کرمانشاه به روغن سوزی افتاد!

۱۳۹۸/۰۳/۲۴ - ۱۷:۰۶:۴۱
کد خبر: ۸۵۷۹۱۱
کرمانشاه به روغن سوزی افتاد!
حال کرمانشاه خوب نیست، چون اینجا جبر زندگانی درگیر سفسطه‌ها و قیاس‌های اسکاتلندی خود درباره‌ی رنج مردانی از جنس صبر گیر افتاده است.

چه بر سر کرمانشاه امده است، در زمانیکه باید مثل اسب اعساری در پی لقمه‌ای نان بدویم ولقمه را از دهان اژدها بیرون کشیم و مبدل به پینوکیوهایی شویم که دوست داریم طلاهایمان را بکاریم تا درخت طلا برداشت کنیم تا حق حیاتی از جبر زندگانی به ما اهدا شود.

حال کرمانشاه خوب نیست، چون اینجا جبر زندگانی درگیر سفسطه‌ها و قیاس‌های اسکاتلندی خود درباره‌ی رنج مردانی از جنس صبر گیر افتاده است و این جبر در بحر ناملایمات زندگی انها اقایی می‌کند زیرا به دنبال بهانه‌ایست که انان را بدون مشکل و متمکن نشان دهد که اگر اینطور بود چه عالی بود ولی حیف که چنین نیست چون یکی از مشکلاتی که جامعه‌ی ما با ان دست و پنجه نرم می‌کند رنج مردانیست که راننده اتوبوس نام گرفتند که بی‌کس و بی‌یاور در گوشه‌ای افتاده‌اند و خاک غصه می‌خورند.

در حال حاضر یک میلیون سفر درون شهری هر روز توسط ناوگان اتوبوسرانی در کرمانشاه رقم می‌خورد پس چرا برای مرتفع کردن مشکلات این راننده های زحمتکش کاری نمی‌کنید، مشکلاتی از قبیل عدم کارت هوشمند سوخت ، نداشتن بیمه ،نبود امکانات رفاهی و محل استراحت ، عدم پرداخت یارانه بلیت و یارانه خرید قطعات یدکی ، مشکلات جسمی(ارتروز، کمردرد و ... به دلیل ساعت‌های طولانی کار) ، حقوق و مزایای ناکافی و نامتناسب با هزینه‎ها، عدم امنیت شغلی رانندگان قراردادی بسیاری از شرکت‌ها اتوبوسرانی خصوصی و نبود اتحادیه‌های قوی رانندگان اتوبوس برای حمایت از انها را می توان بدان اشاره کرد .

باید به مدیران عرصه‌ی حمل و نقل درسازمان اتوبوس رانی گفت چرا کرمانشاه را فقط حوزه ی اتاق مدیریتی خود می‌بینید و خارج از ان را نمی‌بینید و بی‌خیال از کنار مشکلات راننده‌ها می گذرید شاید هم مشکلی نیست و ما خوشی زده زیر دلمان و الکی شلوغش می‌کنیم پس افرین برشما مسئولان تیز هوش که شهری را گلستان و کرمانشاه را به بهترین شهر در عرصه ی حمل و نقل نموده‌اید که ارزوی دیگر شهرهاست که همانند کرمانشاه شوند پس می شود بگویید که چرا زمانیکه رانندگان اتوبوس درون شهری برای رفع مشکلات خود بیان میکنند جواب انها را با زور مدیریتی می‌دهید و اصلا چرا باید هر راننده برای احقاق حق خود روی به تحصن و اعتراض بیاورند و بارها به نهاد های مختلف مراجعه کنند تا شاید گوش شنوایی برای حل مشکلاتشان با بخش خصوصی و مدیریت اتوبوسرانی پیدا کنند و چرا باید راننده ها ماهانه 150 هزار تومان به عنوان حق شارژ پرداخت کنند در حالی که حق شارژ فقط 50 هزار تومان می‌باشد و جالب اینجاست که در قبال این هزینه‌ی اضافی حداقل خدماتی را به راننده ها ارائه نمی‌دهند و وقتی از رئیس سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه و مسئولان ذی ربط در این مورد پرسیده می‌شود آنها سکوت اختیار می‌کنند و ایا این حق راننده هاست که عرق جبین شان را در طبق اخلاص تقدیم کنند و حتی ناله‌ای هم برای احقاق حق خود برنیاورند آیا این حق انهاست؟

