از حضور کمرنگ سینمای ایران در جشنواره‌های معتبر جهان تا وضعیت نابسامان اکران در نیمه اول سال

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ مظفرالدین شاه در سال 1279 اولین دوربین فیلمبرداری را وارد ایران کرد و این شروعی بود برای شکل‌گیری سینمای ایران که امروز به یکی از معتبرترین سینماهای دنیا تبدیل شده است.

دوربین خیلی زود وارد ایران شد، سال 1279 یا سال 1900 میلادی زمانی بود که سینما هنوز شکل و شمایل مشخصی به خود نگرفته بود و تنها 5 سال از اختراع سینماتوگراف توسط برادران لومیر می‌گذشت. با توجه به اینکه ما خیلی زود صاحب دوربین شدیم، می‌توانستیم از همان زمان صاحب سینما باشیم.

30 سال پس از ورود دوربین به کشور اولین فیلم سینمایی ایرانی توسط اوانس اوگانیانس با عنوان «آبی و رابی» ساخته شد. در این زمان که سال‌های ظهور فیلمسازان بزرگی چون «الکساندر دووژنکو»، «لوئیس بونوئل»، «آلفرد هیچکاک»، «رائول والش»، «جان فورد» جوزف فون اشترنبرگ»، «اف. دبلیو. مورنائو»، «سم وود» و... بود، سینمای ایران می‌توانست با معرفی فیلمسازی مهم در تاریخ سینما جایگاه ویژه‌ای داشته باشد اما متأسفانه به‌رغم پیشرو بودن ما در ورود مصالح فیلمسازی در هنر فیلمسازی چندان پیشرو نبودیم و جایگاه چندانی را برای ایران در تاریخ شکل‌گیری سینما نمی‌توان متصور بود اما قطعاً ایران از اولین کشورهایی است که صاحب سینما شده و همین موضوع یکی از اصلی‌ترین دلایل قدرتی است که سینمای ایران دارد.

در سال 1312 اولین فیلم ناطق سینمای ایران با عنوان «دختر لر» آماده نمایش شد و این فیلم با نمایش در سینما نایاک خیابان لاله‌زار موفقیتی چشم‌گیر کسب کرد که این موفقیت شروعی بر تولید و اکران فیلم‌های سینمایی در ایران شد. «دختر لر» به کارگردانی عبدالحسین سپنتا ساخته شد که از روزنامه‌نگاران مطرح آن زمان به حساب می‌آمد و روزنامه‌ای با عنوان «دورنمای ایران» را در سال 1307 منتشر می‌کرد.

اما قطعاً موفقیت سینمای ایران در عرصه جهانی به طوری که بتوان آن را تأثیرگذار در تاریخ سینما دانست به دهه اواسط دهه 1360 و 1370 برمی‌گردد و از آن زمان تا امروز می‌توان گفت ایران توانسته اکثر جوایز سینمایی دنیا را از آن خود کند.

در سال 1379، پیش‌نویس قانون سینما ارائه شد که در آن دادگاه صالحه براى رسیدگى به خطاهاى سینمایى پیش‌بینى شده است. همچنین استراتژى سینماى ایران در برنامهٔ پنج سالهٔ سوم توسعه انتشار یافت. ویژگى و مشخصهٔ این دوره که به سینماى بعد از دوم خرداد مشهور است، بحث سنت و مدرنیته مى‌باشد.

در سال 1379 در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران بود که 21 شهریور ماه به عنوان «روز ملی سینما» شناخته شد.

به همین مناسبت خبرگزاری برنا، طی گفت‌وگویی با چند تن از اهالی سینما به مسائل مهم سینمای ایران در سال‌های اخیر پرداخته است. در ادامه گفت‌وگویی با دو سینماگر را که به دو موضوع متفاوت در سینمای ایران مربوط است، می‌خوانید:

حسین شهابی: فقدان آزادی مشکلی جهانی است/ مشکلات اقتصادی حضور ما در جشنواره‌های معتبر را کم‌رنگ کرده

حسین شهابی، کارگردان سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا اظهار داشت: حضور سینمای ایران در بخش رقابتی جشنواره‌های معتبر دنیا همیشه به اینگونه بوده که چند سالی حضور پررنگی داریم و بعد چند سال کنار می‌رویم و این اتفاق مدام تکرار می‌شود. به نظر من سیاست‌ برخی مواقع در شکل‌گیری چنین فضایی امکان‌پذیر است، به عنوان مثال وقتی فیلم اولم را ساخته بودم و برای حضور در جشنواره فیلم کن برنامه‌ریزی داشتم شنیدم سیاست‌های جشنواره آن سال به گونه‌ای بوده که قصد پذیرش فیلم‌های ایرانی را نداشته و این البته هیچ‌وقت برایم مشخص نشد ولی مسأله‌ای نبود که چندان نیز بعید به نظر برسد.

