فردوسی‌پور قانع نمی شود/ عادل، عادل بمان!

برنامه 90 بالاخره حواشی را پشت سر گذاشت و روی آنتن شبکه سه رفت اما جدا از اینکه این برنامه پر مخاطب با چه فرمولی تا این حد ماندگار مانده است مستقیما به این نکته برمی گردد که تفکری که بر ذهنیت تولید کنندگان و در راس آن عادل فردوسی پور حکومت می کند زائیده یک تفکر فوتبالی و ژورنالیستی است تا تلویزیونی چراکه 90 در بسیاری از مواقع خطوط قرمز تلویزیون را رد کرده است و در حقیقت با نگاهی کاملا علاقه مند محور و نه مدیر محور به دنبال طرح مسائلی مهم و حتی حیاتی در عرصه دوست داشتنی ترین ورزش کشور حرکت می کند.

فردوسی پور خوب می داند که شرط ماندگاری برنامه اش در پس صداقتی است که در پس چهره‌ی کاریزماتیک او برای تماشاگر ملموس است. او بهتر از هرکسی می داند که حواشی برنامه نیست که او را مانا کرده است. در واقع فوتبال و عادل فردوسی پور در هم تنیده و با یکدیگر امروز یک نگاه واحد را به وابستگان برنامه در تلویزیون ارائه می دهند با این ساختار که هرگز از انعکاس واقعیت های موجود در عمق و امتداد این ورزش کوتاه نمی‌آیند و به هیچ عنوان به دنبال رایزنی های مرسوم موجود حرکت نکرده اند.

نود به خودی خود گلیم خود را از آب بیرون می کشد کافیست که نگذاریم این برنامه دست مالی نگاه شیطنت آمیز شود. عادل فردوسی پور قانع نمی شود و تصمیم ندارد مخاطبش را به زور قانع کند.

در این شرایط منطقی است که هرگز به سمت آنچه برنامه اش نیاز ندارد نرود و از حواشی زرد به اصطلاح بفروش روزنامه ای فاصله بگیرد چراکه رسانه با چهارچوب تلویزیون از او چیزی جز این نمی خواهد باید به افتخار برنامه بیست ساله تلویزیون کلاه از سر برداریم و با احترام به حضور او تبریک بگوییم و فراموش نکنیم که در روزگاری که مردم برای نشستن پای جعبه جادویی دنبال بهانه هستند او توانسته صداقتش را بهانه ماندگاری اش کند.