کاش سیاست‌گذاران جشنواره فجر بدانند با تصمیماتشان چه تأثیری بر آینده حرفه‌ای فیلمسازان جوان می‌گذارند

کاوه قهرمان کارگردان سینما که امسال با اولین فیلم سینمایی‌اش «تارا» در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: هر کسی که در یک جشنواره شرکت می‌کند قواعد و قوانین آن را می‌پذیرد و این رفتار که اگر فیلمم به جشنواره راه پیدا کرد سکوت کنم و اگر رد شد اعتراض داشته باشم رفتار حرفه‌ای و درستی نیست. این اتفاقات در هر فستیوالی رخ می‌دهد و من هم به اتفاقاتی که رخ داده و به جشنواره فیلم فجر احترام می‌گذارم.

قهرمان خاطرنشان کرد: من از موافقان صد در صد این اتفاق بودم که فیلم‌های جشنواره همگی داوری شوند و انتخابی برای راه یافتن آثار صورت نگیرد. وقتی چنین اتفاقی رخ می‌دهد قطعاً انتظار می‌رود فرصت بهتری برای فیلمسازان جوان و مستقل فراهم باشد چرا که معمولاً این آثار در پروسه انتخاب کنار گذاشته می‌شدند. در جشنواره فیلم فجر طبق یک قانون نانوشته معمولاً فیلم‌هایی مورد توجه قرار می‌گیرند که عامه‌پسندتر هستند و حذف هیئت انتخاب شرایطی را فراهم می‌کند که فیلم‌های متفاوت‌تر هم دیده شوند اما متأسفانه در عمل این اتفاق رخ نداد و نتیجه‌ای معکوس حاصل شد.

او افزود: برگزاری جشنواره فیلم فجر در صورتی می‌توانست اتفاق مثبت و امیدبخشی برای سینمای ایران باشد که امکان دیده شدن آثار برای همه فیلمسازانی که امسال اثری تولید کرده‌اند فراهم شود. متأسفانه در جشنواره فجر امکانی برای دیده شدن آثار فیلمسازانی که به نوعی مستقل هستند فراهم نیست. داوری جشنواره امسال را می‌توان یکی از عجیب‌ترین اتفاقات دانست، هیئتی 7 نفره در مدت زمانی کوتاه نمی‌تواند با دقت و توجه بالا فیلم‌ها را مورد قضاوت قرار دهد. دیدن فیلم‌ها در سالنی که سالن سینما نیست و در آن مسائلی چون صداگذاری را نمی‌توان مورد قضاوت قرار داد نمی‌تواند این تصور را به وجود آورد که داوری‌ها دقیق و حرفه‌ای بوده است. در جشنواره‌های معتبر دنیا که قرار است هیئت داورانی متشکل از چند کارگردان، تهیه‌کننده و بازیگر آثار را قضاوت کنند در بخش‌های فنی جایزه‌ای اهدا نمی‌شود و اگر قرار است در جشنواره ما این جوایز وجود داشته باشد بهتر است در هیئت داوران نیز متخصصانی در بخش‌های فنی حضور داشته باشند. به نظر من دیدن 62 فیلم در مدت زمان 10 روزه در یک سالن کوچک و غیر استاندارد نمی‌تواند قضاوت‌های درستی را در پی داشته باشد. قضاوت فیلمنامه، کارگردانی و به طور کل فیلم کار ساده‌ای است اما بخش‌های فنی و تخصصی به نظر من در این شرایط نشدنی است.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تصریح کرد: آنچه که درباره این دوره از جشنواره فیلم فجر آزاردهنده است عدم شفافیت درباره انتخاب‌ها، نحوه برگزاری و اتفاقاتی است که رخ داده است. برگزارکنندگان جشنواره می‌توانستند پس از اینکه تعداد بالایی فیلم به دبیرخانه ارسال شد تصمیم جدیدی که گرفته‌اند را با فیلمسازان در میان می‌گذاشتند و اعلام می‌کردند که با این حجم فیلم غافلگیر شده‌اند و آثار باید پس از گذشت از فیلتر داوری نمایش داده شوند. اینکه اول بگوییم فیلم‌ها برای هیئت داوران نمایش داده می‌شود، بعد بگویند قانون عوض شده و آثار نامزد شده نمایش داده می‌شوند و بعد مشخص شود که آثار مورد قضاوت قرار گرفته و فیلم‌ها قضاوت شده‌اند، به هیچ‌وجه نمی‌تواند اتفاقی حرفه‌ای و شفاف باشد. 

این کارگردان اظهار داشت: کاش افرادی که برای جشنواره فیلم فجر سیاستگذاری و تصمیم‌گیری می‌کنند بدانند که با تصمیماتشان چه تأثیری بر آینده فیلمسازان می‌گذارند. با تصمیماتی که امسال گرفته شد مسیر حرفه‌ای افراد زیادی تغییر خواهد کرد و حتی شاید آینده حرفه‌ای افراد را به نابودی کشانده باشد. کاش زمان تصمیم‌گیری‌های کلان به این مسائل فکر شود و مسئولان بدانند در بده بستان‌های دوستانه و تصمیمات لحظه‌ای‌شان چقدر به افراد در این حرفه و به طور کل به سینما لطمه وارد می‌کنند. 

او در ادامه پایان ساخت فیلم سینمایی «تارا» گفت: ساخت این فیلم به دلیل لوکیشن‌های زیادی که داشت کار سختی بود و البته قصه «تارا» به فصل‌ها وابسته بود که در آن ما سه فصل داشتیم اما متأسفانه همان زمان که قصد شروع فیلمبرداری را داشتیم زمزمه‌های شیوع کرونا به گوش رسید و در حالیکه قصد داشتیم دو سوم زمان اثر را در زمستان فیلمبرداری کنیم و یک سوم را در بهار مجبور شدیم برنامه‌ریزی را تغییر دهیم و دو سوم را در بهار و یک سوم را در زمستان فیلمبرداری کردیم که فیلمبرداری «تارا» در 35 جلسه انجام شد.