دوچرخه‌سواری ایران نسبت به آسیا و جهان تقریبا در حد مطلوبی قرار دارد/ کسب مدال طلا بهترین اتفاق سال ۹۸ بود

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ محمد گنج‌خانلو، رکابزن طلایی تیم ملی که در رشته استقامت و نیمه استقامت فعالیت می‌کند، باوجود سن کمی که دارد توانسته به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کند و کارنامه درخشانی در این رشته داشته باشد.

به همین دلیل او یکی از امیدهای دوچرخه‌سواری ایران در رویدادهای بین المللی خواهد بود. گفتگوی نوروزی خبرنگار برنا را با این ملی‌پوش رکابزن در ادامه می‌خوانید.

شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره شما از سال 1398 چیست؟

تلخ‌ترین اتفاق در سال 98 به نظر من شیوع ویروس کرونا در جهان بود که کل مردم دنیا را درگیر خود کرد. کسب مدال طلای قهرمانی آسیا جاده ازبکستان و قرار گرفتن در جایگاه نخست بهترین دوچرخه‌سوار آسیا رده‌ زیر 23 سال امید در تاریخ نیز بهترین و شیرین‌ترین اتفاق برای من در این سال بود.

سطح دوچرخه‌سواری ایران را چطور می‌بینید؟

دوچرخه‌سواری ایران نسبت به آسیا و جهان تقریبا در حد مطلوبی قرار دارد اما شرایط به گونه‌ای است که با کمی توجه بیشتر می‌توان آن را به بهترین و بالاترین سطح خود نزدیک کرد.

از چه سنی و چطور وارد رشته دوچرخه‌سواری شدید؟

من از سال 86 یعنی زمانی که فقط 10 سال داشتم از طریق پسر خاله‌ام وارد این رشته شدم و به دوچرخه‌سواری علاقه‌مند شدم. پس از آن این رشته بخش مهمی از زندگی من شد و آن را به صورت حرفه‌ای ادامه دادم.

چه چیزی در این رشته شما را به خود جذب کرد؟

تمرینات دوچرخه‌سواری در فضای بسته نیست و آزادانه می‌توان با آن به هرجایی سفر کرد، این خصوصیت‌ها باعث شد هر روز بیشتر از قبل جذب این رشته شوم. همچنین در دوچرخه سواری باید ابتکار زیادی داشت، همه چیز مرتبط با توان نیست بلکه تماما با ذهن انسان درگیر است.

از رشته دوچرخه‌سواری درآمدی دارید؟

بله، خداراشکر از این طریق درآمدی دارم، البته آنقدری نیست که بخواهم با آن آینده را هم بسازم و تضمینی برای من باشد، فقط در حد خرج روزانه و حال من است. در کل من توقع دارم بیشتر در مسابقات حضور پیدا کنم و نتیجه بگیرم تا این که بخواهم درآمدی از این رشته کسب کنم.

اگر وارد این رشته نمی‌شدید، در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کردید؟

پدر من سال‌های دور در شرکت ایران دوچرخ کار می‌کرد و خودمان هم دوچرخه سازی داشتیم، به همین دلیل از کودکی علاقه بسیاری به این رشته داشتم و حتی می‌توان گفت با دوچرخه بزرگ شدم. به همین خاطر اگر ورزشکار نمی‌شدم، حتما کارم مرتبط با این رشته بود.

آیا قصد دارید پس از دور ان قهرمانی در عرصه مربیگری فعالیت کنید؟

اصلا به آن زمان فکر نکردم اما شاید این اتفاق بیفتد.

نگاه و دیدگاه مردم نسبت به این رشته چگونه است؟

اطلاعات مردم در ایران نسبت به رشته دوچرخه‌سواری کمی ضعیف است ولی در اروپا علاقه ویژه‌ای به این رشته دارند. یکی از اصلی‌ترین دلایل آن هم می‌تواند این باشد که رشته ما از رسانه‌ها خیلی دور است و مردم با آن آشنا نیستند.

اگر مدال المپیک داشته باشید، آن را به چه کسب تقدیم خواهید کرد؟

اگر روزی مدال المپیک داشته باشم، آن را به تمام ورزشکارانی تقدیم می‌کنم که با حداقل امکانات بهترین بودند و سعی می‌کنم حداقل در رشته خودم کاری کنم که هیچ استعدادی سوخته نشود.

المپیک چه معنا و مفهومی برای شما دارد؟

قطعا المپیک بزرگ‌ترین مسابقه‌ای است که در آن شرکت خواهم کرد و دوست دارم در صورت حضور در این رویداد، بالاترین و باکیفیت‌ترین عملکرد را از خودم به نمایش بگذارم.

هدف شما در سال 99 چیست؟

حضور در تیم‌های مطرح و شرکت در مسابقات متعدد در طول سال و داشتن برنامه‌ای قوی و منظم اهداف اصلی من هستند چون متاسفانه در حال حاضر هیچ برنامه‌ای وجود ندارد و همنیطور زمان را از دست می‌دهیم.

چه آرزویی در آغاز سال نو برای مردم ایران دارید؟

اول امیدوارم شرایط خوب شود و به حالت قبلی خود بازگردد، چه از لحاظ شیوع ویروس کرونا و چه از نظر شرایط اقتصادی مردم و رشته دوچرخه‌سواری. امیدوارم در سال جدید تیم‌های فعال و مسابقات بیشتری در کشور داشته باشیم، همچنین با یک برنامه‌ریزی درست به آینده نگاه کنیم.