چرا ما نباید با آغاز فصل نو، زایش اندیشه داشته باشیم

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، متن این یادداشت به شرح زیر است:

با آغاز فصل نو، چرا ما نباید زایش اندیشه داشته باشیم

آید بهار و پیرهن بیشه نو شود

نوتر برآورد گل اگر ریشه نو شود

زیباست روی کاکل سبزت کلاه نو

زیباتر آن‌که در سرت اندیشه نو شود

خدای را سپاس که بهار دیگری به ما ارزانی داشت و «شکر خدای را که تواند شمار کرد؟»

در سال نو، بر آنیم تا با نگاه به تجربه پیش‌گامان و در سایه حمایت و رهنمودهای رهبر فرزانه انقلاب گام‌های بلندتری در مسیر ارتقا و ارتفاع علم و فناوری برداریم. درست است که دانش می‌تواند خواسته‌های انسان را تحقق بخشد، ولی خوش‌تر آن‌که در ترفیع اخلاق جامعه و ترغیب افزایش ثروت ملی نیز به کار گرفته شود. در سال نو اگر دست در دست یکدیگر بگذاریم و با عزمی پایدار و اراده‌ای استوار خزانه استعدادهای خود را در راه خدمت به ایران و ایرانیان صرف کنیم، آن‌گاه ایرانی همیشه بهار خواهیم داشت. استعدادهای فرزندان ما شهره آفاق و انفس است. ما خود باید ابر شویم و بباریم تا هزاران باغ صدرنگ به بار بنشیند. به قول مولوی:

آسمان شو، ابر شو، باران ببار

ناودان بودن نمی‌آید به کار

آب باران باغ صدرنگ آورد

ناودان همسایه در جنگ آورد

چرا ما نباید زایش اندیشه داشته باشیم و همیشه منتظر بمانیم تا کس دیگری برای ما کاری بکند. آستین همت برکشیم و با استمداد از خدای عالمیان یک قدم پا پیش نهیم. دانشی‌ بنیان کنیم که سرچشمه آن استعدادهای خودمان باشد. نه‌تنها انتظار نداشته باشیم که کسی دست ما را بگیرد، بلکه خودمان دستگیر دیگران شویم و با همتی بلند این شعر را فرایاد آوریم که:

همت بلند دار که مردان روزگار

از همت بلند به جایی رسیده‌اند

بار دیگر نوروز پیروز را بر همه هم‌وطنانم خاصه نخبگان و اندیشه‌وران فرخ‌باد می‌گویم.

بهار عطر تو را می‌زند به اندامش

عصاره تن تو در گلوی شب‌بوهاست.