حال رانندگان اتوبوس درون شهری کرمانشاه به دلیل فاقد بودن رابطه کارگر و کارفرمایی از  شمول قانون کار خارج می‌شوند که این قانون دست چپاولگران قانونی را برای چپاول حق این بیچارگان باز گزارده است و فقط زمانی مشمول قانون کار می شود که در اختیار ناوگان حمل و نقل عمومی و سازمان اتوبوسرانی استان کرمانشاه قرار داشته باشند و از این ارگان حقوق دریافت کنند که در این صورت است که جز شمول این قانون محسوب می‌شوند که این طبق ماده ی 6 قانون کار و اصل 28 قانون اساسی نقض مسلم حقوق شهروندی است چون تمام حقوق رانندگان سازمان اتوبوسرانی بر اساس دستور العمل قانون کار که سالانه به این سازمان ابلاغ می‌شود تعیین و محاسبه می‌گردد ضمن اینکه همه حقوق و مزایای رانندگان در موعد مقرر باید پرداخت شود و  همچنین براساس ابلاغیه وزارت کار سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه موظف است برای تهیه بن کارت ، تامین حداقل امکانات رفاهی و دیگر مزایا برای برای ارتقاء سطح معیشت رانندگان اقدام کنند پس چرا سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه به حقوق و وضعیت رانندگان ان چنان توجهی نمی‌کنند مگر انان برای انها کار انجام نمی‌دهند و حقوقشان را از انها دریافت نمی‌کنند و چرا طبق تبصره قانون اصلاح مواد 72 و 77 و تبصره ماده 86 قانون تامین اجتماعی باید رانندگان اتوبوس درون شهری از شمول مشاغل سخت و زیان اور که در قانون کار مطرح شده است خارج بشوند تا چنین مشکلاتی برای رانندگان کرمانشاهی پیش بیاید که هیچکس در این دنیای دیوانه مسلک به حرف دلشان گوش ندهد؟

بنا به گفته‌های رانندگان اتوبوس درون شهری کرمانشاه تعداد زیادی از راننده‌ها از بیمه برخوردار نیستند این در حالی است که بیمه برای هر شخصی لازم است، بیمه در واقع تضمینی برای زندگی است که درمورد حق بیمه رانندگان بر اساس حقوق فرد تعیین می‌شود که از حداقل حقوق سال مربوطه نباید کمتر باشد یعنی رانندگان اتوبوس درون شهری برای پرداخت حق بیمه طبق ماده 26 قانون تامین اجتماعی معادل 27 درصد براساس حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار خواهد بود و برابر بند «ض» تبصره 14 قانون بودجه سال 86 کل کشور رانندگان می توانند با بهره مندی از کمک دولت به میزان ده بیست‌و‌هفتم از محل بودجه‌ی عمومی کشور و سه‌و‌نیم‌ بیست‌و‌هفتم از منابع حاصله از هدفمندسازی یارانه ها و در مجموع با برخورداری از سیزده‌ونیم بیست‌وهفتم کمک دولت از تعهدات قانونی مربوطه شامل بازنشستگی، از کار افتادگی ، فوت و خدمات درمانی واحدهای درمانی ملکی و طرف قرارداد سازمان برخوردار شوند پس چرا سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه در این کار کوتاهی می‌کنند درحالی که براساس ان می تواند از سلامت روحی و جسمی صددرصد رانندگان خود مطلع شوند و طبق ان ساعات کاری انها را تعیین کند نه اینکه این سازمان بیاید بگوید رانندگان اتوبوس چیزی به نام استراحت ندارند و باید به صورت مستمر رانندگی کنند این درحالی است که حق بیمه هم ندارند ایا واقعا این انصاف است زیرا که ساعت کار راننده اتوبوس درون شهری به صورت دقیق مشخص نیست گاهی شیفتی و گاهی هم تمام‌وقت هستند و باید از سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه پرسید چرا در ایین نامه ی اجرایی خود ساعات کار رانندگان را مشخص نکرده‌اید و ایا طبق ماده 48 قانون کار این بهره کشی و استثمار رانندگان کرمانشاهی نیست؟

همچنین سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه باید در راستای استفاده‌ی رانندگان اتوبوس از تسهیلات هدفمندی سوخت اطلاعات انها را از طریق سایت معاونت فنی و درامد به ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور ارسال کند تا رانندگان با ارائه کارت اشتغال یا کارت فعالیت می تواند از معافیتی در این خصوص برخوردار شوند اما چرا این سازمان در انجام این امر لاک پشتی حرکت می کند و علاوه بر ان چرا باید سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه جایگاه سوخت اتوبوس‌ها را در جایی بسازد که خود هم حاضر به رفتن به انجا نیستند چون حسن شهرت خوبی آن محل‌ها ندارند زیرا در جایی مثل دره دراز این جایگاه‌ها را احداث می‌کنند که همگان خوب می‌دانند که اکثر خلافکاران آنجا زندگی می‌کنند.

