ای اهل حرم میر علمدار نیامد

ای اهل حرم میر علمدار نیامد

سقای حرم سید و سالار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد

ای هم‌سفـران مـاه بنـی هاشمیان کو؟

آرام دل و دیده و آرامش جان کو؟

آیینه‌ی عشق از پی دیدار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد

دل‌هـای پریشـان شـده شیرازه ندارد

گنجـایش انـدوه و غـمِ تازه ندارد

دل خون شد و مجنون شد و دلدار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد

آن گل که چمن عاشق بوسیدن او بود

آن ماه که ما را هوس دیدن او بود

صد بار به ما سر زد و این بار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد

برگـرد عمـو! دل هـوس آب نـدارد

امشب بـه خدا دیده‌ی ما خواب ندارد

ای پردگیـان محـرم اسـرار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد