شیعه امام حسین(ع)باید تواضع داشته باشد / فرهنگ "سلام کردن" در جامعه ایرانی فراموش شده است

حجت الاسلام والمسلمین محمدجعفر فیض آبادی – کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری برنا، در مورد ادب و اخلاق ماه محرم، گفت: «ادب، شامل معنایی  بسیاری است؛ برای مثال ادب در صحبت کردن، خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: همیشه با مردم خوب حرف بزنید. هیچ‌گاه اهل بیت (ع) در صحبت کردن خود از ناسزا، توهین و اهانت استفاده نمی‌کردند. در گفتار و رفتار خود نباید کاری انجام دهیم که بندگان خدا نزد ما ذلیل شوند.»

وی در ادامه افزود: «یکی دیگر از معنای ادب نوع صحبت کردن است مثل سلام و احوالپرسی، برخورد مودبانه، صبر در رفتار و ... . سلام کردن فرهنگ بسیار غنی  است که متأسفانه در جامعه ایرانی به فراموشی سپرده شده است. سلام کردن هفتاد نوع ثواب دارد، 69 ثواب آن برای کسی که سلام می‌کند و یک ثواب هم برای طرف مقابل در نظر گرفته می‌شود.»

حجت الاسلام فیض آبادی در مورد ادب  برخورد با دیگران، گفت: «در روایتی آمده که کنیز امام حسین(ع) شاخه گلی به ایشان داد و امام (ع) او را در راه خدا آزاد کردند، به ایشان گفتند در مقابل یک شاخه گل آزادش کردید، زیاد نیست؟ فرمودند ما ادب شده‌ قرآن هستیم. آن کنیز بهترین هدیه‌ای که داشت همان شاخه گل بود که به من داد و من بهترین هدیه‌ای که داشتم آزاد کردنش در راه خدا بود. این رفتار امام ادب تعامل  با دیگران است.»

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه فرهنگ‌های غنی در سیره اهل بیت وجود دارد، تصریح کرد: «در ماه محرم می‌بایست به نوع  برخورد، کمک به دیگران در هیئت‌های عزاداری و غیرعزاداری اهمیت بسیاری داد. امام حسین(ع) متواضع بودند و شیعه او هم باید تواضع داشته باشد. تواضع یعنی فرد غرور نداشته باشد برای مثال اگر یک مرد مدرک تحصیلی بالاتری از همسر خود دارد نسبت به آن غرور نداشته باشد و بالعکس. فردی که وضعیت مالی مناسبی دارد در برابر یک ضعیف باید اخلاق متواضعانه داشته باشد.»

وی با اشاره به اینکه یکی از سجایای اخلاقی امام حسین (ع) شجاعت است؛ خاطرنشان کرد: «ایشان شجاع بودند؛ نقطه مقابل شجاعت ترس است. باید در برخورد با دیگران (چه دشمن چه دوست) با شجاعت  رفتار کرد. گاهی در جامعه برخی افراد با ترس رفتار می‌کنند و همرنگ جماعت می‌شوند و و از دین و ارزش‌ها فاصله می‌گیرند.»

این کارشناس مذهبی در مورد حکمت و برخورد عاقلانه، گفت: «نقطه مقابل حکمت، جهالت است. برخورد افراد باید عاقلانه باشد و به دور جهالت صورت گیرد.»