سطح فوتبال و داوری ما به یکدیگر می‌آیند/ کمیته داوران پاسخ استراماچونی را بدهد/ فدراسیون با محرومیت داور صورت مسئله را پاک می‌کند!

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ محسن قهرمانی، داور بین‌المللی و سابق کشورمان، درباره وضعیت کلی قضاوت‌های داوران در لیگ برتر و در فصل نوزدهم به خبرنگار برنا گفت: اگر بنده بخواهم درباره این موضوع به صورت کلی صحبت کنم باید بگویم سطح فوتبال و داوری ما به یکدیگر می‌آیند و این را نیز می‌توان با دلایل متعدد اثبات کرد.

 وی افزود: به طور مثال تیم ملی فوتبال ایران که در دوره کی‌روش جوانگرایی کرد نتیجه آن را نیز در همان برهه مربیگری وی گرفت. تیم ملی درحال حاضر نتایج چندان مطلوبی نمی‌گیرد و از طرفی در داوری ما نیز یک پوست‌اندازی انجام شده که از زمان کامرانی‌فر استارت آن زده شد و چهره‌های جوان و جدیدی وارد عرصه داوری شده‌اند اما هنوز این پوست‌اندازی به صورت کامل انجام نشده است. افرادی مانند کامرانی‌فر،‌ حق‌وردی، سخندان، فغانی و چندین داور دیگر هر کدام به دلایلی از جمله بالا رفتن سن از 45 سال و دلایل دیگر از دنیای داوری خداحافظی کردند و داوران جوان جایگزین آنها شدند. به هر حال اگر به سطح فوتبال به لحاظ فنی بخواهیم به صورت ریزتر بپردازیم و ریشه‌یابی کنیم، این موضوع در حیطه تخصص من نیست اما می‌توانیم بگوییم نه سطح فوتبال‌مان بالاتر از داوری‌هایمان است و نه بر عکس آن وجود دارد.

قهرمانی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به دیدار استقلال و سپاهان عنوان کرد: متاسفانه در این دیدار و در پایان بازی هر دو تیم خود را متضرر از داوری می‌دانستند در حالی‌ که بنده می‌خواهم در این جا بگویم بهتر است، ابتدا یک سوزن به خودمان بزنیم و بعد با جوالدوز به سراغ دیگران برویم. استقلال و سپاهان چند موقعیت داشتند که نتوانستند گل کنند؟ آن وقت می‌خواهند به سراغ یک اشتباه داور بروند و هر کدام مدعی باشند. از همین تیم استقلال مثال می‌زنم. شما اگر به بازیکنی مانند قائدی نگاه کنید، خواهید دید از زمان منصوریان در استقلال به تیم ورود پیدا کرد، کم کم به بازی گرفته شد و حتی در زمان شفر برای مدتی از تیم کنار گذاشته شد و حالا دوباره توانسته خود را در ترکیب فیکس استقلال جای دهد و به نقطه مطلوب نزدیک شده است. با یک برآورد زمانی میتوانیم بگوئیم سه سال طول کشید تا این بازیکن به یک جایگاه خوبی رسید اما این موضوع در خصوص رشد و ارتقاء سطح یک داور کاملاً متفاوت است.

داور سابق کشورمان که سابقه ده ساله در بخش بین‌المللی دارد در ادامه عنوان کرد: ما وقتی از یک هفته پیش نام داور بازی را اعلام می‌کنیم و تیم‌ها به اعلام نام داور اعتراض می‌کنند، ناخودآگاه فشار و حجمه زیادی به داور وارد می‌شود که او شاید نتواند با تمرکز کامل در زمین حاضر شود و حتی امکان دارد با چشمان باز یک صحنه را ببیند اما به دلیل عدم تمرکز نتواند در آن لحظه تصمیم صحیح را بگیرد و متاسفانه کمیته داوران و یا فدراسیون فوتبال با محروم کردن داور فقط صورت مسئله را پاک می‌کند. ما باید به دنبال علت و معلول باشیم، نه پاک کردن صورت مسئله! آیا اشتباهات تاثیرگذار داوری با اضافه کردن دو داور حل شد؟! داورانی که در جام جهانی قضاوت و طی چهار سال از ریزترین فیلترهای ممکن عبور می‌کنند و ابزار VAR را نیز در دست دارند احتمال دارد در زمین بازی و تحت شرایط و جو روانی موجود دچار مشکل و اشتباه شوند. در حالیکه ما این ابزار را در اختیار داور قرار نداده‌ایم اما فشار روانی از یک هفته قبل از بازی به دلیل اعتراض یک تیم یا دو تیم و میلیون‌ها هوادار بروی آن داور وجود دارد و چه بسا اگر همین فشارها و اعتراض تیم آبی در ابتدا نبود شاید زاهدی‌فر مانند سال گذشته یکی از بهترین قضاوت‌های خود را در این دیدار انجام می‌داد.

قهرمانی در پاسخ به سوال خبرنگار برنا مبنی بر اینکه آیا صحبت استراماچونی درباره ندیدن پنج داور دیگر در صحنه پنالتی جواب روشن و واضحی دارد یا خیر؟ عنوان کرد: به نظر من صحبت‌های استراماچونی و استدلال او قابل احترام است و این سوال را بهتر است مسئولان کمیته داوران پاسخ بگویند. در کلاس‌های داوری پیش از مسابقات و بعضاً قبل از بازی به داوران گفته می‌شود در چه مواردی و تا چه حدی می‌توانند اظهارنظر کنند حتی اگر داور چهارم نیز این صحنه را از بیرون از زمین دیده بود می‌توانست داور را صدا کند یا به او اطلاع بدهد چنین اتفاقی افتاده است، در این زمینه بنده نمی‌توانم با قاطعیت جواب بدهم، چون پاسخ دهنده کمیته داوران است.

 وی در پاسخ به سوال دیگری درباره اینکه آیا داوران جدید را در فوتبال ایران آینده‌دار می‌داند و فکر می‌کند بتوانیم در عرصه بین‌الملل هم داوران جدیدی را معرفی کنیم پاسخ داد: همانگونه که پیش از این اشاره کردم ما برای اینکه پوست‌اندازی در داوری را نیز به سرمنزل مقصود برسانیم باید به داوران اجازه دهیم و فرصت و البته این به این معنا نیست که داور هم بخواهد فکر کند که یک اشتباه تاثیرگذار در داوری در هر دیدار طبیعی است و یا اینکه بعد از انجام یک یا دو قضاوت خوب فکر کند که به چه سطح بالایی رسیده و دچار غرور شود. بنده این را براساس تجربه عرض می‌کنم که غرور می‌تواند یک داور را وارد سخت‌ترین بحران‌ها بکند، به هرحال درخت هر چقدر بزرگ‌تر و بارورتر باشد افتادهتر نیز هست و من فکر می‌کنم باید در این باره نیز تجدید نظرهای صورت بگیرد و پوست‌اندازی داوری در کشورمان به سر منزل مقصود برسد.