دریبل‌های جادویی جادوگر فراموش نمی‌شود

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، محمدعلی کریمی پاشاکی متولد ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج است که وی  مشهور به علی کریمی، بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال ایرانی است.

خانواده او اهل روستای پاشاکی از توابع سیاهکل هستند.فعالیت مورد علاقه اش والیبال ساحلی است.متاهل و دارای دو فرزند پسر به نام های هاوش و هیرسا است.در کرج پیتزا فروشی دارد. بسیار انسان خونسردی است که به قول فردوسی پور بعضی اوقات این خونسردی هایش روی اعصاب آدم می رود.پس از شکست تلخ تیم پرسپولیس برابر سپاهان نتوانست جلوی گریه خود را بگیرد.

علی کریمی سابقه بازی در  باشگاه های نفت تهران، فتح تهران، سایپا تهران، پرسپولیس، الاهلی امارات، القطر قطر، السیلیه قطر، بایرن مونیخ، استیل آذین و شالکه آلمان را در کارنامه فوتبال خود دارد.

علی کریمی در خرداد ۱۳۷۷، در زمان مربی‌گری ایویکا مت‌کوویچ به پرسپولیس پیوست. کریمی در اولین فصل حضور در پرسپولیس، موفق شد جام آزادگان و جام حذفی را به همراه این تیم کسب کند.

کریمی اولین بار؛ در ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ در مقابل پلی‌اکریل اصفهان در جام آزادگان برای پرسپولیس به میدان رفت. با گذشت چهار هفته از مسابقات لیگ (پروین از هفته چهارم هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت) کریمی اولین گل خود را برای این تیم در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.

با گذشت ده هفته از مسابقات لیگ، کریمی در آبان ۱۳۷۷ برای نخستین بار در دربی تهران به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۱–۰ به سود پرسپولیس به پایان رسید. کریمی به عنوان هافبک چپ به میدان رفت.

پس از بازی در دربی تهران، کریمی برای دومین بار (کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ نخستین بار برای تیم ملی به میدان رفت) به اردوی تیم ملی؛ برای شرکت در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک فرا خوانده شد. کریمی پس از قهرمانی با تیم ملی در بازی‌های آسیایی،در چهار مسابقه لیگ برای پرسپولیس به میدان رفت، که در مقابل تیم‌های تراکتورسازی و ذوب‌آهن گلزنی کرد.

وی علاوه بر تیم بزرگسالان؛ در تیم ملی امید ایران نیز حضور داشت. کریمی در بهمن ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی امید ایران و ویتنام، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد. بدین ترتیب او با حکم انضباطی، به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی پیش از محرومیت؛ آخرین بار در دور برگشت جام آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت.

مسابقات فوتسال جام رمضان در دی ۱۳۷۶، با شرکت ۳۲ تیم در هشت گروه، در سالن دوازده هزار نفری آزادی آغاز شد. با انجام بازی‌های مقدماتی در نهایت چهار تیم آتش‌نشانی، فتح، استقلال و پرسپولیس به مرحله نیمه‌نهایی این رقابت‌ها (در بهمن ۱۳۷۶) راه یافتند.

تیم فتح در دیدار نیمه‌نهایی با غلبه بر پرسپولیس، به فینال ششمین دوره این مسابقات راه پیدا کرد. در مسابقه فینال که بین تیم‌های فتح و استقلال تهران برگزار شد، کریمی پس از به ثمر رساندن یکی از گل‌های تیم فتح در سالن دوازده هزار نفری آزادی تهران برای تماشاگرانی که علیه او فحاشی کردند دست تکان داد و آنها را به آرمش دعوت کرد. در پایان این مسابقه که با برتری ۷–۳ تیم فتح همراه بود، کریمی سه گل زد و یک پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد.

عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد که مورد توجه تیم‌های استقلال تهران و پرسپولیس قرار بگیرد. با پیوستن کریمی به پرسپولیس، حسین شمس (سرمربی وقت تیم فتح) در قرارداد کریمی با پرسپولیس بندی قرار داد که به موجب آن، چند درصد از اولین قرارداد کریمی با باشگاه‌های خارجی به تیم فتح تهران برسد.

او فوتبال خود را از نوجوانان نفت تهران شروع کرد، سپس به نوجوانان سایپا پیوست و بعد از آن به فتح تهران منتقل شد و از آن جا بود که به جمع سرخپوشان پایتخت اضافه شد.علی کریمی در سال 1377 به پرسپولیس پیوست و توانست دو سال پیاپی در سال های 1378 و 1379 لیگ آزادگان را فتح کند. علی کریمی در سال 2111 به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام امیر را در فصل 2111-2112 فتح کند. کریمی در سال 2114 توانست 14 گل برای تیمش به ثمر برساند.

علی کریمی روز 3 مه سال 2115 بنا به گزارش وب گاه رسمی باشگاه بایرن مونیخ به این تیم آلمانی پیوست. او پس از علی دایی و وحید هاشمیان سومین بازیکن ایرانی بود که در این باشگاه مشهور به اف سی هالیوود بازی می کرد.

در ابتدا بسیاری معتقد بودند که انتقال کریمی برای این باشگاه تنها جنبه اقتصادی دارد، اما بازی‌های خوب این بازیکن مانع این انتقادات شد. علی کریمی خیلی زود توانست در جمع نام داران این باشگاه نظیر میشاییل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، مهمت شول و زی روبرتو برای خود جایگاهی ثابت دست و پا کند، به طوری که برخی از این بازیکنان نیمکت نشین شدند.

طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی و بایرن مونیخ، پس از 12 بازی این قرارداد به طور خودکار تمدید می شد که در بازی با هامبورگ این اتفاق افتاد، اما در همین بازی وی متأسفانه مصدوم شد، به طوری که نتوانست در بازیهای جام جهانی 2116 آلمان در اندازه های واقعی خود ظاهر شود. کریمی همچنین از جمله بازیکنان ایرانی محسوب می شود که در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده است و در مقابل سالزبورگ یک گل به ثمر رساند.

علی کریمی بعد از عدم درخشش در بایرن مونیخ به قطر رفت و برای تیم القطر بازی کرد اما بازی‌های او مورد توجه کسی قرار نگرفت و وقتی او را به تیم نه چندان قوی السیلیه فرستادند او خواستار جدایی از تیم شد و به پرسپولیس بازگشت.

او در اولین گلزنی خود توانست در شهرآورد تهران موفق به گلزنی شود و دو دقیقه بعد از 1 بر صفر جلو افتادن استقلال بازی را به تساوی بکشاند.کریمی پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هت تریک کرد ولی نتوانست جلوی شکست تیمش را بگیرد و بازی در پایان با شکست 4-3 پرسپولیس به پایان رسید.

علی کریمی در سال 1388 به سبب عدم تمایل مدیران باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی، این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست.در فصل 87-88 لیگ برتر علی کریمی 14 گل به ثمر رساند و با دریافت 9 کارت زرد و 3 کارت قرمز خشن ترین بازیکن در لیگ برتر نهم شناخته شد.

علی کریمی با عقد قرارداد 5 ماهه به شالکه14 آلمان پیوست و با شماره 11 وارد میدان مسابقه شد. او به خاطر نیمکت نشینی و دقایق کم حضور در زمین ناراضی بود. سپس طبق صحبتش مبنی سر رفتن حوصله اش در آلمان به تهران بازگشت.

او بالآخره در سال 1391 بعد از صحبت با حبیب کاشانی با عقد قرار دادی به پرسپولیس بازگشت و به دوران حضورش در آلمان پایان داد. علی کریمی در 14 تیر 1391 و یک روز پس از انتخاب مانوئل خوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس,قرارداد خود را در هیئت فوتبال استان تهران با سرخ پوشان تمدید کرد.

