کسانی که قصد مهاجرت دارند «زمزمه‌های گمشده در دوردست» را تماشا کنند/ «پاتوق مستند» باعث رشد فکری مستندسازان می‌شود

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ فرهاد دوانقی مستندساز درباره مستند «زمزمه‌های گمشده در دوردست» به کارگردانی منصور فروزش و تهیه‌کنندگی سیدمهدی دزفولی که محصول مرکز مستند و تلویزیونی سوره است، بیان کرد: مهاجرت غیرقانونی که مستند بدان پرداخته است، موضوع بسیار مهمی است. از نظر من مهاجرت نقطه مقابل امید است بدین صورت که فردی که ناامید می‌شود، مهاجرت را انتخاب می‌کند و اگر به این موضوع خوب و درست پرداخت شود، اتفاق خوبی رخ می‌دهد اما سوالم این است که آیا مهاجرت انقدر سیاه است؟ من معتقدم اینگونه نیست.

وی ادامه داد: این مستند سوالات زیادی در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که بعضا به آن‌ها پاسخ داده نمی‌شود در صورتی که بهتر بود این اتفاق رخ می‌داد. سوالاتی از جمله اینکه افرادی که مهاجرت کردند چه کسانی هستند؟ اساسا به چه دلیل مهاجرت کردند؟ آیا نمی‌توانستند راه دیگری را انتخاب کنند؟ آیا مستند بی‌طرف بوده است؟ و مهمتر اینکه آیا مهاجرت یک نوع فرار است؟

این مستندساز یادآور شد: من معتقدم موضوع «زمزمه‌های گمشده در دوردست» تنها مهاجرت نبوده است بلکه به دنبال نمایش یک فضای تاریک و بدبختی افرادی‌ست که یک فرد نپخته به صورت نسنجیده و نتراشیده تصمیم به مهاجرت می‌گیرد و اتفاقاتی که در مستند شاهدش هستیم، برایش رخ می‌دهد.

دوانقی با بیان اینکه «زمزمه‌های گمشده در دوردست» می‌توانست به این موضوع بپردازد که یک فرد مهاجرت کرده چه شرایطی در خارج از کشور دارد، عنوان کرد: یکی از ویژگی‌های این مستند تصاویر بسته و فضای کور بود و من به عنوان مخاطب دوست داشتم بدانم چرا فضا کور است در حالیکه غیر از یکی دو پلان سیاه در کلام افرادی که در مستند با آن‌ها مصاحبه شده بود، در تصاویر چیزی بیان نشد. من معتقدم به لحاظ استقرار و ته‌نشین شدن فضا و سیاهی آن در ذهن مخاطب باید مواردی به تصویر کشیده می‌شد تا تماشاگر ارتباط بیشتری با آن برقرار کند.

وی با بیان اینکه «زمزمه‌های گمشده در دوردست» را یک مستند تک‌بعدی دیده است، تصریح کرد: در حقیقت مستندساز نباید دوربینش را جایی بگذارد که دوست دارد. همچنین نباید قضاوت داشته باشد اگرچه کار سختی است اما من احساس می‌کنم کارگردان این مستند دوربینش را جایی قرار داده که دوست داشته است. البته نگاه کارگردان قابل احترام و من قصد ندارم بگویم درست است یا غلط. اما ایشان آنگونه که دوست داشته، نگاه کرده است و من احساس می‌کنم این مستند بی‌طرف نبوده و مهاجرت را سیاه نمایش داده است.

این مستندساز با اشاره به اینکه اگر قرار است مستندی باعث کاهش مهاجرت غیرقانونی شود، باید در ابتدا با مخاطب ارتباط برقرار کند، توضیح داد: اگر یک مستندساز دغدغه کاهش مهاجرت غیرقانونی دارد باید ابتدا آن را بدست مخاطبی که این هدف را دارد، برساند در حقیقت باید تماشاگرش را مشخص کند و این اتفاق ممکن نیست جز شخصیت‌پردازی درست در اثر. یعنی اگر مخاطب در اثری کور و ارتباط با او قطع باشد تاثیری که به دنبال آن هستیم، اتفاق نمی‌افتد.

دوانقی با بیان اینکه به مخاطب پیشنهاد می‌کند «زمزمه‌های گمشده در دوردست» را به دلیل سوژه‌ای که بدان پرداخته است، تماشا کند، تصریح کرد: به علاقه‌مندان سینمای مستند و شاید بتوان گفت به کسانی که قصد مهاجرت دارند، پیشنهاد می‌کنم این اثر را تماشا کنند تا یک فضای ذهنی نسبت به مقوله مهاجرت پیدا کنند.

وی در پایان درباره راه‌اندازی «پاتوق مستند» توسط سازمان سینمایی سوره خاطرنشان کرد: ایجاد «پاتوق مستند» اتفاق خوب و مبارکی است به شرط آنکه هدفگذاری روی آن صورت بگیرد. حتی یکی از اهداف آن می‌تواند آشنایی و بررسی و رشد فکری و فرمی مستندسازی برای مستندسازان باشد. همچنین اگر بخواهم پیشنهادی برای این برنامه ارایه بدهم باید بگویم که بعد از نمایش مستند بهتر است کارگردان یک توضیح اجمالی درباره آنچه که خلق کرده است، ارایه و پس از آن در راستای سوالات مخاطبان توضیحات تکمیلی بدهد.

انتهای پیام/