شهابی خاطرنشان کرد: اما جشنواره‌های بزرگ دیگری نیز وجود دارند که این مسائل را مدنظر قرار نداده و از سیاست‌های چندانی برای پذیرش فیلم‌ها تبعیت نمی‌کنند. دلیل اصلی عدم حضور فیلم‌های سینمای ایران در بخش‌های اصلی جشنواره‌های معتبر به مشکلات اقتصادی برمی‌گردد. ما به دلیل مشکلات اقتصادی فیلمسازان خوب‌مان قادر به ساخت فیلم نیستند و یا فیلم‌ها به دلیل محدودیت‌های مالی کیفیت مطلوبی ندارند.

وی افزود: فیلمسازان موفق ما که صلاحیت ساخت آثار هنری را دارند به دلیل اینکه شاید در مبحث فروش و اقتصاد نتوانند چندان موفق عمل کنند بیکار هستند و فیلم نمی‌سازند. در این شرایط قطعاً انتظار حضور در جشنواره‌های معتبر دنیا نمی‌تواند منطقی باشد. از طرفی برخی مواقع شاهد هستیم که فیلمسازان موفق ما را محکوم به سیاسی‌بازی می‌کنند و بسیاری از افراد معتقدند تنها فیلمسازانی از ایران در جشنواره‌های مختلف مهم دنیا موفق هستند که فیلم‌هایشان همراه با نقد و کنایه‌ای است که متوجه حکومت ایران است. من از اساس این اعتقاد را غلط می‌دانم و تجربه‌ای که شخصاً از جشنواره‌های خارجی داشتم هیچگاه با چنین موضوعی روبرو نشدم.

این کارگردان در ادامه گفت: شخصاً تجربه‌ای که از حضور در فستیوال‌های مهم دنیا مثل فستیوال فیلم کن دارم چنین مسأله‌ای را مشاهده نکردم. به عنوان مثال کشور آرژانتین که با کشور ما مشکل سیاسی دارد بعضاً در جشنواره‌های سینمایی‌اش به فیلم‌های ما جایزه نیز داده و این موضوع نشاندهنده عدم غلبه نگاه‌های سیاسی به جشنواره‌هاست. در جشنواره‌های هنری افراد باسواد و با شعوری حضور دارند که بیش از هر چیز به کیفیت هنری فیلم‌ها توجه دارند و این موضوع حتی در جشنواره فیلم فجر کشورمان نیز وجود دارد و ما اگر یک فیلم با برخی سیاست‌های کشور هماهنگ نباشد اما ارزش‌های سینمایی بالایی داشته باشد را نمی‌توانیم به آن بی‌توجه باشیم.

کارگردان فیلم سینمایی «روز روشن» خاطرنشان کرد: به طور کل رسالت فیلمساز در ژانرهای اجتماعی پرداختن به معضلات اجتماع است و وجود نگاه‌های انتقادی به وضعیت جامعه مسأله‌ای دور از ذهن به نظر نمی‌رسد. قطعاً آن آزادی که در ذهن ما وجود دارد و آن را جزو آمال خود می‌دانیم در کشورهایی چون آمریکا نیز دیده نمی‌شود و هیچ فیلمسازی اجازه انتقاد صریح و آشکار به دولت را ندارد.