یکی دیگر از مشکلات رانندگان اتوبوس درون شهری مشکل در پرداخت یارانه ی بلیت و خرید قطعات است این درحالی است که طبق نامه هیأت وزیران به شماره 111393 مصوب سال85 سالیانه به هر راننده اتوبوس درون شهری یارانه‌ی قطعات به اعتبار یک میلیون و800 هزار تومان باید داده شود و علاوه بران در مهر ماه سال گذشته معاون توسعه منابع و پشتیبانی سازمان شهرداریها و دهیاری های کشور اعلام کرد که346 میلیارد و 940 میلیون ریال برای پرداخت یارانه ی بلیت به سازمان اتوبوسرانی و حمل و نقل همگانی شهرداریها در سراسر کشور اختصاص داده شده که از این اعتبار درصدی از ان به سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه پرداخت شد که حال باید از سازمان اتوبوسرانی و شهرداری کرمانشاه پرسید که چه به سر این اعتبارات امده است و چرا باید زمانیکه درباره ی یارانه ی رانندگان و مطالبات انها در این خصوص سوالی پرسیده می شود مدیران عرصه ی حمل و نقل در اتوبوسرانی پاسخ دقیقی در این باره ارائه نمی‌دهند؟

به عنوان سخن پایانی بایستی به ریاست محترم سازمان اتوبوسرانی کرمانشاه و مسئولان ذی‌ربط گفت ایا رانندگان اتوبوس‌های درون شهری را اسب‌های اعساری فرض کرده‌اید که بار مسئولیت خودرا بر گرده ی انها می‌گذارید بی انکه بدانید که حتی اسب‌های اعساری نیز برای کار کردن نیاز به حداقل امکانات رفاهی و امنیت شغلی دارند پس چرا شما انها را فراموش کرده‌اید ؟

چرا باید رانندگان اتوبوس‌های درون شهری حقوق خود را فدای این کنند که این اب باریکه‌ای که دارند از دست نرود ؟

چرا وقتی رانندگان سوالی درباره‌ی یارانه‌ی خود مطرح می‌کنند و می‌گویند ایا مطالباتی صورت گرفته یا خیر سازمان اتوبوسرانی در این خصوص پاسخ دقیقی نمی‌دهد؟

چرا درموقع سفر ریاست جمهوری به کرمانشاه سازمان اتوبوسرانی مشکلات رانندگان و کمبود اعتبارات سازمان را به گوش رئیس جمهور نرسانده‌اند ؟

چرا مسئولان سازمان اتوبوسرانی برای گشت‌زنی و نظارت و بازرسی بر اجرای صحیح قانون در حین کار و از نزدیک دیدن مشکلات رانندگان نمی‌روند و طبق ماده 1 آیین نامه چگونگی بازرسی موضوع تبصره ی ماده 99 قانون کار عمل نمی‌کنید ؟

لطفا به این سوالات پاسخگو باشید تا شاید رانندگان از برزخ بلاتکلیفی قانونی خارج شوند و مشکلات‌شان رفع گردد و دیگر هیچکس رانندگان اتوبوس را همچون قانونی که انها را فقط از دید کیفر و مجازات می‌بیند، نبینندو از انها در مقابل تازیانه‌های سیستم پوپولیستی اداری حمایت کنند نه اینکه فقط به عنوان مجرمین مادرزاد به انها نگاه شود زیرا که انها انسان هایی هستند که فقط در پی لقمه ای نان حلال می‌روند پس به فکر انها باشید نه انکه شلاقی در دست جبر زندگانی باشید .

ماهیان شهر ما از کوسه‌ها وحشی ترند

بره‌های این حوالی گرگ هارا می‌درند

سایه از سایه هراسان در میان کوچه‌ ها

زنده ها هم ابروی مردگان را می برند

 

* گزارش از محمد حقیقی راد خبرنگار برنا کرمانشاه

نظر شما
بازرگانی برنا
لالالند
دندونت
سلام پرواز
بازرگانی برنا
لالالند
دندونت
سلام پرواز
بازرگانی برنا
لالالند
دندونت
سلام پرواز