ترکیب متنوع بازیگران و دغدغه های کارگردان

در کستینگ سریال «چشم بندی» آنچه بیش از همه چیز محل توجه است، گردهمایی جمعی از کمدین های محبوب و سرآمد آنان زوج حمید لولایی و مرجانه گلچین هستند که طی سالهای اخیر امتحان خود را به شایستگی پس داده اند. احمدلو همانطور که در ساخته های قبلی اش از دو هنرمند مذکور بهره خوبی گرفته بود، این بار نیز در کانون سریال، سهم غالبی برای بده بستان های طنزشان قائل شده و چه بسا از پتانسیل های بداهه پردازی شان در راستای کمدی سازی سود برده است.

تأکید بر بازی کنترل شده سروش جمشیدی، محول کردن نقشی با قید و بندهای ملاحظه کارانه و اسلپ استیک کمتر و جنبه های ظریف سیاسی به سیاوش مفیدی و ... از جمله مواردی هستند که در آنها خرق عادت و گریز از نقشهای مشابه قبلی این دو بازیگر به چشم می خورد. همچنین احمدلو این بار نیز به سیاق همیشه در «چشم بندی» با دعوت از بسیاری از بازیگران پیشکسوت که شاید دیگر پروژه ها نسبت به آنان کم لطفی می کنند، نشان داده مرام او در سینما و تلویزیون همچنان مبرا از باند بازی و یکسویه نگری و بر پایه قدردانی و احترام به پیشینه و تجربه این هنرمندان قدیمی است.

در این باره باید به اقدام احمدلو در ادای دین به زنده یاد نادیا دلدار گلچین در نمایی از قسمت دوم با نمایش قاب عکس او روی دیوار اشاره کرد که جای تقدیر دارد.

اصولاً دغدغه های احمدلو و تجربیات میدانی و اکتسابی‌ او در روال آشنای فیلمسازی اش، در این سریال نیز نمودهای روشنی دارد. بویژه که او تجربه بازیگری در آثار کمدی را نیز دارد و با ذهنیت دقیقی از مقتضیات و روحیات چنین کاراکترهایی، به هدایت بازیگرانش می پردازد. اینکه در کمدی باید تا حد امکان به کمدین برای بداهه پردازی و ابتکار، وسعت عمل داد و از تبادل ایده نهراسید. او آنالیز مناسبی از بازیگران و کاراکترهایش دارد و در «چشم بندی» نیز می بینیم که این ویژگی او غلبه دارد. میزانسن های ساده و صمیمی، خودداری از سقوط به ورطه های نامرتبط که مخاطب آنها را پس می زند و شناخت مدیوم تلویزیون و قابهایی پویا که حتی در پس زمینه نیز القای کمدی دارند، نمونه هایی از شاخصه های کارگردانی احمدلو در این سریال است.

مجموعه ای که استارت قابل قبولی داشته است و به نظر می رسد می تواند تنور کمدی را در شبهای سرد زمستانی برای تلویزیون حسابی گرم کند!

البرز کوشیار

انتهای پیام/