شهابی در ادامه این بحث گفت: اما نباید فراموش کرد میزان آزادی در کشورهای مختلف فرق دارد. متأسفانه آستانه تحمل سیاستمداران و مسئولان ما پائین آمده و با کمترین انتقاد از سوی فیلمساز، فیلم توقیف می‌شود. این وضعیت شاید کمبود آزادی در بین فیلمسازان ما برای تولید آثار سینمایی را نشان دهد اما باید بدانیم آزادی مطلق در همه جای دنیا غیرممکن است. اگر یک فیلم به انتقاد از وضعیت جامعه‌اش می‌پردازد و در جشنواره‌های مختلف حضور دارد نباید به عنوان اثری در راستای بی‌آبرو کردن یک کشور تلقی شود، به عنوان مثال امسال فیلم سینمایی «انگل» از کره‌جنوبی با انتقادات تندی که داشت توانست جایزه نخل طلا را از آن خود کند ولی کسی در کره‌جنوبی قطعاً چنین اعتقادی ندارد که این فیلم مایه آبروریزی کشور است و یا جشنواره کن به دلیل مسائل سیاسی به این فیلم جایزه داده بلکه قطعاً «انگل» اثر باکیفیتی بود که صلاحیت هنری بالایی داشت.

وی تأکید کرد: قطعاً مسأله تبلیغات و پخش‌کننده‌های خارجی برای موفقیت یک فیلم در خارج از کشور موثر است. پخش فیلم‌ها در خارج از کشور هزینه بالایی دارد و بسیاری از فیلمسازان ما آثارشان را به همین دلیل به جشنواره‌های مختلف ارائه نمی‌دهند. اکثر فیلمسازان یا خودشان شخصاً فیلم را به جشنواره‌ها می‌فرستند و یا از طریق پخش‌کننده‌های معدودی که در کشور حضور دارند اقدام به پخش فیلم‌شان می‌کنند. ما در پخش بین‌المللی فیلم‌هایمان با کمبود متخصص روبرو هستیم و چون از لحاظ اقتصادی این موضوع هزینه زیادی برای ما به همراه دارد پخش بین‌المللی فیلم‌ها برای حضور در جشنواره‌ها چندان به صرفه نیست و با ریسک بالایی همراه است.

فرح‌بخش: تعداد مخاطبان سینما افزایش یافته/ کاش اداره سینما را به سینماگران بسپارند

محمدحسین فرح‌بخش با اشاره به بالارفتن میزان فروش فیلم‌های سینمایی و تأکید بر بیشتر نشدن قیمت بلیت‌ها این اتفاق را نشاندهنده بالا رفتن میزان مخاطبان دانست.

محمدحسین فرح‌بخش، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: با وجود اینکه قیمت بلیت در سال جاری نسبت به سال گذشته تغییری نداشته و فقط در چند پردیس مجهز و معدود شاهد افزایش قیمت بودیم میزان فروش سینماهایمان نسبت به سال گذشته بیشتر شده و این به معنی این است که تعداد مخاطبان نیز بیشتر شده‌اند.

فرح‌بخش خاطرنشان کرد: سرچشمه فروش آثار سینمایی میزان تماشاچی است و این مهم با بالا رفتن کیفیت آثار سینمایی ممکن است. شورای پروانه ساخت باید در صدور مجوزهایش دقت بیشتری به کار ببرد و فیلم‌هایی که می‌توانند آثار پرفروشی باشند باید شرایط ساخت‌شان آسان‌تر باشد و برای صدور پروانه ساخت و پروانه نمایش این فیلم‌ها باید مسیر راحت‌تری طی شود.

وی افزود: فیلم‌های خوب تعداد تماشاگران سینما را افزایش می‌دهند. نباید فراموش کنیم با توجه به ارزش افزوده قیمت بلیت سینما در کشور بسیار کم است. من معتقدم بلیت سینما در ایران قیمت بسیار کمی دارد و قطعاً باید این رقم در آینده بیشتر شود. در کشور ما اگر قرار است به مردم کمکی شود، بهتر است در بخش نیازهای اولیه این کمک‌ها صورت گیرد و مردم را در مخارج اصلی‌شان باید کمک کرد نه در رفتن به سینما. افرادی که در کشور ما به سینما می‌روند مربوط به قشر خاصی می‌شوند و اگر از اقشار ضعیف می‌خواهند به سینما بروند نیز این امکان سه‌شنبه و روزهای دیگر در سینماهای ارزان‌تر فراهم است.

