ضرورت تولید برنامه «هفت»/ «هفت»، «نود» نشود!

این روزها شبکه سه در نظر دارد مجددا برنامه هفت را که جز معدود برنامه‌های تخصصی سینما در تلویزیون محسوب می‌شود روی آنتن ببرد.

مدت‌ها بحث اجرای این برنامه معضلی بود که مدت‌‌ها ذهن خانواده سینما و البته مدیران سیما را درگیر خود کرده بود. طوری که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان برنامه هفت تنها به دلیل نداشتن مجری تا امروز روی آنتن نرفت. این برنامه از سوی مدیران مختلف چندین کاندید اجرا داشت که هیچ یک با موافقت صددرصدی مدیران ارشد سیما مواجه نشد. چرا که هر کدام به دلایلی تمام شرایط اجرای این برنامه را در کارنامه نداشتند.

برنامه هفت مدت ها روی آنتن نرفت تا سینما در رسانه ملی نادیده گرفته شود اما  اخیرا گویا قرار است مجددا با اجرای بهروز افخمی این برنامه روی آنتن شبکه سه برود.

برنامه ای که می‌تواند تأثیر بسزایی بر حال و احوال سینمای ایران بگذارد. از چالش و بررسی و تحلیل تولیدات سینمایی گرفته تا معرفی و نقد و بررسی که قطعا می‌تواند به ارتقا سطح کیفی  تولیدات کمک بسیاری کند.

و البته نادیده گرفته نمی شود که برنامه "هفت" می‌تواند بعد تبلیغاتی مناسبی نیز برای آثار سینمایی داشته باشد که در نهایت سینمای کشور از این ماجرا سود خواهد برد. بی شک برنامه هفت با اجرای فریدون جیرانی و بهروز افخمی که از خانواده سینما هستند و الفبای این مدیوم را از تولید تا ساختار می‌شناسند دوران پرفروغ تری را تجربه کرد و بی شک انتخاب افخمی می‌تواند نگاه فکورانه‌ای از سوی مدیران تلویزیونی محسوب شود. اما نکته‌ای که می‌تواند در اینجا قابل بحث باشد این است که چه کنیم تا برنامه هفت به سرنوشت نود دچار نشود؟

به هر حال بخش اعظمی از سلبریتی ها و چهره‌های سرشناس را در کشور ما خانواده سینما و و اهالی  فوتبال تشکیل می دهند. قطعا این دو عرصه با طرفداران بسیاری در میان مخاطبان رسانه ملی هم مواجه هستند و بی‌تردید ساخت دو برنامه تخصصی با این دو موضوع کمک شایانی به هر دو عرصه می کند. (هم تلویزیون برای دیده شدن و هم سینما و فوتبال برای انعکاس بهتر)

بر کسی پوشیده نیست که  برنامه نود و عادل فردوسی‌پور با سالها نگاه چالشی و به دور از هر  گونه جانبداری یا طرفداری غیرمنطقی کمک شایانی به فوتبال مملکت کرده است. اگرچه بسیاری معتقد هستند که برنامه نود  در سال های اخیر برای گرم تر شدن و جذاب تر شدن به اقداماتی غیر حرفه ای روی آورد و با به جان هم انداختن خانواده فوتبال تنورش را گرم‌تر کرد اما بی شک همگان به سلامت خانواده نود اعتقاد دارند.

در سینما نیز شرایط به گونه ای است که سکان دار این برنامه باید از اعتقادات و منویات شخصی اش چشم پوشی کند. به هر حال هر سینماگر دارای ذهنیت و تعاریف خودش در  این مدیوم است و قطع به یقین افراد نزدیک به خودش را شاید بیش  از دیگران ببیند. 

خلاصه اینکه برنامه هفت هم بایستی از هر گونه نگاه جانبدارانه و یک سویه که می‌تواند به ذات سینما لطمه وارد کند و حتی این فرصت را از رسانه ملی سلب کند، بگیرد تا برنامه هفت هم دچار آسیب جدی و از روی آنتن کنار رفتن نشود.

 قطعا بهروز افخمی با سیستم جدیدی سری جدید برنامه هفت را روی آنتن خواهد برد اما بایستی مطلع باشیم که حس هر  برنامه جذاب و  چالشی روی آنتن رسانه ملی نیازمند سعه صدر مدیران، پذیرش نقد از سوی خانواده‌های مرتبط به هر دو عرصه (سینما و فوتبال) و البته سلامت تیم سازنده است. که بی شک هر سه دور از دسترس نیست.

برنامه هفت هم می‌تواند مانند برنامه نود هم به حجم مخاطبان سیما کمک کند و هم می‌تواند موقعیتی تحلیلی در بحث کیفی تولیدات سینمایی داشته باشد که هر دو به نفع طرفین خواهد بود.