شهرام گیل‌آبادی: سیاست‌گذاری‌های غلط در سینما موجب شد که تئاتر مورد اقبال قرار بگیرد

۱۴۰۱/۰۶/۲۲ - ۰۶:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۳۷۰۷۸۳
شهرام گیل‌آبادی: سیاست‌گذاری‌های غلط در  سینما موجب شد  که تئاتر مورد اقبال قرار بگیرد
شهرام گیل‌آبادی از مدیران نام آشنای فرهنگی کشور محسوب می‌شود. او علاوه بر سوابق مدیریتی و اجرایی، در زمینه کارگردانی تئاتر نیز فعالیت داشته و نمایش‌هایی چون: «خانه اربابی»، «در گوش من زمزمه کن»، «دیب»، «شکسپیر من»، «عاشقانه‌های خیابان» و... را روی صحنه برده است. علاوه بر آن گیل‌آبادی تاکنون چندین کتاب و مقاله را در همین زمینه به رشته تحریر درآورده است. به همین بهانه برنا با او در گزارشی همراه شده است که در ذیل می‌خوانید.

شهرام گیل‌آبادی مدرس، نویسنده و کارگردان نمایش‌های «خانه اربابی»، «شب یلدا»، «محاکمه»، «آرش»، «عاشقانه‌های خیابان» و... در پاسخ به این پرسش که آیا سرمایه‌گذارها در تئاتر برنده می‌شوند یا خیر به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: تئاتر هنر متفاوت و ارجمندی است که در تمام دنیا مورد حمایت قرار می‌گیرد. اما حقش در کشور ما ادا نشده است. تئاتر در توسعه‌ی فکری جوامع خصوصا جوامع پیشرو بسیار حائز اهمیت است چون منبع مفید و موثری برای پیشبرد اهداف کلان جامعه محسوب می‌شود. پس مشکل سرمایه‌گذاری ندارد. 

او ادامه داد: سرمایه‌گذاری در تئاتر صد در صد سود است آن هم به چند دلیل ویژه. یکی از آن دلایل نگاه فرهنگی است که در فضای تئاتر سود محسوب می‌شود. تئاتر مانند کتاب خواندن است؛ عمق زیاد و سود فراوان دارد. مسئله دوم این است که تئاتر یک فضای سرمایه‌گذاری آموزشی محسوب می‌شود که هیچ ما به ازایی به جای آن وجود ندارد که آموزش فکری، معرفتی، کاربردی و راهبردی داشته باشد و این مسئله را جز در تئاتر جای دیگری نمی‌توان پیدا کرد. 

کارگردان‌ نمایش «عاشقانه‌های خیابان» عنوان کرد: یکی دیگر از مسائلی که سرمایه‌گذاری تئاتر را در دنیا ارجمند می‌کند به وجود آمدن فضای سوشال مارکتینگ(بازاریابی اجتماعی) است که در فضای تئاتر وجود دارد. این بازاریابی اجتماعی_اغنایی که درون تئاتر وجود دارد آن را با سایر فضاهای هنری متفاوت می‌کند. چون تئاتر هنری دوسویه، اغنایی و رو در روست. پس بازاریابی اجتماعی آن هم متفاوت می‌شود. 

او ادامه داد: نکته‌ی دیگری که در سرمایه‌گذاری تئاتر وجود دارد این است که تئاتر اساسا یک هنر جمعی است بنابراین هنر جمعی اعتبار خودش را به مخاطره نمی‌اندازد و این فضای جمعی و ارتباطات است‌ که قدرت تئاتر را بی‌بدیل می‌کند. می‌توانیم حدود ۱۵ سویه متفاوت برای سرمایه‌گذاری در تئاتر بشمارم که من در کتاب ارتباطات با تئاترم به آن‌ها اشاره کرده‌ام و مفصل درباره آن صحبت کرده‌ام.‌ 

کارگردان نمایش «دیب» در خصوص نقش دولت در پیش‌برد هنرهای نمایشی عنوان کرد: مسئله‌ی بسیار خطرناک که در کشور ما در حال رخ دادن است این است که هول دادن تئاتر از دره‌ی خصوصی‌سازی به سمت پایین است. تئاتر همیشه و در همه‌ی جوامع پیشرو مورد حمایت است اما در کشور ما دولت حمایت خودش را از تئاتر به نوعی سلب کرده است و این عدم حمایت از تئاتر باعث شده است بخش خصوصی بدون روش روشن و مشخص رشد نا‌متوازن کند و معیار و ملاکش فقط رسیدن به پول باشد. این مسئله فضای وحشتناک و سیاست‌گذاری‌های غلطی را در تئاتر ما به وجود آورده است که اگر دولت این‌ها را اصلاح نکند لطمه‌ی بزرگی به تئاتر خواهد خورد.

گیل‌آبادی در خصوص بیشتر باز کردن پای سرمایه‌گذارها در تئاتر گفت: برعکس نگاه بسیاری از دوستان معتقدم که تئاتر پر مخاطب است. انسداد برخی از رسانه‌ها و عدم بازآفرینی ماموریت تازه‌ی آن‌ها و حتی سیاست‌گذاری‌های غلط در مدیوم سینما و... موجب شده است که تئاتر مورد اقبال بیشتری قرار بگیرد. از سوی دیگر به دلیل رشد فکری، فرهنگی و کتاب‌خوان شدن بخشی از جامعه افراد گرایش بیشتری به تئاتر پیدا کرده‌اند که این موجب ماهیت رونق تئاتر می‌شود.

او در آخر گفت: از آنجایی که این روزها رسانه‌های ما الاخصوص رسانه‌های تصویری از ماهیت واقعی خودشان فاصله گرفته‌اند تئاتر به شدت رشد و خودش را با نیازهای جامعه یکی کرده است. به همین دلیل سرمایه‌گذاری بخش خصوصی می‌تواند با ماهیت سیاست‌گذاری درست شکل بگیرد. بخش خصوصی اگر مورد حمایت قرار بگیرد و دولت آن را رقیب خودش نداند ما رشد بیشتری را در این حوزه خواهیم دید.

خبرنگار: تبسم کشاورز

انتهای پیام/

 

نظر شما