این تهیه‌کننده در ادامه گفت: متأسفانه در 4 ماه اول سال جاری سیاست‌های غلطی برای اکران فیلم‌ها در نظر گرفته شد که این سیاست‌های غلط اکران همزمان چند فیلم سینمایی پرفروش را به همراه داشت و این اتفاق منجر به فروش کمتر این فیلم‌ها شد در حالی که هر فیلم می‌توانست در زمانی دیگر به رقم بیشتری از فروش دست یابد اما خوشبختانه در شورای صنفی نمایش دیگر این برنامه‌ریزی غلط کنار گذاشته شده و شورای صنفی از این به بعد اجازه نخواهد داد چند فیلم که می‌توانند پرفروش باشند به صورت همزمان اکران شوند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «ایکس لارج» اظهار داشت: برای بهتر شدن وضعیت فروش فیلم‌ها تنها یک راه می‌تواند کارساز باشد و آن صدور راحت‌تر مجوز ساخت و نمایش برای فیلم‌های پرفروش است. متأسفانه سخت‌گیری‌های بی‌دلیلی شاهد هستیم که به فیلم‌ها برچسب‌های زیادی زده می‌شود و برچسب ابتذال و ساده‌پسندی به راحتی به برخی فیلم‌ها زده می‌شود که همه این برچسب‌ها ناشی از نگاه‌های شخصی است.

فرح‌بخش در ادامه گفت: چنین برچسب‌هایی که قطعاً نمی‌توان آن‌ها را در بسیاری مواقع درست دانست نشأت گرفته از نگاه و سلیقه شخصی است و هیچ ربطی به مسائل مذهبی ندارد. قطعاً من نیز به عنوان یک کارگردان و تهیه‌کننده مخالف صدور مجوز برای فیلم‌های خلاف دین و مذهب هستم اما مشکل اصلی در این است که به هر فیلمی برچسب ابتذال و سطحی‌نگری می‌زنند. امروز که مردم به راحتی با موبایل‌هایشان با سراسر دنیا در یک لحظه ارتباط برقرار می‌کنند چنین نگاه‌هایی نمی‌تواند کارساز باشد و متأسفانه برخی تنها کاسه داغ‌تر از آش هستند که به هر مسأله‌ای برچسب ضد دین و مبتذل و ... می‌زنند.

وی در پایان اظهار داشت: کاش مسئولان اجازه دهند که سینماگران خودشان سینما را اداره کنند. قطعاً در این شرایط سینما وضعیت بهتری پیدا می‌کند و سینماگران قطعاً با مسائل و موضوعات سینما آشناتر بوده و تصمیمات بهتری برای آن خواهند گرفت.

هاتف علیمردانی: اعتماد مردم نسبت به سینما را از بین نبریم!

هاتف علیمردانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا، در ارتباط با وضعیت اکران فیلم‌های سینمایی گفت: نیمه دوم سال به مراتب وضعیت بدتری خواهد داشت. ورودی و خروجی ما با یکدیگر همخوانی ندارد. درحال حاضر تعداد فیلم‌ها بیشتر شده و بعضی از این‌ها پتانسیل اکران را ندارند و در واقع فرصت را می‌سوزانند و فیلم هایی که پتانسیل خوبی برای اکران موفق دارند پروانه نمایش نمی‌گیرند. 

علیمردانی خاطرنشان کرد: فیلم‌هایی که چندین سال در انتظار پروانه نمایش بودند این روزها اکران می‌شوند. مدتی که از ساخت اثر می‌گذرد باعث می‌شود زمان اکران بسوزد، فیلم کهنه شود و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود بی‌اعتمادی مخاطب است.

کارگردان فیلم سینمایی «آباجان» اظهار داشت: هنگامی که مردم نسبت به کیفیت آثار بی اعتماد شوند به سینما نمی‌روند و سی دی فیلم‌ها را خریداری نمی‌کنند و این اتفاق باعث کوچکتر شدن سبد فرهنگی مردم می‌شود و باتوجه به وضعیت معیشتی مردم سبد فرهنگی اولین چیزی است که حذف می‌شود. بنابراین باید منتظر روزهای بدتری باشیم. 

این کارگردان تصریح کرد: وقتی تولیدات بالا می‌رود کیفیت کاهش پیدا می‌کند، بیشتر فیلم‌های سینمایی در حد واندازه تله فیلم هم نیستند و کیفیت نازل آثار سینمایی باعث می‌شود مردم از فیلم دیدن منصرف شوند. بنابراین یادمان باشد اگر می‌خواهیم سینما زنده باشد باید کیفیت آثار را بالا ببریم.

