حجت قاسم‌زاده اصل: نگاه آموزشی و تربیتی بر آثار نمایشی نشأت گرفته از کم‌سوادی است

حجت قاسم‌زاده اصل، کارگردان تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: به نظرم تلویزیون حداقل 20 سال و سینما 10 سال از جامعه عقب است. مسائلی که امروز در تلویزیون مطرح می‌شود مسائل روز مردم نیستند و بیشتر به دهه 30 و 40 مربوط می‌شوند. سینمای امروز ما نیز شبیه به سینمای دهه 50 شده که هیچ نشانی از مردمش نداشت و امروز دلیل این اتفاق را می‌توان ممیزی‌ها و نگاه اشتباه مسئولان به سینما و تلویزیون دانست.

قاسم‌زاده اصل خاطرنشان کرد: نگاهی که مسئولان به تلویزیون و آثار نمایشی دارند بیشتر مربوط به کتاب تعلیمات دینی دوران ابتدایی مدارس است و این نگاه قطعاً شرایطی را به وجود می‌آورد که تنها شاهد ساخت و تولید آثار سفارشی هستیم که کمترین ارتباطی با مردم و جامعه ندارد. همه ما می‌دانیم نهادهای نظارتی قوانینی دارند که فیلمسازان و تولیدکنندگان برنامه‌های تلویزیونی و سینمایی باید آنها را رعایت کنند و همه ما می‌دانیم که چارچوب‌هایی وجود دارد و قطعاً برخی مسائل اخلاقی را بدون وجود نهادهای نظارتی خودمان در نظر می‌گیریم اما مشکل من با نگاه آموزشی و آموزنده بودن و رسالت آموزندگی قائل شدن برای سینما و تلویزیون است که قطعاً نگاهی غلط است و قطعاً کسانی که چنین دیدگاهی دارند افرادی بی‌سواد یا کم‌سواد هستند.

وی افزود: از طرفی در تلویزیون جو و وضعیتی به وجود آمده که اگر یک نفر بخواهد به نقد موضوعی در جامعه بپردازد به شدت طرد می‌شود و به هیچ‌عنوان کسی نمی‌خواهد صدای مخالف را بشنود و تنها طیفی که صد در صد مقبول نظر حاکمیت است می‌تواند در تلویزیون حضور داشته باشد. امروز می‌بینیم که آثار قدیمی تلویزیون که در گذشته مجوز گرفته‌اند نیز نمی‌توانند دیگر مجوز بگیرند. من فعالیتم را از تلویزیون آغاز کردم اما تلویزیون مدتی است که شروع به طرد نیروهای قدیمی خود کرده است.

این کارگردان در ادامه گفت: آثار اجتماعی ما باید سیاسی باشند و اگر قرار است یک موضوع حساس و خاص مطرح شود برای موافقت با ساخت باید قصه فیلم را به قبل از انقلاب برد. همه این مشکلات نشأت گرفته از نگاهی کوته‌بینانه دارد و این نگاه کوته‌بینانه معتقد است انتقاد به هر بخش از سیستم یعنی زیر سوال بردن کل سیستم. ندیدن زشتی‌ها و زباله‌ها در خانه و پنهان کردن آن‌ها زیر فرش در فرهنگ ما ایرانی‌ها ریشه دارد و این موضوع در سیاست‌های فرهنگی ما نیز وجود دارد و تمام تمرکز بر این است که مبادا فیلمی ساخته شود که کمی منتقد باشد امروز در سینما و تلویزیون مردم ما سطح سلیقه‌شان به واسطه آثار ضعیف به قدری کاهش یافته که برای دیدن واقعیات جامعه به سینما نمی‌روند و هدف از سینما رفتن و فیلم دیدن فقط خندیدن شده است.

کارگردان مجموعه تلویزیونی «یادآوری» اظهار داشت: من سعی دارم آثار تلویزیون را دنبال کنم و می‌بینم سیاست‌های جدید رسانه ملی تمرکز بر کمیت شده و کیفیت را به طور کل رها کرده است و وقتی قصه‌ای 5 دقیقه‌ای را در 50 دقیقه تعریف می‌کنیم از وقت مردم دزدی کرده و به شعورش توهین کرده‌ایم، قطعاً چنین شخصی تنها چند بار به دیدن آثار تلویزیون می‌نشیند و بعد نیاز قصه شنیدن، فیلم و سریال دیدنش از طرق دیگری ارضا می‌کند.

قاسم‌زاده اصل در ادامه درباره میزان تأثیرگذاری سینما و تلویزیون بر جامعه، گفت: انتظار ما از سینما و تلویزیون خیلی زیاد است. تأثیر گذاشتن بر جامعه تنها کار هنرمند نیست و به طور کل ما قبل از اینکه یک فرد تأثیرگذار بر جامعه بخواهیم که در تلویزیون و سینما باشد باید یک هنرمند تربیت کنیم. تلویزیون ما سال‌هاست هیچ هنرمند و انسان شاخصی تربیت نکرده و تنها انتظار دارد آثارش بر جامعه تأثیر بگذارد در حالیکه وقتی هنرمندی شاخص و بزرگ نداریم چنین انتظاری را نمی‌توانیم داشته باشیم. نکته بعدی در عدم تأثیرگذاری تلویزیون بر جامعه نپرداختن به آسیب‌ها و مسائل حساس است. در تلویزیون ما همه چیز باید خوب نشان داده شود و این ریاکاری قطعاً باعث می‌شود کمترین ارتباط موجود بین تلویزیون و مردم از بین برود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: تلویزیون ما به قدری از جامعه عقب مانده که امروز می‌بینیم هنوز دغدغه‌های مطرح شده در تلویزیون همان دغدغه‌هایی است که همین رسانه ملی در دهه 60 و 70 مطرح می‌کرد و هیچ پیشرفت و تغییری در این زمینه نداشته و در واقع هیچ تغییری نکرده است. مردم امروز به واسطه دسترسی به انواع رسانه‌ها اطلاعات بیشتری دارند و خیلی مواقع از هنرمندان و سیاست‌گذاران جلوتر هستند و دیگر نمی‌شود با قصه‌های خسته‌کننده و تکراری آن‌ها را سرگرم کرد.