تاریکخانه آشوب‌ها

به گزارش خبرگزاری برنا، سعید شهرابی فراهانی در یادداشتی نوشت: عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها؛ سوریه‌ سازی ایران بود و این حرف غلط نبود.

 عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها؛ لیبیایی کردن ایران بود و این حرف غلط نبود. عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها؛ ونزوئلایی کردن ایران بود و این حرف غلط نبود.

عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها؛ پایلوت موج جدیدی از تنش و درگیری در عمق محور مقاومت (اول ایران و سپس عراق و لبنان) بود و این حرف غلط نبود.

عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها؛ کلید زدن تجزیه ایران بود و این حرف غلط نبود.

عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها؛ ایجاد سنتز در بین اپوزسیون برانداز در جهت تولید آلترناتیو نظام مستقر برای فردای براندازی بود و این حرف غلط نبود.

عده‌ای گفتند که هدف آشوب‌ها.

لیست بالا را می‌توان باز هم گسترش داد. نگارنده معتقد است که ضرورت دارد (و مخاطب گرامی را نیز دعوت می‌کند) که عمیق‌تر و دقیق‌تر به صحنه بنگریم.

بعد از تقریباً دو ماه؛ همه ما چیز‌های زیادی یاد گرفته‌ایم. از جمله آنکه این حجم از آشوب، نمی‌توانسته بدون منشأ باشد و منشأ آن نیز فقط بواسطه ابزار‌های ارتباط الکترونیک و فضای مجازی؛ فعالیت نمی‌کرده است. بله؛ فضای مجازی و بازی‌ای اطلاعاتی در این جریانات نقش بسیار موثری داشتند، ولی این همه ماجرا نیست.

گمان نویسنده بر آن است که ستاد داخله آشوب‌ها، پس از دو ماه [اگر] حالا سر در لاک کرده؛ برای آن است که هم زخم‌هایی که از فعالیت شبانه‌روزی مدافعان امنیت برداشته را بلیسد و هم خود را برای دور بعد آماده کند. خودمان را گول نزنیم.

اگر قرار بود عناد سرویس‌های جنایتکار سه قلو و پادوی منطقه‌ای‌شان با نظام اسلامی و مردم ایران فروکش کند، در این چهل و چند سال نشانه‌هایی از آن دیده می‌شد، ولی خب چه می‌توان کرد وقتی که قلب مهر می‌خورد، چشم کور می‌شود و گوش کر؟

این آشوب‌ها، تاریکخانه‌ای دارد که پاتوق کهنه‌کارانی از سیاستمداران، اطلاعاتی‌ها، مدیران کارکشته و ... است که دیگر فهمیده‌اند جمهوری اسلامی ایران رفتنی نیست و باید به جای کوبیدن مشت بر سندان؛ راه دیگری پیدا کرد که معمای اقتدار و صلابت ایرانیان در برابر آرزوی سلطه و به دست گرفتن یکی از مناطق سرنوشت‌ساز سیاست بین‌الملل را حل کند.

«جمهوری اسلامی پلاس»؛ محصول اتاق فکر مستقر در تاریکخانه آشوب‌ها است؛ اگر نمی‌توان جمهوری اسلامی را از میدان به در کرد؛ می‌توان برایش ورژنی را دست و پا کرد که حتی نسل اول انقلاب را نیز به اشتباه بیندازد!

نسخه پلاس جمهوری اسلامی البته الزاماتی دارد که به تدریج اخبارش توسط بازو‌های رسانه‌ای تاریکخانه منتشر و توسط عناصر غافل، ناآگاه و هیجان‌زده - که چه بسا وابسته و دلبسته به جبهه اصیل انقلاب اسلامی هستند – تبلیغ خواهد شد.

تاریکخانه حساب شده‌تر از هر زمان دیگری وارد میدان شده است، نسخه پلاس را به ترتیبی جلوه خواهد داد که بهتر و پیشرفته از خود ورژن اصلی جمهوری اسلامی به نظر برسد و مصلحت حفظ نظام این طور اقتضا داشته باشد که همگان تا دیر نشده (!) و کار از کار نگذشته؛ قبل از اینکه مجبور به «نوشیدن دسته جمعی جام زهر» باشند، از ورژن قدیمی انقلاب و جمهوری اسلامی به نسخه پلاس کوچ کنند.

آری برادر و خواهر عزیز! نبرد با جریان نفوذ و نفاق پیچیدگی و دشواری خاصی دارد که شاید جنگ تن به تن نیز به پای آن نرسد. ریزش‌ها در مبارزه با این جریانات باور نکردنی هستند و اگر قدرت ایمان، توکل به خدای متعال و توسل به ذوات مقدسه اهل بیت وحی (علیهم السّلام) نباشد؛ بریدن از حبل المتین به سادگی اتفاق می‌افتد.

فراموش نکنیم که همه ما در معرض غربال، آزمون، فتنه و بلا هستیم. خوش به حال آن‌هایی که روسفید از این معرکه خارج می‌شوند.

انتهای پیام/