وی در ادامه اظهار داشت: در سینمای جهان اگر کارگردانی فیلمش نفروشد برای ورود دوباره‌اش به چرخه اکران فیلم جدیدش، باید 5 سال صبر کند اما در سینما ایران به دلیل معیوب بودن چرخه اکران این قانون وجود ندارد اگر فیلمسازی 10 فیلم بسازد و نفروشد فیلم‌های بعدی هم اکران میشود، فیلمسازی که فیلمش نمی‌تواند فروش قابل قبولی داشته باشد، باید کنار گذاشته شود. 

کارگردان فیلم سینمایی «هفت ماهگی» در ادامه گفت: در مورد شورای صنفی و تصمیمات‌شان نمی‌توان به راحتی صحبت کرد به عقیده من شورای صنفی ما الان در سالم‌ترین و بهترین دوره کاری خودش است. ما باید خودمان و تولیدات را اصلاح کنیم و زمانی که آثار ضعیف ارائه دهیم هیچ ارگان مربوطه‌ای مانند شورای صنفی و یا وزارت ارشاد کاری از دستش بر نمی‌آید.

مجید مطلبی: 70 درصد فیلم‌ها زمان مناسبی اکران نمی‌شوند

مجید مطلبی، تهیه کننده فیلم سینمایی «سرخ پوست»، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، در مورد وضعیت اکران در نیمه دوم سال گفت: به عقیده من مشکل ما به ساختار برمی‌گردد و به‌صورت مستقل درمورد اکران یک زمان خاص نمی‌توان صحبت کرد.

مطلبی خاطرنشان کرد: چندین سال است مشکل عدم برنامه‌ریزی دقیق و درست در اکران داریم، البته تعدادی از فیلم‌ها اکران خوبی دارند اما ۷۰ درصد فیلم‌های سینما زمان اکران مناسبی را بدست نمی‌آورند و این دسته همیشه معترض هستند و تا امروز راهکاری برای حل این مسئله پیدا نشده و فکر می‌کنم باید بازنگری اساسی از زمان پروانه ساخت تا مرحله آخر پروانه نمایش و چرخه اکران صورت گیرد‌.

وی درباره ممیزی‌هایی که از سوی حوزه هنری برای برخی فیلم‌ها صورت می‌گیرد گفت: اینها مباحثی نیست که فیلمسازان ما از آن‌ها بی اطلاع باشند. به هر حال برخی فیلم‌ها که ارزشی هستند یا با هزینه دولتی قرار است ساخته شوند از حمایت های ویژه تری برخوردارند و طبیعتاً نسبت به فیلم‌های مستقل از حمایت کمتری برخوردارند. ما با علم دانستن این موضوعات به ساخت فیلم می‌پردازیم و به همین دلیل من در رسانه‌ها اعتراضی نمی‌کنم.

این تهیه‌کننده در ادامه اظهار داشت: باید برای فیلم‌های پرفروشی که روی پرده سینما هستند، راهکاری اندیشید. به نظر من این فیلم‌ها می‌توانند زمان بیشتری اکران شوند و فیلم تا زمانی که مخاطب دارد می‌تواند به اکرانش ادامه دهد و وقتی دیگر مخاطبی برای فیلم وجود ندارد، آن فیلم از پرده سینما برداشته شود. زمانی که فیلمی‌خوب فروش کند سینماداران هم سالن ها و سانس های بیشتری به آن اختصاص می‌دهند.

مهرداد فرید: باید به خواسته تهیه‌کننده‌ها برای اکران احترام گذاشت

مهرداد فرید، تهیه کننده و کارگردان سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، در مورد وضعیت اکران فیلم‌ها گفت: از نظر تعداد فیلم‌هایی که در نیمه اول سال اکران شده با فیلم‌هایی که در نیمه اول سال ۸۷ اکران شده تفاوتی ندارند و این موضوع که چند فیلم جذاب را همزمان اکران می‌کنند و فیلم‌هایی که گیشه کمتری دارند را در نیمه دوم سال نمایش می‌دهند می‌تواند از سیاست‌های نادرست شورای صنفی اکران باشد.

