لذتی را به ما یاد نداده‌اند

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ چه بخواهیم چه نخواهیم باید این حقیقت را بپذیریم که درهر مسیری احتمال شکست خوردن وجود دارد و همیشه قرار نیست با یک بار تلاش به نتیجه اصلی برسیم‌.

تعارف که نداریم به همه ما از دوران کودکی دیکته کردند که فقط و فقط باید 20 شویم و نمره اول کلاس  باشیم، فارغ از اینکه آن درس را به خوبی یاد گرفته باشیم یا نه!  در  گوش ما خواندند که ببین فلان همکلاسی ات چه امکاناتی از تو بیشتر دارد که  توانسته 20 باشد ولی تو نتوانستی!

ترس از شکست از کودکی در گوشت و پوست ما رخنه کرده و اگر به موفقیت نرسیم انگار فاجعه بزرگی برای مان رخ داده است!

لذت بردن از مسیری که در آن حرکت می کنیم چیزی است که هرگز به ما یاد ندادند چون فقط و فقط از ما خواسته شد که در مقایسه با همکلاسی ها یا اطرافیان بهترین باشیم غافل از اینکه ما فقط و فقط در رقابت با خودمان هستیم و باید در قیاس با خودمان بهتر از قبل باشیم. درست است که رقابت کردن به انسان انگیزه می دهد تا تلاشش را چند برابر کند اما دائماً در حال مقایسه شدن با دیگران علاوه بر فشار روحی و روانی زیادی که وارد می کند باعث می شود هرگز به رقیب احترام نگذاریم و فقط به دنبال تخریب آن به هر شیوه ای باشیم تا موفق به نظر برسیم!

شاید خیلی ساده به نظر برسد اما همین تفکر قبول  شکست و لذت بردن از مسیر و در کنارش احترام به رقیب، در  خیلی از کشور های اروپایی و پیشرفته رمز موفقیت مردم شان است.  نگاهی به همین فوتبال‌های اروپایی بندازیم. احترام به رقیب بعد از سوت فینال لیگ قهرمانان امسال بین بایرن مونیخ و پاری‌سن ژرمن به وفور دیده می شد. دلداری دادن بازیکنان بایرن به پاریسی ها بعد از شکست این تیم تو فینال یک نمونه از جمله موارد پر شمار احترام به رقیب تو فوتبال اروپا است. احترامی که نمایشی و در حد لبخندهای زورکی، تعارف های ظاهری و دسته گل دادن های مرسوم قبل از شروع بازی ها در فوتبال ایران نیست!

اشاره‌ای هم داشته باشیم به توییت ستاره برزیلی پاری‌سن ژرمن بعد از پایان بازی. نیمار بر پایه همین تفکر و با قبول اینکه شکست خوردن جزئی از فوتبال و ورزش هست، ضمن تبریک قهرمانی به تیم رقیب، به دنبال تلاش کردن و مبارزه چندین و چند باره تا رسیدن به موفقیت‌های بزرگ است.

راستی چند نفر از ما  در هر قشر و هر شغل و هر مقامی که هستیم بعد از شکست خوردن، ناامید نشدیم، صبر کردیم، جا نزدیم، ادامه دادیم، مبارزه کردیم و برای رسیدن به موفقیت‌ها تلاش‌مان را دو چندان کردیم؟!