آموزش، حق و قوانین در مدارس و صدا و سیما وجود ندارد/اولین مواجهه اکثریت مردم با قانون زمان ارتکاب تخلف است/ جهل به قانون رافع مسئولیت قضایی نیست

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا ؛‌چند درصد از مردم قوانین و مجازات ها را می شناسند ؟ تا چه میزان به مردم  قوانین و رعایت آنها آموزش داده شده است ؟ در چه مقطع تحصیلی کتابی با مضموم یادگیری قوانین تعیین و تدریس می شود؟ حتی می توان سوال کرد که چه تعداد از دانشجویان کشور واقف به آنچه در قانون اساسی و قانون جزا و کیفری است هستند؟ به جرات می توان گفت که درصد بسیار بالایی از مردم از بسیاری از قوانین مطلع نیستند و زمانی از تعیین شدن آنها مطلع می شوند که ضابط قضایی آنها را بازداشت یا به عنوان یک متخلف به دادگاه فرا خوانده می شوند !

اینکه صرفا ابعاد یک  قانون بعد از تعیین و تصویب  در روزنامه رسمی کشور منتشر شود و بعد از گذشت زمان قانونی از انتشار آن در جامعه اجرایی شود حداقل در این روزگار دیگر راه حل مطلع کردن مناسبی برای مردم نیست .

 دراین خصوص ضعف صدا و سیما ؛ آموزش و پرورش ؛ رسانه های مکتوب یا اینترنتی نیز در اطلاع رسانی پررنگ است .

ولی آیا جهل به قانون رافع مسئولیت قضایی است ؟

 نعمت احمدی؛ حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری رفتیم در گفتگو با برنا با تاکید بر اینکه جهل به قانون رافع مسئولیت قضایی نیست بیان داشت :  به این دلیل که آگاهی لازم را نسبت به موضوع نداشته ایم و دچار یک تخلف قانونی شده ایم پس در مقابل خطایی که انجام داده ایم نباید مجازات شویم، درست نیست ، چون نمی توان به تعداد افرادی که در جامعه وجود دارند آموزه های قانونی و حقوقی را رواج داد درنتیجه فرد باید در مقابل خطایی که انجام داده است مجازات شود.

 وی ادامه داد: قانون وقتی که مراحل تصویب خود را می گذراند برابر تبصره 1 قانون مدنی به وسیله رییس جمهور ابلاغ و در روزنامه رسمی منتشر خواهد شد و در معرض افکار عمومی برای آگاهی نسبت به آن قرار می گیرد و 15 روز پس از ابلاغ نیز لازم الرعایت است، البته ایراداتی به این موضوع وارد است و شاید افرادی از ابلاغ و انتشار این قانون مطلع نشوند که باعث به وجود آمدن خلائی در این رابطه شده است اما متاسفانه راهکار دیگری در این خصوص ارائه نشده است.

نبود ردی از آموزش حق و قوانین در مدارس به دانش آموزان

این حقوقدان در خصوص خلاء هایی که در رابطه با نداشتن پیش زمینه آموزش در مبحث حقوق و قوانین نیز وجود دارد عنوان کرد: در دوره های آموزشی قبل از ورود به دانشگاه بسیاری از پایه های علوم در اختیار دانش آموزان قرار می گیرد برای مثال می توان به دروس زیست شناسی و ریاضی می توان اشاره داشت که فرد در دوران دانشگاه با توجه به پیش زمینه ای که در رابطه با دروس ارائه شده در دوره دبیرستان دارد می تواند انتخابی ساده تر را برای تحصیل در رشته مورد نظر خود داشته باشد، اما در خصوص پایه های علم حقوق و آشنا شدن با قوانین هیچ پیش زمینه ای را ندارد و در دانشگاه نیز دچار مشکلاتی خواهد شد و متاسفانه هیچ مکان و نهادی در سرتاسر دنیا وجود ندارد تا به صورت همگانی قوانین را به مردم آموزش دهد و فقط از طریق انتشار سعی در آگاه کردن مردم از قوانین دارند.

جوان بودن قانون اساسی ایران

احمدی در ادامه در خصوص جوان بودن قانون اساسی کشور نیز تصریح کرد:خوشبختانه در حال حاضر کشور ما دارای قانون اساسی جوان تری نسبت به باقی کشورهای دیگر است و در زمان تصویب اصل های قانون اساسی بیشتر وسایل ارتباط جمعی در آن زمان وجود داشته است، برای مثال در قانون ذکر شده است که جلسات مجلس شورای اسلامی باید به صورت زنده از رادیو پخش شود تا مردم از نتایج جلسات به صورت کلی اطلاع یابند و پس از آن در روزنامه ها به سمع و نظر مردم برسد، اما در باقی کشورها که قانون اساسی آن ها قدمتی بیش از 100 الی 200 سال دارد این موضوع لحاظ نشده است چون در زمان تصویب قوانین وسایل ارتباط جمعی آن ها با حال حاضر و حتی 40 سال پیش نیز متفاوت بوده است.

جای صدا و سیما خالی

این حقوق دان در خصوص انتقاداتی که به صداوسیما در راستای اختصاص ندادن برنامه هایی برای آموزش مباحث حقوقی به زبان ساده وجود دارد  اظهار کرد:البته انتقاداتی نیز به صدا و سیما وارد است، صدا و سیما به عنوان بزرگترین رسانه کشور می توانست به جای برنامه هایی که از لحاظ محتوایی ضعیف هستند، پس از تصویب هر قانونی از سوی مجلس شورای اسلامی  آموزه های حقوقی آن قانون را به زبانی ساده تر برای مردم بیان کنند و برنامه های متفاوتی را در این راستا بسازند تا به صورت آسان تر مردم از مفاهیم حقوقی بهره مند شوند و کمتر دچار خطاهای قانونی شوند.

هر چه برای خود نمی‌پسندی برای دیگری مپسند

وی در پایان نیز افزود: از بزرگان ما نقل شده است که برخود مپسند آنچه تورا نیست پسند، اگر برخورد های مناسبی را با قانون داشته باشیم متوجه خواهیم شد که قانون نیز مانند باقی مواردی است که در درون اجتماع وجود دارد و موضوع خارق العاده ای نیست و باید مواردی را که خودمان دوست نداریم و برای خودمان نمی پسندیم را نیز برای دیگران نپسندیم تا در این خصوص دچار تعارضات و یا تخلفات قانونی نشویم.