راهکارهای خودمراقبتی روانی کدامند؟

۱۳۹۶/۰۶/۱۳ - ۱۲:۰۴:۳۵

| استان ها | فارس |

کد خبر: ۶۰۸۴۵۴

گام نخست سلامت این است که، یاد بگیریم خودمان از خودمان مراقبت کنیم؛ چرا که 65 تا 85 درصد از مراقبت‌هایی که منجر به سلامت ما می‌شود، محصول خودمراقبتی است.

به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، کارشناس گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز، گفت: خودمراقبتی، فعالیتی است که هر فرد با استفاده از دانش، مهارت و توان خود به منظور پیشگیری، حفظ و ارتقای سطح سلامت‌، درمان ‌یا کاهش عوارض بیماری برای خود یا اعضای خانواده انجام می‌دهد؛ البته در این زمینه فرد می‌تواند به وسیله مشورت و کسب کمک از افراد آگاه اطلاعات خود را افزایش دهد.

"مهناز زادانی فرد" خودمراقبتی را شامل مراقبت‌های دوران نوزادی، کودکی، نوجوانی و سالمندی عنوان کرد و افزود: بیشتر افراد، قسمت عمده جوانی خود را در سلامت کامل سپری می‌کنند، اما گاه بیماری‌های حاد و گاه بیماری‌های مزمن به ویژه در دوران میانسالی و سالمندی به سراغ افراد می آیند، بنابراین هدف از انجام خودمراقبتی این است که، بخش تخصصی مراقبت از این بیماری‌ها به کمترین اندازه برسد.

وی با بیان اینکه انواع خودمراقبتی را می‌توانیم در چهار گروه کلی خودمراقبتی برای حفظ سلامت، خودمراقبتی در ناخوشی‌های جزیی، خودمراقبتی در بیماری‌های حاد و خودمراقبتی در بیماری‌های مزمن طبقه‌بندی کنیم، اضافه کرد: مهمترین مزایای خودمراقبتی شامل تجدید انرژی، کاهش استرس، ایجاد چشم اندازی نو و احساس مثبت برای زندگی، افزایش احساس شادی، آرامش و اعتماد به نفس است.

این کارشناس گروه بهداشت عمومی، ادامه داد: خودمراقبتی دارای چهار بُعد خودمراقبتی جسمی، خودمراقبتی روانی، خودمراقبتی عاطفی و خودمراقبتی معنوی، است.

زادانی فرد گفت: خودمراقبتی جسمی شامل تغذیه منظم و استفاده از غذای سالم، انجام ورزش روزانه، انجام معاینه های پزشکی ادواری، دریافت خدمات و مراقبت های پزشکی موردنیاز، استراحت کافی هنگام بیماری، داشتن خواب و استراحت کافی، رعایت پوشش مناسب بر اساس فصل های سال، رفتن به تعطیلات و دوری از رفتارهای پرخطر می شود.

وی اضافه کرد: اختصاص زمانی از شبانه روز برای تفکر و تامل، مراجعه به روان پزشک یا روانشناس در صورت بروز مشکل یا ناراحتی روانی، انجام اقدامات لازم برای کاهش تنش و استرس، توجه به تجارب، آرزوها، افکار و احساسات خود، مطالعه و اختصاص زمان مناسب برای رفتن به دامن طبیعت، از اصول خودمراقبتی روانی به حساب می آید.

این کارشناس ارشد گروه بهداشت عمومی، افزود: معاشرت و مراوده با دیگران، برقراری ارتباط با خانواده و دوستان، مهربانی با خود و دیگران، افتخار به خود، گریه کردن در زمانی که لازم است، خندیدن، بیان خشم خود به روشی سازنده، وقت گذاشتن برای بودن در کنار والدین و برادر و خواهر و مطالعه کتاب هایی که به آن ها علاقه مند هستیم، خودمراقبتی عاطفی را در بر می گیرد.

زادانی فرد در ادامه، بیان کرد: اختصاص زمانی از شبانه روز برای عبادت و نیایش، تلاوت و شنیدن آیات قرآن، انجام کارهای خیر و دارای سود همگانی، کمک به نیازمندان، شکرگذاری نعمت های الهی، احساس ارزش، خوش بینی و امید، شرکت در مراسم و برنامه های دینی و مذهبی، مطالعه متون و ادبیات مذهبی معنوی و تامل در ارزش ها، شامل خودمراقبتی معنوی می شود.

آیا این خبر مفید بود؟