۲۱ درصد معتادان کشور بالای لیسانس هستند/ جوانان دچار بحران خود مراقبتی هستند

 به گزارش گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا، در شرایط حاضر در اخبار می خوانیم یا می شنویم که درصد قابل توجهی از معتادان را افراد بالای لیسانس تشکیل می دهند و اسامی از مواد مخدر را می شنویم که از نظر بسیاری از مصرف کنندگانشان مواد نیستند و اعتیاد نمی آورند.اما خالی از فایده نیست،بدانیم چرا برخلاف اینکه تصور می شود فرد تحصیلکرده باید کمتر به سراغ اعتیاد برود ،آمارها چیز دیگری نشان می دهند و حکایت از این دارند که  اعتیاد در بین افراد تحصیلکرده رو به گسترش است.

دکتر عزت الله کردمیرزا، جامعه شناس، در مورد تاثیر میزان تحصیلات بر اعتیاد در گفت و گو با خبرنگار گروه جوان و جامعه خبرگزاری  برنا، گفت: «در دوره های گذشته در مبحث سبب شناسی اعتیاد تصور بر این بود که دانش قدرت می‌آورد، اما امروز بر اساس پژوهش های جدید این اعتقاد  که  آگاهی داشتن از عوارض پدیده، می تواند از رفتن به سمت پدیده جلوگیری کند، کنار رفته است.»

وی در ادامه افزود: « متخصصان معتقدند، دانش به همراه مهارت قادر است ضریب آسیب پذیری را تا حدی پایین آورد اما دانش صرف به تنهایی تضمین کننده نیست و فرد باید مهارت استفاده و بهره برداری از دانش را نیز داشته باشد.»

این جامعه شناس در پاسخ به این سوال که آیا می شود اعلام کرد چند درصد از یک جامعه درگیر اعتیاد هستند، بیان کرد: «گزارش درصدی زمانی قابل استناد است که نمونه انتخابی  به طور کامل معرف جامعه ایران باشد.   اعتیاد و سومصرف مواد در کشوری مثل ایران علی رغم انعطاف های قانونی زیاد، جرم محسوب می شود بنابراین برای اعلام درصدی اعتیاد، نمونه هایی که انتخاب می شود، معمولا از نمونه هایی است   که خودشان داوطلب شرکت هستند و یا از افراد دستگیر شده هستند بنابراین نمی توانند معرف آماری  تمام افراد جامعه باشند.»

کردمیرزا ادامه داد: «در داده های پژوهشی در مورد تحصیلات باید به بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه ای که فرد درآن زندگی می کند توجه کرد، فاکتور میزان تحصیلات به صورت مطلق نمی تواند عاملی برای کاهش اعتیاد باشد بلکه زمینه های فرهنگی و اجتماعی فرد نیز تاثیرگذار است.»

وی در رابطه با فاکتور تحصیلات به عنوان عاملی در کاهش اعتیاد در ایران گفت: « در ایران که تحصیلات تابع علایق و فرصت های شغلی نیست و افراد از باب اینکه مدرکی داشته باشند به طور عمده گرایش به دانشگاه پیدا می کنند، شاخص تحصیل نمی تواند تایین کننده باشد.در رابطه با جامعه دانشجویی و دانشگاهی در کشوری مثل ایران همواره آموزش ها به این سمت است که به جوانان گفته می شود چه چیزی بد است اما در مورد اینکه چه چیزی خوب است به آن ها آموزشی داده می شود ،دختر و پسرهای جوان بلافاصله بعد از قبولی در دانشگاه از بافت بومی و فرهنگی خود جدا می شوند و در محیط جدید در کنار افرادی از طبقات مختلف قرار می گیرند ، همین امر فاکتورهای ریسک پذیری آن ها در مقابل اعتیاد را بالا می برد.»

این جامعه شناس افزود: «در چنین فضایی جوانان ما هم مهارت ندارند هم عرصه حرکتی آن ها افزایش یافته است بنابراین احتمال اینکه مصرف مواد را انتخاب کنند بالاست.، گزارش های زیادی از خوابگاه های دانشجویی وجود دارد که دانشجویان در بدو ورود به فضای دانشگاه و خوابگاه سیگار هم مصرف نمی کردند اما بعد از فارغ  التحصیلی از دانشگاه انواع مواد مخدر را تجربه کرده اند.»

عزت الله کردمیرزا در پایان در خصوص نقش دانشگاه در اعتیاد جوانان گفت: «دانشگاه مقصر نیست، ساخت اجتماعی جامعه آسیب پذیر و آسیب زاست و افراد دچار بحرانی در زمینه خود مراقبتی هستند و در مقابل انبوهی از زمینه های آسیب زایی قرار دارند و بهتر است مسئولان به جای ارائه گزارش های آماری از درصد اعتیاد به دنبال مهارت آموزی به جوانان و حذف زمینه های اعتیاد از ساختارهای جامعه فعالیت کنند.»