فرید خاطرنشان کرد: از طرفی درخواست صاحبان آثار برای زمان اکران حائز اهمیت است، اگر تهیه‌کننده‌ای بخواهد فیلمش در زمانی خاص حتی با چند فیلم پر فروش اکران شود اگر بازار اکران همانند بازار آزاد عمل می‌کند، باید به این خواسته احترام بگذارد و صاحبان سرمایه هم باید از آزادی عمل برخوردار باشند و چاره ای جز تمکین نیست.

وی افزود: اما افرادی که در وزارت ارشاد مسئول صدور پروانه نمایش هستند زمان بندی ها را به گونهای تنظیم کنند که اگر به نظرشان فیلمی میتواند فروش بالایی داشته باشد را در فصل مناسب خودش اکران کنند.

فرید در مورد نیمه دوم و نزدیک شدن به جشنواره فجر در این دوره افزود: همانطور که گفتم بخشی از این موضوع به تقاضای صاحبان فیلم باز می‌گردد و بخش دیگر مربوط به تنظیم بازار است که شورای صنفی اکران عهده‌دار آن است و باید با همدیگر هماهنگ باشند. به نظر من تنظیم بازار باید با دقت بیشتری انجام شود.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «جن زیبا» در ادامه گفت: ضوابطی وجود دارد مبنی بر اینکه بیشتر فیلم ها در نیمه اول سال نباید بیشتر از ۸ هفته سرگروه داشته باشند و قواعدی که در داخل آیین نامه اکران است بر اساس همین مسأله تنظیم می‌شوند و سینماداران هم بی جهت فیلمی را روی پرده سینما نگه نمی‌دارند و اگر ببیند فروش مناسبی دارد تلاش می‌کنند تا سانس های بیشتری نصیب آن فیلم شود تا صندلی های بیشتری پر شود.

جواد نوروزبیگی: از الان برای اکران نوروز یارکشی می‌کنند

جواد نوروزبیگی، تهیه کننده «زهر مار»، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، گفت: اکثر تهیه‌کنندگان و صاحبان فیلم‌ها سعی دارند فیلم‌هایشان را در نیمه اول سال اکران کنند و به نظرم در این وضعیت عدالتی برقرار نیست و شاید خود من نیز جزو یکی از آنها باشم که می‌خواهم فیلمم در نیمه اول سال اکران شود. 

نوروزبیگی تصریح کرد: این مسأله باعث شده، در نیمه دوم سال تعداد بالایی فیلم باقی بماند که قصد دارند تمام آن‌ها را اکران کنند و این اتفاق نباید بدون برنامه‌ریزی و توجه به سرمایه‌گذارهایی که با اکران بی‌موقع متضرر می‌شوند انجام شود. از همین امروز افرادی که در سینما موقعیتی دارند تلاش می‌کنند برای اکران عید یارکشی کنند.

وی افزود: متاسفانه سینمای ما به این سادگی‌ها نظم نمی‌گیرد. مسئولان صرفا فقط شعار می‌دهند و در عمل در پشت این جلسات اتفاقات دیگری در حال رخ دادن است و بسیاری از فیلم‌ها در اثر سوءمدیریت شورای صنفی اکران و عدم جایگاه تخصصی افراد در این شورا و بی توجهی در حال آسیب دیدن هستند.

این تهیه‌کننده در ادامه گفت: دیگر از اعتراض‌های بی‌فایده خسته شده‌ایم و خود وزارت ارشاد نیز با این بی‌نظمی و وضعیت نابسامان کنار آمده است. دعوای چندین ساله ای بین حوزه هنری و وزارت ارشاد است و شرایط به شکلی رقم خورده که باید با خواسته های حوزه کنار آمد و فکر میکنم همه کسانی که در سینما فعالیت داریم با این شرایط عادت کردیم و کنار آمدیم‌. این موضوع قدیمی شده و وزارت ارشاد هم نم‌یتواند کاری کند و حوزه هنری هم به همه نشان داده که اگر با فیلمی مشکل داشته باشد باید ممیزی هایش را رفع کنیم تا اجازه اکرانش صادر شود.