کریمی از سال 1377 سابقهٔ بازی در تیم ملی ایران را دارد و با 124 بازی ملی و 38 گل ملی،دومین بازیکن ایرانی از نظر تعداد بازی ملی و سومین گلزن برتر تاریخ فوتبال ایران به حساب می آید.کریمی در واقع کاپیتان اصلی تیم ملی فوتبال ایران می باشد ولی جواد نکونام بازوبند کاپیتانی را بر دست می بندد. او اولین بازی ملی خود را در سال 1377 برابر تیم ملی کویت انجام داد. و در همان سال قهرمانی بازی های آسیایی 1998 بانکوک را به همراه تیم ملی جشن گرفت و یکی از 2 گل ایران در بازی فینال را مقابل کویت به ثمر رساند.

او در مقدماتی جام جهانی 2112 نیز از بازیکنان تیم ملی ایران بود و توانست در بازی مقابل گوآم پنج گل به ثمر برساند. همچنین وی اولین بازیش را در پست هافبک تهاجمی را مقابل ایرلند را در مرحله پلی-آف جام جهانی در شهر دوبلین انجام داد.

علی کریمی در جام ملت های آسیا 2114 با زدن 5 گل آقای گل مشترک مسابقات شد. ایران در این مسابقات پس از ژاپن و چین سوم شد و هت تریک علی کریمی در بازی با کره جنوبی در یک چهارم نهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. او در همان سال بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازی های غرب آسیا را نیز به همراه تیم ملی کسب کرد.

کریمی در جام جهانی 2116 نمایش ضعیفی داشت که به مصدومیت طولانی مدت او مربوط می شد.در اکتبر 2118 در حالی که علی دایی او را به تیم ملی دعوت کرده بود، کناره گیری خود را از فوتبال ملی اعلام کرد. علی دایی اعلام کرد که کریمی دیگر به تیم ملی دعوت نخواهد کرد و اینچنین هم شد. کریمی با برکناری دایی مجدداً برای حضور در تیم ملی افشین قطبی اعلام آمادگی کرد و به تیم دعوت شد. او تک گل ایران در مقابل امارات در بازی برگشت مقدماتی جام جهانی 2111 را به ثمر رساند و امیدهای ایران را برای صعود زنده نگاه داشت.

علی کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کی روش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت اما با گذشت چند ماه از سمت خود استعفا داد و اعلام کرد علاقه‌ای به حضور در این عرصه ندارد.

افتخارات باشگاهی علی کریمی در پرسپولیس تهران، قهرمانی جام آزادگان 78-1377، قهرمانی جام آزادگان 79-1378، قهرمانی جام حذفی 79-1378، نایب قهرمانی جام آزادگان 81-1379، بایرن مونیخ، قهرمانی جام حذفی آلمان 16-2115، قهرمانی بوندسلیگا 16-2115 به دست آورد.

وی در الاهلی توانست به قهرمانی جام حذفی امارات 12-2111، قهرمانی جام حذفی امارات 14-2113، نایب قهرمانی لیگ امارات 14-2113 رسید.

جادوگر ایران در باشگاه نفت تهران توانست به افتخارات نایب قهرمانی نوجوانان تهران و  قهرمانی امیدهای تهران با امیدهای فتح رسید.

کریمی در افتخارات  ملی توانست به 1998  قهرمانی بازی های آسیایی، مقام سوم جام ملت های آسیا،  یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا، راهیابی و بازی در جام جهانی آلمان، قهرمانی فوتبال غرب آسیا، قهرمانی جام بین قاره ای آسیا، اقیانوسیه با تیم ملی ایران برسد.

وی همچنین توانست به عنوان بهترین بازیکن سال 2114 آسیا و  آقای گل مشترک جام ملت های آسیا هم برسد.