به گزارش برنا، در روزگاری که بسیاری از قهرمانان پس از پایان دوران حرفهای خود به سکوت یا انزوا پناه میبرند، حضور گرم و صمیمی حامد حدادی در کنار نسل جوان بسکتبال ایران، یادآور معنای واقعی واژه "اسطوره" است. بازیکنی که چند ماه قبل با وقار و احترام از تیم ملی خداحافظی کرد، حالا نهتنها از دنیای ورزش فاصله نگرفته، بلکه با انگیزه و تعهدی مثالزدنی در تمرینات تیمهای پایه شرکت میکند و تجربیات گرانبهای خود را بیهیچ چشمداشتی در اختیار جوانترها قرار میدهد.
او نه با عنوان مربی یا مدیر، بلکه بهعنوان "برادر بزرگتر" پا به سالن میگذارد؛ کسی که میخواهد دست شاگردان فردای بسکتبال ایران را بگیرد و مسیر سخت قهرمانی را برای آنها هموارتر کند. حدادی در حالی کنار نوجوانان و جوانان تیم ملی به تمرین میپردازد که تمرینات شخصی خود را نیز از یاد نبرده و با تلاشی کمنظیر همچنان در فرم بدنی مناسبی قرار دارد. این حضور نه از روی اجبار، بلکه از سر عشق و تعهد به پرچم و آینده بسکتبال ایران است.
نمونه بارز این روحیه، تمرین اخیر تیمهای پایه در روز یکشنبه بود. در شرایطی که قرار بود خبرنگاران تنها برای نشست خبری سرمربی تیم ملی وارد فدراسیون شوند، حضور ناگهانی آنها در تمرین، صحنهای ناب از بیریایی حدادی را به تصویر کشید. او بدون آنکه بداند قرار است مقابل دوربینها و نگاه رسانهها باشد مشغول تمرین با بازیکنان نوجوان بود. تصویری ناب از فروتنی یک اسطوره.
حدادی فقط یک ستاره نیست بلکه یک الگوست. بازیکنی که هم از نظر فنی و هم از لحاظ اخلاقی در اوج قرار دارد. کسی که در دوران اوجش، پرچم ایران را در معتبرترین مسابقات جهانی بالا برد و حالا که از سطح اول رقابتها کنار رفته همچنان در خدمت ورزش کشورش باقی مانده است. نقش او بهعنوان یک پیشکسوت فعال و دلسوز امروز بیش از همیشه پررنگ است.
در شرایطی که دغدغههای مالی، بسیاری از ورزشکاران را از چنین تعاملاتی دور کرده، حامد حدادی بیادعا و صمیمی در کنار جوانان میایستد. ای کاش ورزش ایران، بیشتر از این دست قهرمانان داشت. قهرمانانی که نه فقط با بازوهایشان، بلکه با قلبشان تاریخساز میشوند. حدادی حالا نهفقط یک نام بزرگ در بسکتبال که یک سرمایه معنوی برای ورزش ایران است.
انتهای پیام/