نوروزبیگی در ادامه گفت: خود من زودتر فیلم‌هایم را به حوزه هنری نشان می‌دهم تا اگر ایرادی گرفتند رفعش کنم و از طرفی اگر قرار بر رخ دادن اتفاق مثبتی بود تا الان باید اتفاق می‌افتاد و تکلیف سینماهای حوزه هنری با ارشاد مشخص و معلوم ‌می‌شد. بهتر است پبا این جریان کنار بیاییم  و همه متوجه شدیم از طریق وزارت ارشاد نمی‌شود پیگیری‌های لازم را انجام داد و عموما با این موضوع کنار آمدند و الان در این خصوص کمتر اعتراضی شنیده می شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی «سلام بمبئی» گفت: به نظر من درحال حاضر نیمه دوم شرایط خوبی را به خودش می‌گیرد و به این نتیجه رسیدم فیلم‌هایم را در نیمه دوم اکران کنم. ماه محرم و صفر و همینطور رمضان وارد نیمه اول شده‌اند و شرایط برای فیلم‌ها در نیمه دوم مهیاتر است و فرصت اکران تا حدی بیشتر و اگر مدیریت درستی وجود داشته باشد و این حجم بالای فیلم‌ها را برای نیمه دوم اکران کنار نگذارند و هر فیلم خوب و پر فروشی را در بازه عید نوروز و عید فطر هزینه نکنند و فیلم‌ها را در طول سال پخش کنند مشکل حل می شود.

نوروزبیگی خاطرنشان کرد: الان تهیه کننده و پخش کننده‌ای که سرگروه دارد اکران فیلمش بسیار راحت است و از الان برای اکران عید نوروز به هم قول می‌دهند و به هم ضمانت اکران می‌دهند. با وجود اینکه دست ما امروز خالی است، تصمیم‌گیران اکران از الان در حال انتخاب فیلم های عید نوروز هستند. دلیل اینکه بسیاری از فیلم ها با فروش پایین باقی می مانند عدم برنامه ریزی صحیح است و اگر کمی این لابی گری ها و صحبت ها را کنار بگذاریم و تصمیم گیری ها بصورت عادلانه انجام شود تا در همه فصل های سال بتوانیم پخش مناسب و فروش بالای فیلمها را داشته باشیم.

وی در پایان اظهار داشت: متاسفانه در نیمه دوم سال، جشنواره فیلم فجر به یک معضل در اکران تبدیل شده و برخی از سینماها که در حال اکران فیلمهای نیمه دوم سال هستند در اختیار جشنواره فجر قرار می‌گیرند که این هم دلیلش نبودن کاخ جشنواره است و حق کسانی که  فیلم هایشان  در حال اکران است در آن بهبوهه و فضا ضایع می‌شود تا فیلمهای جشنواره اکران شود. باید جشنواره تغییر نگرش اساسی و فکری در این مورد کند و محلی برای جشنواره اختصاص داده شود تا تمام سینماها درگیر نشوند و فیلم ها مسیر اکران خودشان را ادامه دهند.

بهنام بهزادی: ما جایگاه خود را در سینمای جهان از دست داده‌ایم/ هیچ جشنواره‌ای نمی‌تواند یک فیلم خوب را نادیده بگیرد

بهنام بهزادی، کارگردان سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: در روزگاری که همه مدیران و مسئولان سینمایی با افتخار از بیشتر فروختن فیلم‌ها و رونق گیشه‌ها صحبت می‌کردند و این مسأله را در آن زمان به عنوان یک امتیاز بزرگ به حساب می‌آوردند و تنها فروش فیلم‌ها را ویژگی مطلوب و قابل افتخار سینما می‌دانستند باید منتظر این روز می‌ماندیم که حضورمان در جشنواره‌های معتبر خارجی به حداقل برسد.

بهزادی خاطرنشان کرد: اگر ارزش‌های سینما همین مسأله و فروش کمدی‌های سخیف باشد قطعاً ما جایی در سینمای جهان نخواهیم داشت. سینمای کمدی سخیفی که می‌بینیم هیچوقت جایی در جشنواره‌های معتبر دنیا نداشته و ما نباید انتظار داشته باشیم که این فیلم‌های سخیف که خود نمونه‌های دسته چندم فیلم‌های خارجی هستند بتوانند جایگاهی برای ما در سینما به وجود آورند.

