تاریخ ایران داستانی رازآلود از راه‌ و‌ روش یک ملت است

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ایران فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر گذاشته است و در تمام سیر تاریخی مردمان وطن دوست برای حفظ ستون میهنشان تلاش کردند تا در لحظه‌های سرنوشت‌ساز برای حفظ هویت فرهنگی میهن و اقتدار آن حتی از جان خود بگذرند. تاریخ ایران داستانی رازآلود از راه‌و‌روش ملتی است که برای حفظ غنا و هویت فرهنگی خود تلاش کرده اند. 

امیر حسین رنجبر، شاعر، پژوهشگر و مدرس در این باره به خبرنگار برنا گفت: 

اشاعر من بیشتر در حیطه ایران باستان است در واقع حلقه مفقوده در کارهای رسانه ای و مکتوب ما قدمت و آثار تاریخ ایران باستان خصوصا در مسائل فرهنگ و هنر است. بر خلاف تاریخ گذشتگان فقر فرهنگی اصلی ترین فقر جامعه ما است. آثار و اشعار و پژوهش های من هم در این زمینه است و به صورت میدانی به تخت جمشید و... سفر کرده ام و به تحقیقات میدانی پرداخته ام.

امیرحسین رنجبر بیان کرد: نوروز را بسیار دوست دارم و بر آن تاکید دارم زیرا یک مسئله ملی و جهانی است و تمام دنیا به آن احترام می گذارد و یکی از بخش های مهم فرهنگی برای انتقال تاریخ باستان و بهره گیری از تاریخ باستان است. تاریخ مانند زنجیر به یک دیگر متصل است و گذشته، حال و آینده به یکدیگر گره خورده اند.

این مدرس دانشگاه افزود: می توان از تاریخ به عنوان پدر همه علوم در جهان نام برد. تا زمانی که از گذشته اطلاعات نداشته باشیم اکنون و حال خود را نمی توانیم بسازیم و اگر بتوانیم از گذشته بهره گیری کنیم می توانیم حال حاضر خود را بسازیم و از آن برای آینده بهره گیری کنیم. به عنوان مثال گفت و گوی حال حاضر ما بخشی از تاریخ به شمار می رود که دیگر تکرار نخواهد شد.

رنجبر با بیان اینکه تاریخ باستان حلقه مفقوده است و حتی در کتب هم چندان به آن پرداخته نشده است، ادامه داد: منابع تاریخی به سه دسته تقسیم می شوند منقولات، مکتوبات و محسوسات. منقولات همان نقل قول هاست که درصد تخریبش زیاد است، مکتوبات همان نوشته هاست که آن هم درصد تخریبش بالاست و کمترین درصد تخریب متعلق بله محسوسات است که بیشتر از ایران باستان باقی مانده است یعنی همان ابنیه های باستانی و آنچه که به شکل فیزیکال باقی مانده و در اختیار ما قرار دارد.

این پژوهشگر بیان کرد: معقوله نوروز بهترین فرصت جهانی است که ما بتوانیم کانون توجهات را داشته باشیم زیرا کل دنیا هم به آن احترام می گذارد. چند تن از کشورهای همجوار را داریم که نوروز را پاس می دارند و این بهترین فرصت است که ما بتوانیم یک همرسایی و همرسانی کامل را در بخش فرهنگ سازی و اطلاع رسانی برای بهره گیری از آینده داشته باشیم. این مسئله خصوصا به نسل جدید که چندان اهل مطالعه، به ویژه مطالعه تاریخ نیست و بیشتر مجذوب فضای مجازی شده، گره خورده است.

او ادامه داد: من در این سال ها با استاد رضا ایرانمنش، استاد بیوک میرزایی، استاد فخرالدین صدیق شریف و زنده یاد استاد کیومرث پوراحمد چهارتا از اشعار نوروزی خودم را دکلمه کنم. به ترتیب از سال 1399 تا 1402 شروع کرده ام و این مسیر را ادامه خواهم داد.

امیر حسین رنجبر، شاعر، پژوهشگر و مدرس در پایان گفت: ما در این زمینه اسپانسر و حامی مالی نداریم که این مسئله هم نیازمند فرهنگ سازی است. من به لحاظ آکادمیک در مقطع کارشناسی ارشد ارتباطات تحصیل کرده ام اما به دلیل علاقه ام به تاریخ ایران باستان در این زمینه فعالیت می کنم. اگر در عصر جهانی ارتباطات تاریخ گذشته را خوب بدانیم متوجه تاریخ حال حاضر می شویم و این موضوع را می توانیم در المان های ارتباطی نیز تسری بدهیم و از ارتباطات فردی و میان فردی تا ارتباطات ملی از آن بهره بگیریم.

انتهای پیام/