لزوم قانونمندی مدارس طبیعت توسط فراکسیون محیط زیست مجلس

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مدارس طبیعت ایده‌ای است برای آشنایی کودکان این مرز و بوم با محیط زیست خود که بی‌تردید در پرورش نسلی سالم و عاری از خشونت نقش بسزایی خواهد داشت. در همین زمینه محمد درویش، از مروجان مدارس طبیعت، گفت: مدارس محیط زیستی، مدارسی است که در آن بچه‌ها بدون اینکه آموزش مستقیم ببینند، مجال درک بی‌واسطه طبیعت را پیدا می‌کنند و به مرور کشف می‌کنند که باید حرمت طبیعت و زیستمندان آن را رعایت کنند. در این مدارس، شرایطی فراهم می‌شود تا کودکان بتوانند پاسخ  پرسش‌های خود را کشف کرده و این لذت ارزشمند را تجربه کنند. در مدارس طبیعت کسی از دشواری‌ها، خطرها، بیم ها و نگرانی‌ها صحبت نمی‌کند و اجازه داده می‌شود تا بچه‌ها فارغ‌البال بازی و کودکی کنند.

وی افزود: ما بر این باوریم ملتی که در کودکی، کودکی کند، در بزرگی، بزرگی می‌کند. دلیل بسیاری از مشکلات و لکنت‌ها در جامعه امروز ما همچنین بسیاری از بزهکاری‌ها و عقده‌های فروخفته این است که به غلط -سهو یا عمد- اجازه نداده‌ایم کودکان این سرزمین کودکی کنند؛ فکر کرده‌ایم باید آنها را به سرعت بزرگ کنیم، آنها را درگیر تست‌ها و کلاس‌های مختلف کرده‌ایم و به این ترتیب با حسرت فراوان بزرگ شده‌اند و رفتارهای نامعمول نشان می‌دهند که یکی از این رفتارهای نامعمول خسارت شتابناک و شگفت‌انگیز به طبیعت است. ملتی که در طبیعت زباله رها می‌کند، مجال پیدا نکرده که عاشق طبیعت شود و نگاهش به تالاب‌ها و رودخانه‌ها مثل نگاهش به فضیلت‌های اخلاقی غیرقابل معامله زندگی‌اش یعنی وطن، دین و خانواده‌اش باشد.

این فعال محیط زیست، آشتی با طبیعت را مهمترین آموزه مدارس طبیعت معرفی کرد و اظهار داشت: ملتی که کنار یک لاشه خون‌آلود به دوربین لبخند می‌زند و با انتشار عکسش در شبکه‌های اجتماعی، خود را با افتخار شکارچی اعلام می‌کند، ملتی است که هرگز در کنار حیوانات بزرگ نشده، عشق آنان را نسبت به بچه‌های خود درک نکرده و تصوری از درد و شوق زندگی در حیوانات ندارد.

ما اگر اجازه بدهیم کودکی از درخت بالا رود تا پوست آن را لمس کند، میوه‌هایش را ببیند، زیر سایه‌اش بماند و تفاوت سایه خنک را با آفتاب گرم و سوزان درک کند، وقتی بزرگ‌تر شد و به کارخانه کاغذسازی رفت، می‌فهمد که اگر از دفتر و کتاب‌های خود بهتر مراقبت کند، کمتر مجبور است به قطع درختانی که با آنها خاطره دارد، تن بدهد. همه این نکات باعث می‌شود که ما شاهد نسلی باشیم که بی‌چشمداشت، بی‌منت و خردمندانه حافظ طبیعت است.

درویش میزان استقبال خانواده‌ها از مدارس طبیعت را بسیار چشمگیر و شوق برانگیز خواند و افزود: کسانی که تجربه استفاده از این مدارس را داشته‌اند و بچه‌های خود را برای چند روز به این مدارس سپرده‌اند، بهترین مشوق  و مبلغ ما در این زمینه بودند.

در حال حاضر این مدارس در 29 استان کشور دائر هستند و بیشترین تعداد متعلق به استان مازندران و بعد از آن تهران و اصفهان است. سن مناسب برای شرکت در مدارس طبیعت، یک تا 12 سالگی است. کودکان از یک تا سه سالگی به همراه مادران، از 3 تا 7 سالگی به صورت تمام وقت و از 7 تا 12 سالگی یک روز در هفته پذیرفته می‌شوند.

این کنشگر محیط زیست از حمایت‌ها و بی‌مهری‌های مسئولان نسبت به مدارس طبیعت گفت: خوشبختانه وزیر آموزش و پرورش به خوبی از ارزش‌های مدارس طبیعت آگاه است و اخیرا در مصاحبه‌ای، حمایت خود را از این مدارس اعلام کرده و در حال رایزنی هستیم تا بتوانیم برای حمایت قانونمندتر از مدارس طبیعت به شیوه نامه‌های مشترکی برسیم.

متاسفانه سازمان حفاظت محیط زیست حمایت خود را از این مدارس قطع کرده اما ما در تلاش هستیم بتوانیم به کمک فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی، قانونمندی مدارس را به شرایطی برسانیم که با تغییر مسئولان، این مدارس با مشکل روبه‌رو نشوند.