صمیمانه...
حدوداً بیست سال پیش بود که شما مصمم شدید " آقا بالا سر" نداشته باشید، بر روی پای خودتان بایستید، خودتان سرنوشت خودتان را تعیین کنید و بنده و برده غیر خدا نباشید.
به همین دلیل آمریکا را جواب کردید، دست رد به سینه شوروی و انگلیس و قدرت های دیگر زدید و عوامل آن ها را- اعم از شاه و دیگران بیرون ریختید.
و... شاید فکر کردید که کار تمام شد. آنها با طیب خاطر و رضایت کامل رفتند و دیگر دل و دماغ بازگشتن ندارند.
اما چنین نیست و نبود.
همیشه مار دم بریده و پلنگ زخم خورده و روباه داغ دیده باز میگردد تا انتقام بگیرد و دوباره دامن تسلط بگسترد. و این سنت جنگلی است به نام جهان.
که هر که درنده تر و وحشی تر است بالاتر مینشیند و حق " وتو" هم میگیرد.
آنها یک سال بعد برگشتند و جنگ رودررو را آغاز کردند و هشت سال تمام پا بر سینه ما گذاشتند و بهترین گل های ما را برچیدند و ... وقتی دیدند ما هنوز بنای زندهماندن داریم و همچنان نفس میکشیم این تلاش را هم بی ثمر یافتند.
اما... نرفتند، فکر کردند تیشه را باید به ریشه بزنند، به همان ریشه ای که ما را بر روی زمین نگاه داشته است.
آن ریشه، اعتقاد ما بود و هست، اعتقادی که به ما شخصیت میدهد و عزت نفس میبخشد. اعتقادی که مارا سراپا نگه می دارد.
و الآن تمام نیرو و تفکر و ابزار و وسایل آنها برای آنها برای این تهاجم بسیج شده است.
البته این تهاجم سر و صدا ندارد و بوق و کرنا نمیخواهد.
با هر یک کیلو هروئین میتوان کمر بیست هزار جوان را شکست.
همین عکسها، مجلهها و نوارهای ویدئو هرکدام سهم مهلکی است که آرام و بیصدا میتوان به رگهای جوان تزریق کزد و او را از پا در آورد.
این نهایت سادگی است اگر فکر کنیم همه چیز اتفاقی است و هیچ برنامه ای در کار نیست.
و... همین لباسهای غربی، مدهای متداول، شکل آرایش مو و تقلید رفتار و حرکات، دقیقاً تست هایی است که آنها را به نتایج میزان موفقیتشان واقف میکند.
پس بیایید تصمیم بگیریم که این قدر ساده نباشیم. همین.
برگرفته از "صمیمانه با جوانان وطنم" ، سید مهدی شجاعی