۲ نایب قهرمانی برای ۲ فصلی که سرخ‌ها قهرمان واقعی بودند!

به گزارش برنا؛ در قسمت اول بررسی شرایط و نتایج پرسپولیس در 8 سال اول، نتایج 4 ساله نخست سرخ‌پوشان را در زیر ذره‌بین قرار دادیم. با هم این گزارش را مرور می‌کنیم:

لیگ 92-91؛ شروع خوب، پایان بد!

پرسپولیس در سال 91 اتفاقات زیادی را پشت سر گذاشت و یک شروع خوب نویدبخش روزهای بهتر برای این تیم بود اما این اتفاق برای قرمزهای پایتخت رخ نداد. در نوروز 91 پرسپولیس با 6 گل الشباب را در تهران در هم کوبید تا پرسپولیس دنیزلی آن سال را با نتیجه ای امیدبخش آغاز کند. در ادامه روند پرسپولیس نتایج خوبی را کسب نکرد تا داستان تغییر و تحولات در باشگاه ادامه دار باشد. رویانیان به عنوان مدیرعامل پرسپولیس برای فصل جدید لیگ نقشه‌های ویژه ای را برای پرسپولیس اجرایی داشت. حضور مانوئل ژوزه پرتغالی روی نیمکت هدایت قرمزها با دوجین ستاره سودی برای پرسپولیس نداشت تا این تیم در پایین جدول به گل محمدی برسد؛ انتقالی که با سر و صدای زیادی صورت گرفت و  گل‌محمدی در نیمه‌های نیم‌فصل اول  از صبای قم جدا شد تا سکان هدایت قرمزترین تیم ایران را برعهده بگیرد. اگرچه این مربی جوان در پرسپولیس در بدو حضور در جمع سرخ ها در نتیجه گیری چندان موفق عمل نکرد اما در نهایت پرسپولیس در لیگ به حضور در پله هفتم بسنده کرد و در فینال جام حذفی مغلوب سپاهان اصفهان شد.

سال 93-92؛ پرسپولیس قهرمان واقعی بود ولی..!

پرسپولیس در این فصل با وجود مشکلات و فراز و نشیب های فراوان به لحاظ فنی شرایط چندان بدی نداشت. در این سال در حالی شاهد حضور علی دایی به عنوان سرمربی پرسپولیس روی نیمکت داغ سرخ ها بودیم که در نهایت با بدشانسی محض از رسیدن به جام محروم ماند. شاگردان علی دایی در این فصل در حالی با 55 امتیاز به عنوان نایب قهرمانی در لیگ برتر بسنده کردند که فولاد با 57 امتیاز عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. این نایب قهرمانی در شرایطی برای پرسپولیس رقم خورد که سرخ ها با کسر یک امتیازی که به حکم کمیته انضباطی برای بازی برابر داماش گیلان و حکم 3 بر صفر بازنده اعلام شدن در آن دیدار روی کاغذ قهرمان واقعی بود اما...!!

سال 94-93؛ حاشیه‌ها نفس پرسپولیس را گرفت!

سال 93 برای پرسپولیس به خوبی آغاز شد و از نظر کارشناسان این تیم امید اصلی قهرمانی لیگ چهاردهم شناخته می شد اما با از دست دادن بازیکنان اصلی و حواشی فراوان این تیم بدترین سال فوتبالی اش در تاریخ خود را سپری کرد. در لیگ 93-94 علیرضا رحیمی مدیرعامل، حمیدرضا سیاسی رئیس هیات مدیره بودند و علی دایی در سمت خود به عنوان سرمربی ماندگار شد اما این سرمربی پایان فصل را با پرسپولیس تجربه نکرد و در نیمه های راه و با حواشی فراوان، درخشان جایگزین علی دایی شد  اما تغییر سرمربی و کادر فنی نیز برای پرسپولیس سودی نداشت و سرخ پوشان تهرانی در این فصل هم نشانی از موفقیت های قبلی خود نداشتند و پرسپولیس در پایان فصل با 36 امتیاز به  کسب رتبه هشتم در جدول رده بندی بسنده کرد.

سال 95-94؛ هادی، پرسپولیس را به یک قدمی جام رساند!

پس از افت نسبی در سال های قبل، پرسپولیس در این سال کم کم روند بهتری را به خود گرفت و حتی اگر خوش شانس بود می توانست قهرمانی در لیگ برتر را هم به دست آورد اما حکایت پرسپولیس در این فصل حکایت اشک ها و لبخندها بود! پرسپولیس در این فصل کار خود را با درخشان سرمربی فصل قبل خود آغاز کرد اما روزهای چندان موفقی را در آغاز این فصل برای پرسپولیس شاهد نبودیم تا زمزمه هایی مبنی بر جدایی او و حضور سرمربی جدید آغاز شود. در این فصل که محمدحسین نژادفلاح مذاکراتی را با چهره ای سرشناس برای فوتبالدوستان ایرانی آغاز کرد تا در نهایت برانکو ایوانکوویچ نیمکت پرسپولیس را از درخشان تحویل بگیرد. البته در ابتدای حضور پروفسور در پرسپولیس خیلی ها این انتخاب را انتخاب خوبی برای پرسپولیس نمی دانستند اما یک اتفاق تلخ پرسپولیسی ها را در شوک بدی فرو برد. هادی نوروزی کاپیتان شماره 24 پرسپولیس دارفانی را وداع گفت تا سرخ ها با فوت کاپیتان خود 10 نفره شوند! اگرچه فوت هادی اتفاق تلخی برای همه اهالی فوتبال به خصوص پرسپولیسی ها بود اما پس از این  اتفاق پرسپولیسی ها هم قسم شدند تا جام را برای شادی روح هادی به ارمغان بیاورند ولی در روز آخر این فصل پرسپولیسی ها  با وجود پیروزی برابر راه آهن، تلخ ترین پیروزی خود را کسب کردند. در این فصل پرسپولیس و استقلال خوزستان در امتیاز 57 مشترک بودند اما آبی های خوزستانی به لطف تفاضل گل بهتر، جشن قهرمانی در این فصل را در اهواز  برگزار کردند وپرسپولیسی ها با اشک و آه به نایب قهرمانی رضایت دادند. 5/5