شهرداری و پلیس به تئاتر تسهیلات بدهند!

در روزهایی که در سبد فرهنگی خانواده ایرانی فیلم دیدن به سینما رفتن، تماشای تئاتر می تواند نسبت به گذشته جای بهتری داشته باشد و فرهنگ پرداختن به سرگرمی های فرهنگی با هدف دورهمی های خانوادگی بیش از گذشته محسوس است، بررسی می کنیم یک روز تئاتری را....

اصولا رفتن به سالن های سینما و تئاتر به چند فاکتور مهم از جمله مدیریت زمان و مدیریت اقتصادی خانواده برمی گردد. نمی شود کتمان کرد که تئاتر دیدن و سینما رفتن امروز برای هر خانواده ای به شکل مستمر ممکن نیست چراکه درآمد ماهیانه خانواده ها این اجازه را نمی دهد که هر هفته بخواهند مبلغی را صرف این اتفاق فرهنگی کنند. از سویی دیگر این روزها همه افراد در شرایط خاصی زندگی میکنند که برای هر نوع تصمیم و برنامه ریزی، مدیریت زمان حرف اول را می زند.

درمورد وضعیت اقتصادی و درآمد خانواده ها برای حضور در سالن های نمایش پیش از این نیز صحبت کردیم. نکته ای که در اینجا قابل بررسی است، این است که مدیریت زمان برای رسیدن به یک سالن نمایش در شهر که اکثر در نقاط میانی شهر تهران قرار دارند چه ویژگی هایی دارند.

اکثر نمایشهایی که این روزها در سالن های نمایش تهران روی صحنه هستند، حوالی ساعت 18، 18:30، 18:45، 19 و 19:15 اجرا می شوند. از جمله این تئاترها میتوان به نمایش های: جنایات و مکافات، چیزهای سرد، کمیته نان، بانوی آوازه خوان، نفرین قحطی زدگان، خیانت به پینتر، سیزیف، جریان مبهم یک خانه ویلایی، دلاک ها، قصه ظهر جمعه و سگ های مرده اشاره کرد.

اتفاق عجیب اینجاست که این ساعت ها بر چه اساس انتخاب می شوند؟

به نظرشما این مسئله جای تعجب ندارد؟

احتمالا شما هم به این نکته رسیده اید که برای رسیدن به سالنهای تئاتر چند راه وجود دارد؟!

ما میتوانیم با استفاده از  وسایل حمل و نقل شهری، خوروهای اینترنتی و خودروی شخصی به سمت سالن ها برویم.

اما این سفر اگر قرار باشد خانوادگی اتفاق بیافتد شما ترجیح میدهید از وسیله شخصی خودتان استفاده کنید. نکته ای که موضع گزارش ماست این است که آیا شرایط پارکینگی سالنهای نمایش تهران مناسب است؟ اینکه این مجموعه ها در محدوده طرح ترافیک قرار دارند آیا دغدغه ذهنی علاقه مندان تئاتر نخواهد بود؟

به شکل معمول شما برای دیدن یک نمایش روی صحنه میبایست نیم ساعت قبل، در سالن حضور داشته باشید. برای این امر باید حداقل ساعت 17 از محل مبدا به سمت سالن نمایش حرکت کنید. اگر میخواهید به تئاتر شهر بروید باید به چهارراه ولیعصر سفر کنید. برای دیدن تئاتر مستقل باید حوالی خیابان ولیعصر و خیابان حافظ و انقلاب بروید و اگر هم قرار است به سالن های شهرزاد، نوفل لوشاتو، سپند و هرکدام دیگر بروید مجبور هستید طرح ترافیک را رد کنید و وارد سالن نمایش شوید.

بدیهی است ما نمیتوانیم از خودروی شخصیمان برای دیدن تئاتر استفاده کنیم. نکته ای که ذهن همه را درگیر میکند این است، پلیس یا مسئولین شهرداری چگونه میتوانند برای این اقدام فرهنگی که جای آن در زندگی بسیاری از مردم این شهر خالی است تصمیمی موثر داشته باشند.

برای اولین بار تصمیم داریم به مسئولین فرهنگی شهر پیشنهاد دهیم برای افرادی که دارای بلیت تئاتر در یک روز خاص و یک ساعت خاص هستند، تمهیدات و تسهیلاتی ویژه بیاندیشند. به طوری که دارنده بلیت بتواند حداقل یک ساعت قبل از شروع تئاتر مجوزی برای ورود و عبور از طرح ترافیک داشته باشد و دوربین های ثبت تخلفات، پلاک خودروی آنها را ثبت نکند. با این وصف که مثلا ممکن است دارنده بلیت از طریق کدی پلاک خودرواش را در سامانه سازمان حمل و نقل و ترافیک شهر تهران ثبت و حداقل یک ساعت قبل از نمایش در این محدوده سفر شهری داشته باشند.

این اتفاق و اتخاذ تصمیم فرهنگی دو جنبه دارد: یکی اینکه سالن های تئاتر پر می شوند و اقتصاد تئاتر به جریان می افتد و بخش زیادی از هنرمندان و اهالی تئاتر می توانند نان به خانه ببرند و نکته دیگر اینکه با این تصمیم فکورانه از مسئولین شهری می شود روی مسائل فرهنگی و اجتماعی شهروندان تاثیری ماندگار گذاشت. با این وصف که بی تردید این اتفاق می تواند سر و صدایی فرامرزی داشته باشد. چراکه در همه جای دنیا مسئولین و سیاست گذاران فرهنگی بر این عقیده اند که می بایست بهترین شرایط را برای سرگرمی سازی شهروندان مهیا کرد تا بخش خالی زمان روزانه خانواده ها در بهترین شکل ممکن سپری شود.

و پیشنهاد دیگر اینکه می توان با عقد قراردادی بین مراکز هنرهای نمایشی و شهرداری تهران به یک مشارکت دو سویه رسید که تئاتر خودش را ملزم بداند در طول سال چند نمایش را با محوریت حقوق شهروندی در زمینه های مختلف و ژانرهای متفاوت، تولید و روی صحنه ببرد.