وی افزود: ما جایگاه خود را در سینمای جهان به مرور از دست داده‌ایم و امروز با سیاست‌هایی که اعمال شده با سانسور و گران کردن هزینه تولید فیلم‌ها کار را برای فیلمسازانی که دغدغه‌ای به غیر از فروش دارند سخت‌تر کرده است. پول‌های نامشخصی که به سینما ورود پیدا کرد و اشخاص و ارگان‌هایی خاص تولید را در دست گرفتند و همه چیز را گران‌تر کردند باعث شد تا امروز هیچ‌کس به فیلمسازی به عنوان یک فعالیت فرهنگی هنری نگاه نکند یا در واقع قادر به پرداختی فرهنگی هنری به این مقوله نباشد.

این کارگردان در ادامه گفت: بزرگ‌ترین تحریم سینمای ایران در 8 سال ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد به سینما اعمال شد و ما شدیداً تیغه سانسور را در آثار سینمایی‌مان حس می‌کردیم و همان زمان بود که راه را برای ارتباط با غرب بستیم. وقتی این اتفاق رخ می‌دهد دلیلی ندارد که غرب با ما در تبادلات فرهنگی هنری‌اش همکاری داشته باشد. همانطور که تحریم در تبادلات اقتصادی کشور تأثیر گذاشته این تأثیر در سینما نیز منجر به این شده که ما نتوانیم آثاری با کیفیت و جذاب برای موفقیت در عرصه بین‌الملل داشته باشیم.

کارگردان فیلم سینمایی «وارونگی» تصریح کرد: ما وقتی از جشنواره‌های خارجی حرف می‌زنیم طیف وسیعی را در بر می‌گیرد که نمی‌توان همه آن‌ها را با یک سیاست و ایدئولوژی در نظر گرفت. در برخی جشنواره‌ها نگاه هنری غالب است و برخی جشنواره‌ها نیز نگاهی کاملاً سیاسی دارند. به عنوان مثال می‌توان جشنواره فیلم برلین را مثال زد که در گذشته از فیلم‌هایی با نگاه‌های کاملاً سیاسی حمایت می‌کرد و کشورهای مختلف به این جشنواره فیلم‌های سیاسی متفاوتی ارائه می‌دادند، از کشور ما نیز شاید اینگونه فیلم‌ها که پیام اپوزوسیون دارند، بیشتر به برلین راه پیدا می‌کرد و مسئولان این جشنواره نیز چنین موضوعی را تکذیب نمی‌کردند اما به نظر می‌رسد با تغییر مدیر این فستیوال این نگاه تغییر کرد اما به هر حال باید این نکته مهم را بپذیریم و در نظر داشته باشیم که هیچ جشنواره‌ای نمی‌تواند از کنار فیلمی هنرمندانه و قدرتمند به راحتی بگذرد.

بهزادی اظهار داشت: برخی افراد در کشور ما چنین اعتقادی دارند که فیلم‌های به اصطلاح ارزشی ما که شاید سیاست‌های کشورمان را بیان می‌کنند به دلیل مخالفت سیاست کشورهای خارجی نمی‌توانند به فستیوال‌های سینمایی این کشورها راه پیدا کنند. من چنین نگرشی را به شدت رد می‌کنم. همانطور که گفتم هیچ جشنواره‌ای نمی‌تواند فیلمی قدرتمند را نادیده بگیرد و اگر طیفی از فیلم‌های ما در عرصه بین‌الملل نتوانسته‌اند موفق عمل کنند قطعاً دلیل اصلی‌اش بی‌کیفیت بودن آثار است.

این کارگردان در ادامه این بحث گفت: برای مثال می‌توان فیلم‌های عباس کیارستمی را مثال زد که نه تنها هیچ رنگ و بوی سیاسی و اپوزوسیون نداشتند بلکه در بسیاری مواقع حتی به گفته بسیاری از کارشناسان تأییدکننده برخی سیاست‌های کشورمان بود که با این حال آثارش همیشه در جشن‌ها و جشنواره‌های معتبر دنیا حضور داشت. اگر یک فیلم خوب با مشخصه‌های یک اثر هنرمندانه ساخته شود قطعاً مورد توجه و استقبال فستیوال‌های معتبر دنیا قرار می‌گیرد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: جشن سینما فرصتی است تا ما به معضلات اصلی سینما توجه کرده و به دستاوردهای یک سال اخیر سینما‌ی‌مان فکر کنیم. امیدوارم دخالت ارگان‌ها و نهادهای دولتی و شبه دولتی از سینما حذف شود و هنر هفتم در ایران مثل هنرهایی چون نقاشی به طول مستقل به حیات خود ادامه دهد.