مجموعه تانکای «بانوی موهای مجعد» رونمایی شد

جواد محقق اولین سخنران این برنامه با اشاره به این نکته که قالب شعری هایکو از دل تانکا برآمده است، گفت: عباسلو به عنوان مترجم این کتاب، خود را بر تعداد هجاهای هربند تانکا ۵/۷/۵/۷/۷ مقید نساخته اما در کلیت هر تانکا از تعداد ۳۱ سیلاب هم فراتر نرفته است. به جز کتاب هایی که مجموعه ای از اشعار ژاپن ترجمه شده اند، این کتاب، اولین اثری است که به طور تخصصی به تانکا می‌پردازد.

هادی خورشاهیان دیگر سخنران این نشست، گفت: در نقد و برخورد با هر اثر شناسنامه مولف و هنرمند مهم است زیرا شعر یا هر اثر هنری فرزند زمان خویش است. در فهم و ایجاد ارتباط با شعرهای آکیکو زندگینامه مولف و نقد و یادداشت هایی که مترجم در کتاب آورده بسیار مفید فایده بوده و تاثیر بسزایی در لذت خوانش شعرها داشت. هرچند معتقدم که کاش اصل متن انگلیسی شعرها هم کنار آنها قرار می‌گرفت.

این رمان نویس گفت: اولین شعر مجموعه آکیکو بسیار موفق است؛ شعری که در گشایش تمام حرف مجموعه را کامل بیان می‌کند: گذشته را که می‌نگرم/ به هوس‌های رفته که نگاه می‌کنم/ می‌بینم /چون کوری بوده ام/ که از تاریکی نهراسیده ام.

در ادامه، احسان عباسلو مدرس داستان‌نویسی، نویسنده و پژوهشگر به عنوان مترجم اثر گفت که دلیل انتخاب کتاب از سر اتفاق بوده، اتفاقی که چندان هم اتفاقی نبوده و آن را در مقدمه آورده است.

وی در بخشی از سخنانش، از آکیکو یوسانو به عنوان شاعری مدرن یاد کرد که در اوایل قرن بیستم دست به عصیان شعری می‌زند، البته در محتوی.

عباسلو گفت: آکیکو به فرم تانکا پایبند می‌ماند. به نظرم او با فروغ فرخزاد و سیلویا پلات شباهت دارد. از این لحاظ که همگی زنان شاعری هستند که در زمان خود دست به عصیان می‌زنند تا از سنت به سمت  مدرنتینه حرکت کنند و پرچمدار حرکتی نو در آفرینش شعری نو باشند. از نمادهای فرهنگی زنانه ژاپنی در شعر آکیکو مثال هایی هست در کتاب هم به صورت مشروح آمده؛ نمادهایی همچون آستین بلند و موی صاف که نشان معصومیت و پاکی است و عنوان موی مجعد خود عصیانی آشکار در عنوان و بسیاری از شعرهای مجموعه است: تکیه داده ایم او و من /به نرده های این مهمان خانه/و رود را می‌نگریم/ آه از این آستین بلندِ بلند/ آه از این اندوه بی پایان من.

در پایان مترجم کتاب سه تانکایی را که در موخره این اثر آمده و سروده اوست برای آکیکو، قرائت کرد و تذکر داد که اصل تانکاها انگلیسی است:

So young ,so fair/ I recall her/ in color of pink ,of white/ singing sutra / dances with wind her tangled hair

بس جوان، بسیار زیبا/می‌آرمش به یاد / به رنگ صورتی و سفید /سوترا می‌خواند /موهای مجعدش رقصان در باد