان داشته باشد و برای جلب مشارکت امیدوارانه مشارکت کنند.

اکوسیستم فناوری بزرگ ما چه زمانی اتفاق می‌افتد؟

زمانی که این اکوسیستم در صنایع مختلف مانند همین صنعت معدن ورود کند و حبابی که طی سال‌های اخیر شکل گرفته بود که فقط ایده‌های آی تی بیس موفق می‌شود را بی ارزش کند، شرایط تغییر پیدا خواهد کرد.

وضعیت ایده‌های IT پایه در کشور ما به این شکل است که ۳،۴ استارتاپ در یک موضوع موفق می‌شوند و بعد از آن‌ها ده‌ها تیم با همان الگو به دنبال درب موفقیت می‌گردند! نمونه‌های اصلی، اولیه و‌ موفق مانند اسنپ، تپسی و... مزایای زیادی مانند حذف واسطه گری دارند اما لزوماً قرار نیست که همه آن‌ها موفق شوند، رشد کمی شرکت‌های فناور بد نیست اما نباید کیفیت نادید گرفته شود.

چطور به صنعت معدن ورود پیدا کردید؟ 

به زعم بنده این مهم محقق نشد مگر با همراهی خوب کانی‌بوم که طی این مدت انجام شد، باید اذعان کنیم که صنعت معدن یک فضای خشک و سنتی دارد و آسان نبود که شروع کنیم، و شرکت‌های موجود را برسانیم به فضای جذب سرمایه که واقعا کار آسانی نیست. هرچند روزی که شروع کردیم ریسک بالایی را پذیرفتیم اما الان وضعیت برای ما رضایت بخش است و روزهای بهتری نیز در پیش داریم.

کدام‌ ارائه روز چهارشنبه در سکوی معدن را بیشتر پسندید؟