مصائب افسران اطلاعاتی میز ایران!

به گزارش برنا؛ سعید شهرابی‌فراهانی، تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی نوشت:  وضعیت بازنمایی شرایط و اخبار روز ایران به شکلی درآمده که سرویس‌های اطلاعاتی سه قلو به مأموران ارزان قیمت فارسی زبان خود سفارش مصاحبه و نوشتن مطالبی را می‌دهند تا در رسانه‌های از پیش هماهنگ شده منتشر شوند، بازخوردش لحاظ شود و نتایجش در ادامه سیر تحلیل و بررسی مورد بهره برداری قرار گیرد.

مأموران مزبور هم برای اینکه پاکت را اصطلاحاً چاق کنند آسمان و ریسمانی به هم می‌بافند که از دور دل می‌برد و از نزدیک حتی اسپانسر نشسته در پشت میز ایران را هم زهره ترک می‌کند که ای دل غافل! چه خبرهایی هست و ما نمی‌دانیم.

افسر دایره یا میز مشورتی با همکارانش مشورت می‌کند و به نتیجه می‌رسد که باید این مطالب قابل توجه را با چند مأمور استخدام شده و امتحان پس‌داده در داخل ایران (همان عامل جریان نفوذ و نفاق) تقاطع‌گیری کند.

عامل نفوذی نشسته در داخل که تصور کرده اگر کدهایش ملایم‌تر از گزارش‌های همکاران نادیده و ناشناخته فارسی زبانش باشد، رتبه و دریافتی‌ چند صد دلاری‌اش افت می‌کند؛ چهار تا شدید و غلیظ هم روی آنها می‌گذارد و می‌گوید: ای آقا؛ کجای کاری و بی‌خبر هستی؟ تازه کلی‌اش را به شما نگفته‌اند. وضعیت چنین است و چنان است و فقط دو سه تا هُل کوچک می‌خواهد که قال قضیه کنده شود و أنا ضامن!

افسر سرویس بدو بدو به پشت سیستمش می‌رود و شرح کشّافی از علل و عوامل و سناریوها و بالا و پایین و یمین و یسار را داخل گزارش واجد طبقه‌بندی درج می‌کند و می‌فرستد برای بالا. از آن بالا هم برای آن بالاتر. آن بالاتر هم برای بعدی تا برود و برسد به بیخ کار!

در همین گیر و دار حرکتی از سمت ایرانی‌ها رقم می‌خورد که از همان بیخ کار و پایین و پایین‌ترش؛ همه به نوازش افسر اطلاعاتی میز می‌پردازند و با شلنگ فشار قوی؛ او را چنان شستشو می‌دهند که مسلمان نشنود و کافر نبیند.

افسر بخت برگشته اطلاعاتی با خود فکر می‌کند کجای کار را اشتباه رفته که اول یا آخر خدمتی در ستاد سرویس باید با شارلاتان‌های پول پرستی سر و کله بزند که به خاطر طمع زندگی آسوده، حتی ملت و وطن خود را معامله کرده‌اند. افسرها از میز ایران و ستاد سرویس‌های اطلاعاتی سه قلو می‌روند و نفرات جدید به جای آنها می‌آیند و این داستان تکرار و تکرار می‌شود...

این جماعت دندان‌درد خودمانند. دستی بر چانه و دستی بر قبضه در سایه علی می‌نشینیم که به خود بیایند (شهید حاج قاسم سلیمانی بارها فرمودند این باحجاب است، این بی‌حجاب است، این چپ است، این راست است، همه اینها فرزندان این کشور هستند. پس ما می‌خواهیم چه کسی را حفظ کنیم؟ منافع و امنیت ملی ایران خط قرمزاست). تا متوسل به سلاح جنگی نشده‌اند، ذوالفقار در نیام است و در میدان تحلیل و تبیین خواهیم بود. اما روزی که تیغ علی عریان شود به غلاف نمی‌رود مگر آن که شاخه و ساقه و ریشه اهل فتنه، نفوذ، تزویر و ساکتین را روانه اسفل درک کرده باشد. این نوبت، مصحف به نیزه کردن هم گره از کار معاویه و عمروعاص و سفیانی‌ها بازنخواهد کرد. سرزمین ایران را برای قیام قائم لازم داریم...

انّهم یرونه بعیداً و نراه قریباً.

انتهای پیام / /