بررسی «هزل و طنز در شعر سنایی»

در خبر برگزاری این نشست عنوان شده است: گونه‌های شوخ‌طبعی در شعر سنایی، اعم از هزل و هجو و فکاهه، بیش از آن که جنبه‌ شخصی یا تفننی داشته باشد، در خدمت نقد اجتماعی و اخلاقی است و کارکرد تعلیمی دارد. همین ویژگی یعنی خدمتِ هزل و هجو و فکاهه به اندیشه، موجب جدیت آن‌ها و آفرینش طنز است.

سنایی غزنوی، همان‌طور که در بیان تجربه‌های سیر و سلوک عرفانی در شعر فارسی، آغازگر است، در طنزآوری در شعر نیز پیشگام است. چنان که طنز در شعر بزرگانی چون عطار و مولوی و سعدی و عبید و حافظ در سایه‌ رهاوردهای ارزشمند طنزآوری در شعر سنایی است.