بررسی شاعرانه‌های «نورمن مک‌لارن» در سینمای انیمیشن

به گزارش خبرگزاری برنا،  در جلسه نقد و بررسی فیلم‌های مک‌لارن، سعید توکلیان از اساتید حوزه انیمیشن ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این برنامه گفت: «برای من افتخاری است که بعد از سال‌ها تجربه، دوباره برخی از آثار انیمیشن را مورد بازنگری قرار می‌دهم. تردید ندارم بسیاری از دوستان، آثاری که قرار است در این جلسات به نمایش درآید را دیده‌اند و اگر انیماتور هستند، حتما با آنها زندگی کرده‌اند.»

وی در ادامه، با اشاره به تاثیرگذاری آثار نورمن مک‌لارن در زندگی شخصی و حرفه‌ای خود، عنوان کرد: «دلیل من برای انتخاب آثار مک‌لارن این بود که آثار او باعث شد به سینمای انیمیشن جذب شوم. من هم مانند مک‌لارن پول نداشتم اما می‌خواستم اثر هنری جذاب و گیرا تولید کنم. مک‌لارن زمانی ساخت انیمیشن را شروع می‌کند که استودیوهایی مانند دیزنی در انتهای راهشان بودند و آثار او در چنین شرایطی دیده می‌شود.»

توکلیان با تاکید بر اینکه مک‌لارن ابداع‌کننده نقاشی در حاشیه صدا نیست، خاطرنشان کرد: «ما در برهه‌ای از تاریخ انیمیشن چندین هنرمند داریم که نقاشی در حاشیه صدا را ایجاد کرده‌اند. البته در آن زمان این گروه از انیماتورها را ایزوله می‌کردند، چون افرادی مثل مک‌لارن درگیر ذهنی آثار دیزنی نبودند و دغدغه عمیق‌تری داشتند. آنها به اصل قضیه حرکت و جوهر آن فکر می‌کردند و فیلم‌هایی که تولید می‌کردند، در راستای انجام کار بزرگتری بوده است.»

وی با بیان اینکه در جشنواره‌هایی چون اَنسی فرانسه آثار دانشجویان از دیگر فیلم‌ها بیشتر بیننده دارد، خاطرنشان کرد: «در آثار دانشجویان جسارت و شهامت وجود دارد و حرفه‌ای‌های انیمیشن در این سالن‌ها حضور پیدا می‌کنند تا ذهنیت‌شان را به دنیای دانشجویی نزدیک کنند. این همان اشتیاقی است که برای دیدن آثار مک‌لارن دیده می‌شد.»

توکلیان افزود: «نورمن مک‌لارن را شاعر انیمیشن می‌دانند. سینمای تجربه تمام ابعاد تفکرش را بدون نزدیک شدن به سینمای تجاری، پُر کرده است. البته این نوع سینما برای مک‌لارن منفعت اقتصادی نیز داشت. او بچه جنگ بود و روی تکنیک‌هایی کار کرد که خیلی هزینه‌بر نباشد.»

وی ادامه داد: «آقای دهستانی قبل از این جلسه، اشاره خوبی به دو جمله کلیدی مک‌لارن داشت: اول اینکه انیمیشن طراحی‌هایی نیست که حرکت می‌کند، بلکه حرکت‌‎هایی است که طراحی شده است و دوم اینکه فریم‌های حذفی مهمتر است. او به دلیل نگاه موجز و خاصیت سینمای انیمیشن و ایجاد تک فریم، به تک فریم‌هایی که انیماتور می‌تواند صرف‌‎نظر کند تا به حرکت اصلی برسد، اهمیت می‌داد.»

توکلیان در پایان گفت: «مک‌لارن از تکنیک‌های مختلفی استفاده کرده است. هر تکنیکی که هزینه ندارد و به موجزترین شکل می‌تواند به کار گرفته شود، مورد توجه او بوده است. فکر می‌کنم در سینمای انیمیشن ایران، دوستان زمانی که در تنگناهای اقتصادی قرار می‌گیرند، باید بازگشتی به تکنیک‌های ساده داشته باشند. ضرورتی به استفاده از کامپیوتر نیست؛ وقتی هزینه‌های لازم را نداریم. انیمیشن‌های خمیری و عروسکی ساده اگر با دقت و توجه بیشتری کار شوند، می‌توانند جذابیت‌های زیادی نیز داشته باشند.»

گفتنی است که برنامه «رویاهای رنگی» هر ۱۵ روز یکبار، در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار خواهد شد.