همه تخم مرغ‌های تهیه کننده در سبد بازیگران گم می‌شود!

در روزهایی که تورم روی بخش بخش زندگی مردم تاثیرگذاشته است و عملا همه چیز تحت تاثیر عدد و رقم است بدیهی است که در بحث تولیدات سینمایی و تلویزیونی نیز ماجرا به همین منوال است و طبیعی است که تولید در این حوزه از افزایش دستمزدها و هزینه های مترتب بر تولید یک اثر  چه در سینما و چه در تلویزیون صدمه بسیار می بیند.

شاید بخش هایی از مدیریت خانواده ، کارگاه ها، کارخانجات، موسسات وادارات و ارگانها با صرفه جویی کمیت شان لنگ نشود. اما درحوزه تولید آثار سینمایی و تلویزیونی به جز در مواردخاص آش خوردن رابطه مستقیمی با پولی که می دهی دارد و واضح است که اگر نتوانیم تمام بهترین ها را در شرایطی مطلوب مهیا سازی اثر از وجوه مختلف دچار آسیب می شود و این اتفاقی است که به مخاطبی که به ما و اثر ما اعتماد می کند و پای رسانه ما می نشیند هیچ ارتباطی ندارد.

در گزارشی که با همین محوریت کلید زدیم بخش عمده ای از تهیه کنندگان داخل سازمان صدا و سیما و خارج از سازمان صدا و سیما به نکات جالبی اشاره کردند؛

-    برخی معتقد هستند تهیه کننده برای تولید امروز چند راه مشخص پیش رو دارد یا باید از کیفیت بزند و یا از کمیت بزند و یا به سراغ ترفندهایی از تولید برود که حتما روی کیفیت کار و جذابیت اثر تاثیرگذار است.

-    برخی معتقدند در گذشته نیمی از هزینه های پروژه را به بازیگران اختصاص می دادیم در حالیکه امروز مجبور هستیم نزدیک به 75 درصد موجودی یک پروژه را خرج بازیگر کنیم و در این شرایط چه توقعی است که بتوانیم برای فیلمنامه هزینه ای قابل قبول داشته باشیم؟

-    دستمزدهای میلیاردی برخی از بازیگران که حتی یک روز هم حاضر نیستند به پروژه تخفیف بدهند و تا پولشان را نگیرند جلوی دوربین نمی روند و سکانس های روزهای پایانی را مشروط به دریافت تمام دستمزدشان می کنند مگر اجازه می دهد تو روی کیفیت بخش هایی مثل صحنه، گریم، موسیقی، فیلمنامه و ... که همگی از ارکان اصلی یک اثر نمایشی هستند با وسواس عمل کنی؟

-    یکی از تهیه کنندگان صاحب نام تلویزیون می گوید: درخواست مدیران برای حضور چهره ها خواه ناخواه برای من تهیه کننده اولویت می شود و مجبور هستیم برای جلب نظر مدیر مستقیم سراغ چهره هایی برویم که طبیعتا تمام برآورد یک پروژه تحت تاثیر حضور آنها قرار می گیرد!

-    با وضعیت موجود و با ایمان به این نکته که بازیگر به عنوان ویترین یک اثر نمایشی حرف اول را در اقبال آن کار دارد باید گفت در شرایط موجود برای تولید یک اثر قابل قبول و آبرومند و البته سر و شکل دار تنها بازیگران نیستند که می توانند برگ برنده محسوب شوند .

باید پذیرفت که توجه و سلبریتی زدگی بعضی مدیران ، تهیه کنندگان  و تصمیم گیران بیش از مخاطبان است و فراموش نکنیم که داستان برای مخاطب نکته مهمی است که گاهی حتی اثری را با بازیگران معمولی تر تا پایان دنبال کرده است و اثری با ستاره های متعدد اما داستانی ضعیف و کم رمق نتوانستند تماشاگر را پای اثر بنشانند.

از آنجا که سینما برای دیده شدن در گیشه مجبور به چیدمان ستاره های مفصل است و در سینمای بدنه این بازیگران هستند که در قدم اول نقشی اساسی برای دیده شدن کار بازی می کنند ما می توانیم در رسانه ملی به دنبال این قاعده و قانون های به نظر بیزینسی نباشیم و جدا از کارهایی که اسپانسرها از پروژه حمایت می کنند ودیده شدن برایشان بسیار مهم است در آثاری که باحمایت مستقیم تلویزیون تولید می شوند به دنبال چهره ها نباشیم و این فرصت را مهیا کنیم تا آثار باتکیه بر توانمندی هایشان تماشاگر را معطوف خود سازند نه یک تیتراژ بازیگران پر و پیمان و گران که طبیعتا عاملی مهم در استارت یک اثر نمایشی برای دیده شدن است .

سالها سابقه نشان داده که آثار بسیاری با حضور چهره های معروف ومحبوب قدم اول را محکم برداشته اند اما در ادامه ماجرا به گونه ای دیگر بوده است و چهره ها نتوانستند تماشاگر رانگه دارند.

طبیعی است که می توان با تدبیر به سراغ معرفی استعدادهایی درخشان در بازیگری رفت که هم گلیم کار را از آب بیرون بکشند و هم هزینه های هنگفتی بر گردن پروژه وارد نسازند و هم فرصتی باشد تا صاحبان کار برای دیگر عوامل یک اثر نمایشی نیز نگاه کیفی تری داشته باشند .

فراموش نکنیم که یک ستاره سینمایی با هر سن و سال و جنسیتی تنها برای دقایقی می تواند برای مخاطبان جذاب باشد در ادامه این داستان و کشش دراماتیک به همراه فاکتورهایی دیگر هستند که تماشاگر را پاگیر اثر می کنند نباید شرایط به منوالی پیش برود که تهیه کنندگان مجبور باشند همه تخم مرغ هایشان را در سبد بازیگران بگذارند و مابقی در شرایطی نامطلوب از کیفیت عبور کنند و مدتها شاهد آثاری پر سلبریتی اما ضعیف باشیم که تنها نظر برخی مدیران را جلب می کند نه بیشتر!

انتهای پیام//